zaterdag 23 augustus 2014

Odd, die stream


Het was dit jaar voor het eerst dat ik Oddstream bezocht, terwijl het Nijmeegse multimediafestival toch al heel wat jaren meegaat. Het thema van dit jaar - de relatie tussen prikkels en rust - sprak me ook wel aan, dus dat zal me misschien over de streep getrokken hebben. Wie zal het zeggen; een ervaring was het zeker, dus ik zou het iedereen aanraden.

Wat je op het festival allemaal vindt? Een expositie, een Techlab en een zomerterras (waar je onder andere kunt retrogamen, maar je ook gewoon lekker van een hapje en een drankje en een goed gesprek kunt genieten).

Op de expositie zijn zestien (techno)kunstwerken te zien, waar je invloed op kunt uitoefenen of die invloed op jou uitoefenen. Soms is het idee leuk en soms de uitwerking.

Er waren kunstwerken bij waar je heerlijk tot rust kunt komen (bijvoorbeeld de magic cave), maar ook waarbij je letterlijk en figuurlijk compleet gestoord wordt). Bij sommige installaties speelden vissen de hoofdrol, bij andere planten. Je kon ook zelf planten, of liever gezegd takken van een boom, helpen ontwerpen bij een soort zengame.

Ook kon je met z'n tweeën rondvliegen in een audiovisuele driedimensionale ruimte.

Maar het mooist vond ik het kunstwerk Signals from the limit, een zachte mozaïekwand met aan de achterkant een raderwerk van ronddraaiende paaltjes met open ovalen erop, die je in wisselende gedaanten aan de voorkant zag bewegen. Het was eigenlijk de bedoeling dat het interactief was, dat je het mechanisme in beweging kon zetten door er langs te lopen, maar helaas was de bewegingssensor niet bij geleverd, aldus de gids. Ja, da's nou jammer. Maar goed, zo was het ook mooi.
De kunstenaar heeft zich laten inspireren door de werking van social media én de Arabische Lente.

Zacht en hard.


Signals From the Limit from Andrej Koruza on Vimeo.

En als klap op de vuurpijl ben ik vandaag nog even terug geweest om de Oculus Rift uit te proberen, want dat was ik gisteren helemaal vergeten, overweldigd als ik was. Ik vond 'm gaaf en verrassend licht.

vrijdag 22 augustus 2014

Medea en Spaanse peper


Theater op locatie is prachtig; vooral aan zee. Vandaar dat ik eigenlijk wel naar de Homerische rockopera O die zee in Vlissingen had gewild. Maar ja, helaas een kleine odyssee te ver weg.

Gelukkig hebben we in Nijmegen nog altijd de theatergroep Spaanse Peper die voorstellingen op mooie plekken speelt, bijvoorbeeld aan de rivier.

En deze week speelden ze in een sfeervol bosje aan het Lentse strand, in mijn achtertuin dus. Het stuk gaat over de ontmoeting tussen Medea en Jason en of Jason Medea nog kan vergeven na haar gruweldaad (het doden van hun beider kinderen). Vergeving na zo'n daad is namelijk even extreem als de daad zelf.

Het was een heerlijke avond met mooie tekst en mooi spel, toepasselijke gitaar- en mondharmonicamuziek, welriekende kaarsen, boten die langsvoeren en golven die op de achtergrond voortkabbelden. De rekwisieten (zakken met aardappelen en meel en megafoons) hingen aan de bomen.

Af en toe werd er een zak met aardappelen losgereten; de aardappelen werden door Medea naar Jason geworpen. Jason begroef ze vervolgens.

De goden grepen evenwel niet in toen Medea een toeschouwer uit het publiek raakte. Ze kan niet zo goed mikken, bekende ze na afloop en spijtbetuiging.

De toeschouwer vergaf het haar.


woensdag 20 augustus 2014

Zingende prullenbak


Hé, waar komt die muziek nou vandaan? Uit die prullenbak? Verrek, ik zie er inderdaad een gitaar uit steken. Cool idee hoor, want die prullenbak is een mooie klankkast. En de zanger lijkt Bob Dylan wel.

