Gelezen

De laatste tijd heb ik meer gelezen dan normaal; dat komt vast door het mooie weer. Eigenlijk waren het heel verschillende boeken (Nero en Seneca, nacht over Kabul, kaas en godenslaap), maar ergens was er ook wel een gemeenschappelijk thema in te vinden: oorlog, macht en liederlijk bestuur. Kaas valt hier eigenlijk een beetje buiten, maar was wel een heerlijk hartig tussendoortje; geen mosterd bij nodig. En eigenlijk kun je Frans Laarmans met een beetje goede wil ook zien als slachtoffer van een machtsspelletje.

Bij Nero en Seneca gaat het over de macht, die bij Nero duidelijk in verkeerde handen is gevallen - daar kon Seneca eigenlijk weinig meer aan veranderen, en zeker op het laatst niet meer; de burgers waren ondertussen het slachtoffer. Bij nacht over Kabul is het eigenlijk niet anders: ook hier zijn de burgers het slachtoffer van de op macht beluste krijgsheren. Ook een groot gedeelte van godenslaap gaat over een oorlog en wel de eerste wereldoorlog, die in België veel slachtoffers heeft gekost.

Hoewel alle boeken prettig leesbaar zijn, vond ik godenslaap de zon het meest waardig, omdat dit het meest poëtisch is en zoals bekend krijg je van poëzie eenmaal de mooiste dromen.

Zeker in de zon.

Wéér een collega op tv

Hoe groot zou de kans zijn dat je op televisie komt als je bij de UB Nijmegen werkt? Nou, precies weten doe ik het niet, maar onlangs was collega Gerard wekenlang op tv bij twee voor twaalf, en nu, dat wil zeggen een kleine maand geleden, was collega Paula op tv. Paula is namelijk rasechte Abbafan en daarover werd ze geïnterviewd door Filemon bij de MaDiWoDoVrijdagshow.

Vreemd genoeg vond Filemon haar op Björn lijken. Waar-ie dat nou weer vandaan haalt?

Ik zie het niet, jij wel? Kijk hier zelf (vanaf minuut 28) en ontdek dat het niet waar is.

Oefenen met lopen over het water

Op de Nijmeegse kermis kun je deze Pasen alvast oefenen met het lopen over het water - daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen toch?

Goede vrijdag

Wat een góede vrijdag en wat fijn als je werkgever 'm zo goed vindt dat-ie er vrij voor geeft!

Knappe jongens, die 2gymmers

Enkele leerlingen uit de tweede klas van het stedelijk gymnasium Nijmegen hebben een raadsel opgelost dat jarenlang niet door kunsthistorici geduid kon worden.

Het raadsel betrof een schilderij van Nicolaas Verkolje, waarvan men altijd dacht dat het Venus met een slapende Amor was, een beetje een nietszeggend schilderij dus, maar wat ontdekten de gymnasiasten uit de tweede klas en hun leraar?
Het slapende jongetje is niet Amor, maar Ascanius, de zoon van Aeneas (die op zijn beurt de zoon van Venus, die volgens de mythologie moeder van Amor was). Ondertussen is Amor (met de rode mantel) zich aan het vermommen als Ascanius, een list om Dido, de koningin van Carthago, verliefd te laten worden op diens vader Aeneas. Look, that makes sense!

Zul je net zien dat mijn zoon niet in DIE 2 gym klas zit....

Ticketeria

Aangezien ik binnenkort naar Rome ga, dacht ik dat het wel handig was om kaartjes te reserveren voor het mooiste museum van Rome: de Galleria Borghese. Via de zoekopdracht 'reserveren Galleria Borghese' kwam ik terecht op de ticketreserveringssite van de Romeinse musea, de ticketeria.

Ik stuurde een mail, maar via de mail een ticket reserveren, dat kon niet. Waarom niet? Je kunt alleen telefonisch of via de fax bestellen, dat werd me teruggemaild. Ik had wel gezien dat je via de fax tickets kunt bestellen en dat je dan een mail (!) terugkrijgt met het reserveringsnummer.

Nou ja, dan eerst maar eens proberen te bellen. In rap Italiaans wordt iets over een keuzemenu gezegd. Wahoo en ik kan helemaal geen Italiaans verstaan! Gelukkig kwam daarna het verhaal in het Engels. Ik drukte op de 1 voor groepen onder de 10 personen en vervolgens op de 2 voor bestellen in het Engels. 'Bonjour', zegt de stem aan de telefoon.
 'Do you speak English?'
'A little'.
Gelukkig. Niet helemaal wat ik verwacht had, maar toch. En wie schetst mijn verbazing? In Oxfordenglish werd de reservering voor mij rondgemaakt. Klasse! Ik heb er zin in!
Maar waarom dit niet gewoon via de mail kon?

Foto: detail van de roof van Proserpina door Pluto, een van de mooiste beelden uit het museum

Begripvolle managers

Hoe je als zesje managers kunt begrijpen? Hier de handleiding.

Wat is cynisme?

'Mamma, wat is eigenlijk cynisme?' vroeg het meisje aan haar moeder die aan de andere kant van de weg als klaar-over stond. Het meisje had blijkbaar iets opgevangen van het gesprek tussen haar moeder en een andere moeder.

Het bleef lang stil aan de andere kant van de weg. Tenslotte kwam het antwoord: 'Cynisme, daar ben jij nog veel te klein voor.'

Managers gezocht bij de UB Nijmegen

Tjonge, bij onze UB krijgen we ineens een tsunami aan vacatures, lijkt het wel!
We zoeken een directeur, een hoofd Bedrijfsvoering en een hoofd Collectiediensten.
Wie o wie kent goede (ervaren, gedreven, deskundige en ook nog eens aardige) mensen met een duidelijke visie?

Onze UB verdient ze!

Ondergang van het Romeinse (en Nijmeegse?) rijk

Er is enige beroering ontstaan over de uitspraken van een vooraanstaande Italiaanse historicus (Roberto De Mattei, een conservatief katholiek van 63 jaar) die beweert dat het Romeinse rijk ten onder is gegaan door een besmetting met homosexualiteit en verwijfdheid, wat ervoor zorgde dat het een gemakkelijke prooi was voor barbaarse troepen. Het Italië van nu zou hetzelfde lot beschoren zijn.

Als dat waar is, is mijn theorie dat het rijk van Nijmegen binnenkort ook ten onder zal gaan. Daar kunnen de (nou ja, sommige) bewoners het niet laten om hun sexuele fantasieën op stoplichten te etaleren.

Kijk, zo begon het ook in het Romeinse Rijk. Het begin van het einde.

Lentse volger

Kijk, mooi, via de social media leer je je dorpsgenoten kennen! Nico Nijenhuis is onze 46ste volger. Hij is zeer actief op het sociale web, maar wat wil je, als IT-consultant!
Hij heeft uiteraard een LinkedInprofiel, is actief op twitter en facebook en blogt voor Nijmegen Direct. Verder is hij Lentwatcher en fotograaf voor de Lentse Lucht.

Hij is geboren onder de Assense lucht, heeft aan de Frederik Muller Academie gestudeerd en is vervolgens (IT)consultant geworden. Voor problemen heeft hij lean solutions.

Welkom hier, Nico!

Wie weet komen we elkaar nog eens in het echt tegen in het dorp!

Alledaags Latijn

Tenniscompetitie op woensdag

Wat een feest, de regionale tenniscompetitie voor de jeugd is weer begonnen! En natuurlijk doet mijn dochter ook weer mee. Maar wat vervelend nou, de tenniscompetitie is op woensdagmiddag.

Geen probleem toch, zou je zeggen. Wrong. Wel een probleem, want op de school van mijn dochter hebben de kinderen sinds de invoering van het continurooster niet meer vrij op de woensdagmiddag, maar op de vrijdagmiddag. En dan kun je niet op woensdagmiddag om 13 uur klaarstaan om met de competitie te beginnen. Gelukkig wordt er dit jaar nog coulant omgegaan met dit gegeven en krijgen de kleine sporters twee uur eerder vrij om mee te kunnen doen met de tenniscompetitie. Wat een sportieve school!

Maar vanaf volgend jaar zit dat er niet meer in. Dan moeten de sportclubs in de regio zich aangepast hebben aan de tijden van onze school. Ja, je leest het goed.

Gelukkig zit onze dochter dan op de middelbare school.

Foto: Lent 1 mix 10-12 jaar in de nieuwe outfit

Mooie Smetiustentoonstelling in de UB

Afgelopen week was in de UB de opening van een tentoonstelling over Smetius. En het is een mooie tentoonstelling geworden; dat mag ook wel na al dat harde werken!

En hard werken wordt beloond. Dat blijkt wel uit de belangstelling voor de tentoonstelling: een mooi stuk in de Gelderlander, een stukje op TV-Gelderland (met overigens merkwaardige uitspraak van de naam van de Romeinse historicus Tacitus). En wie weet krijgt zelfs het NOS-journaal er wel lucht van!

'Onze' Leo, de samensteller van de tentoonstelling, heeft een weblog bijgehouden over het totstandkomen van de tentoonstelling. Absoluut de moeite waard om te lezen, zeker als je zelf wel eens een tentoonstelling hebt georganiseerd. Of juist niet, dan kun je eens lezen wat er achter de schermen gebeurt bij het opzetten van zo'n tentoonstelling.

De tentoonstelling past trouwens ook mooi in de activiteiten rondom de week van de klassieken, al hebben we geen Smetiusboekenleggers...

Belgische Ann op de Nederlandse radio

Gisterenavond was Ann de Craemer (van het boek duizend-en-één-dromen en het weblog Ir-An) op de Nederlandse radio bij de avonden. Bij de avonden hebben ze namelijk alle schrijvers die genonineerd zijn voor de Bob den Uylprijs om de beurt uitgenodigd.

Absoluut luisteren! En trots zijn op haar! Volgens mij kan ze Nooteboom en Notenboom (Cees en Bernice) met gemak verslaan! Nee hoor, die zijn ook heel goed. Het wordt dus spannend op 19 april.
Maar wat mij betreft verdient Ann de prijs!