Wat staat er op het papier?
If you feel
inclined
to take a pic
please be kind
and leave a
tip
Nou ja, als iemand een fooi verdient, dan is het deze dappere singer songwriter wel! Toch?

#gezienincambridge

maandag 18 augustus 2014

Als koningen in Cambridge


Zo voelden we ons afgelopen paar dagen. Want we logeerden via een of andere aanbieding in een viersterrenhotel (landhuis) in de buurt van Cambridge en natuurlijk hebben we de charmante universiteitsstad van daaruit meermalen bezocht.
En daar ook een dag met mijn broer en gezin opgetrokken, want die wonen daar in de buurt.

Voorwaar een uitstekende combinatie.

donderdag 14 augustus 2014

Het plusprogramma


Bij een goede vakantie hoort een goed plusprogramma. En ditmaal bestond dat uit Leiden en Delft (bij het basisprogramma Noordwijk).

Leiden om te shoppen, de vernieuwde UB te bekijken (met als extra attractie blogger Leendert een keer live te ontmoeten) en de prachtige tentoonstelling Gouden Middeleeuwen te bezoeken.

Veel voor een dag? Nee hoor, het prettige aan Leiden is dat alles te voet te bereiken is: een heerlijke stad wat dat betreft. En überhaupt.

Ook Delft is een heerlijk grachtenstadje. Om in de middeleeuwse sfeer te blijven hebben we onze lunch bij Stadsherberg de Mol genuttigd. Geen goud daar, maar wel stenen bruine bekers en koude thee (zo noemen ze de ice tea daar, zodat je je onder andere daardoor alleen al vijf eeuwen in de tijd terug waant; cappuccino serveren ze er dus ook niet, wel gewone koffie met bruine kandijsuiker).

Ja, Nederland is mooi. Maar dat belet ons niet ook nog naar Engeland te gaan deze vakantie.

Noordwijk aan zee

Groeten uit Noordwijk

We gaan een paar daagjes naar Noordwijk aan zee, nou, dachten we, dan gaan we ook echt naar Noordwijk aan zéé! In een appartementje dat uitkijkt op zéé.

En dat vonden we - hoe kan het ook anders - via Airbenb, de Uber van de vakantiehuisjes: modern, particulier, persoonlijk, sympathiek, snel, gemakkelijk, betrouwbaar en betaalbaar.

Gewoon vanaf je balkon de zon zien opkomen en in de see sien sakken en in de tussentijd lange strandwandelingen maken. That's the sea spirit.

Want de zee, die blijft toch bijzonder. O, die zee.....enfin, luister maar als je geen schelp bij de hand hebt....

donderdag 7 augustus 2014

Koffie verkeerd


'Ik heb ineens zin in koffie!'
'Hoe dat zo, je drinkt nooit koffie.'
'Ja maar koffie en trein horen bij elkaar, jij neemt toch ook altijd koffie mee in de trein?'

'Nou, laten we dan maar koffie gaan halen. Koffie verkeerd neem ik aan?'
'Ja.'
'Oké, dat wordt dan een latte macchiato voor jou en een cappuccino voor mij.'
'Goh, veel goedkoper dan bij de Starbucks hier, mam!'

Ook 's middags op het terras wilde mijn dochter graag meedoen met het koffierondje. Een cappuccino voor mijn moeder en mij en een latte macchiato voor mijn dochter, zeer verdiend na het intensieve shoppen.
'En weet je wat nou het leuke is?', zei mijn moeder tegen mijn dochter, 'je krijgt hier ook een likeurtje bij de koffie; weliswaar meer slagroom dan likeur, maar toch.'

Gezien het alcoholverbod voor kinderen onder de achttien had ik niet verwacht dat ze bij de koffie van mijn dochter ook een likeurtje zouden serveren, maar dat was een misvatting; het café overtrad gewoon keihard de alcoholwet.

Een onverwachte meevaller voor mijn dochter. Ze leek ineens wel.....volwassen! Ik verslikte me prompt in het toefje slagroom.

zondag 3 augustus 2014

Hoe goed ben jij in het ontcijferen van emoticons?


Om daar achter te komen, moet je het testje eens doen bij dit artikel van The New York Times over de Emoji.

Good luck!