Trapveldje (2)

En ineens stonden ze er weer, de goaltjes bij het trapveldje! En ze trokken meteen Messi's in de dop aan! Je ziet ze bijna dromen van een grote tribune om het veldje....

Baby's in de straat

Wat leuk! We hebben ineens allemaal baby's in de straat! Eerst om de hoek, maar nu zo'n beetje pal tegenover ons. En tegenwoordig wordt het ook zo lekker kenbaar gemaakt! Ik kan me niet herinneren dat wij vlaggetjes, ooievaars, borden in de tuin of iets dergelijks hadden; mensen moesten maar raden dat er een baby geboren was.
Dat had ook wel wat; maar dit ook wel. Maakt het leven weer een beetje minder duf.

Rickrolled

 Een paar weken terug hoorde ik mijn kinderen voor het eerst ineens zingen 'never gonna give you up, never gonna let you down'. Bah, wat had ik vroeger een hekel aan dat liedje zeg, moeten mijn kinderen dat nou ook ineens gaan zingen! Is het gecoverd of zo, dacht ik nog.

Maar nee, het blijkt een 'internetgrap' te zijn (heb je die dan? - zeker, volgens Wikipedia valt dit zelfs onder internetfolklore); dat je mensen een link toestuurt van dit liedje en zegt dat je iets fantastisch op internet hebt gevonden. De mensen die daar intrappen, zijn rickrolled. Mijn zoon had het pas als verzoeknummer aangevraagd bij een schoolfeest. En een plezier dat ze hadden, zeg, want de hele school was zo gerickrolled.

Ha, en jullie dus nu ook! Als je ergens op geklikt hebt, tenminste.

Opgeruimd staat netjes!

Vandaag worden - wat is blogger toch een mooi marktplaatsmedium - mijn oude LP's opgehaald. En achter mijn LP's kwamen, toen ik ze oppakte, nog wat archiefdozen tevoorschijn met oud studie- en lesmateriaal: oude tentamenbriefjes, oud lesmateriaal (excursiepakketten inclusief de uitnodigingen voor de excursies voor de ouders en de rekeningen van de busmaatschappijen, lespakketten voor inscripties, scanderen, museumbezoek, toetsen met uitwerkingen en ga zo maar door). Mooi spul, maar het is tegenwoordig allemaal veel beter en aantrekkelijker op internet te vinden.

Wèg ermee!

Wat ik me wel bedacht, is wat een ruimte docenten thuis voor hun werkspullen nodig hebben. Het schijnt dat je als docent vroeger je werkkamer mocht aftrekken van de belasting. Nu ik het zo eens allemaal optel, was dat helemaal zo gek nog niet.

Reclame voor de bibliokermis #bibliokermis11

Als je een blogkermis hebt georganiseerd over reclame, mag je er ook best eens reclame voor maken, nietwaar?

Hierbij dan. Er zijn al twee bijdragen, namelijk van Johan (bibliotheekklant) en van Edwin (bibliotheekprofessional).

En er mogen er best nog een paar bij! Dan kunnen we de (on)mogelijkheden tenminste vanuit meerdere invalshoeken bekijken!

Overigens geldt de blogkermis niet alleen voor reclame in openbare bibliotheken (zoals enkele van mijn collega's dachten), maar ook voor reclame in universiteitsbibliotheken. Wat bijvoorbeeld te denken van Kluwer muismatjes, een Elsevierzaal of digiborden van Swets?

Zie hier het oorspronkelijke bericht:
http://theeheeftzoveelcharme.blogspot.com/2011/03/bibliokermis11-bibliotheken-en-reclame.html

10 jaar UB

Vandaag werk ik op de kop af tien jaar bij de UB Nijmegen. En vandaag krijg ik grappig genoeg (hoewel, zo grappig is dat niet) mijn tiende afdelingshoofd.

Het zijn tien bewogen jaren geweest. Bewogen in de zin van veel bewegingen. Dit bewegen begon wat mij betreft vooral met het (gedwongen) vertrek van onze uitstekende directeur Hub. Laeven, en daarna de grootscheepse verbouwing inclusief de inhuizing van de Humaniorabibliotheek, de interims, de opname in het cluster facilitair, de reorganisatie en de digitalisering natuurlijk.

Zelf heb ik ook veel bewogen in die tien jaar tijd. Ik ben begonnen bij de financiën, alwaar mijn eerste klus de introductie van de euro en het elektronisch betalen was. Ook was ik hoofd beheer (lekker, tijdens zo'n verbouwing...); later ben ik me meer gaan bezighouden met de bestuurlijke informatievoorziening in het algemeen. En heb ik me ingezet voor projecten rondom het intranet, de repository en de interne en externe evaluatie. Sinds ruim een jaar nu al weer doe ik daar de collectieondersteuning voor geschiedenis en klassieken bij; een beetje terug naar mijn eigen vak dus.
De enige constante in de afgelopen tien jaar is de controlling van het literatuurbudget en bemoeienis met de exploitatie in het algemeen; daar ben ik langzamerhand mee vergroeid, lijkt het wel.

En al die jaren is Erasmus meeverhuisd. Als baken in bewogen dagen.