Grunberg en de werkster

De stukjes van Grunberg vind ik meestal onbegrijpelijk of spreken me niet aan. Vandaar dat ik ze meestal links laat liggen. Maar afgelopen week had hij toch wel een helder stukje over werksters. Hij pleit hierin voor het hebben van een werkster als je weinig tijd hebt, mits je je als 'werkgever' zo opstelt, dat je je personeel als naaste familie beschouwt. Daar is iedereen mee geholpen, werkgever en werknemer. De werkgever heeft geen schuldgevoel en de werknemer voelt zich er prettig bij en kan zelfs sociale vooruitgang boeken. Slechte werkgevers, die er een machtsspelletje van maken en het personeel, in casu de werkster, als een minderwaardig persoon behandelen, kunnen beter naar een SM-club gaan, aldus Grunberg. En dat snijdt hout.

Zelf heb ik overigens geen werkster, noch ben ik een liefhebber van SM.

Gedichten dahag!

Het zal niemand ontgaan zijn dat het vandaag gedichtendag is en het thema 'nacht' is.

Dicht de dag, dicht de nacht.

Mij dus ook niet. En zeker niet omdat mijn zoon een dichtbundel moest maken voor school met verschillende soorten gedichten: een klankkastgedicht, een zelfportret, een gedicht bij een foto of schilderij et cetera. 'Doe maar, dicht maar' heette de opdracht. Ik zei nog, de opdracht is niet 'doe maar, dicht maar met je moeder', maar dat maakte weinig indruk. Koning van mijn gedachten heet de bundel. En denk je dat je dan klaar bent? Nee hoor, er moet ook nog een originele lay-out verzonnen worden. Dat wordt waarschijnlijk nachtwerk vanavond. De helft van de gedichten die hij zelf al gemaakt had mag ik niet eens lezen trouwens; die zijn 'te persoonlijk'.

Ook bij mijn dochter op school wilden ze er iets van maken; de kinderen mochten met hun pyjama naar school komen vandaag. En nu zit mijn dochter in haar pyjama thuis op de bank. Ziek. Rare kronkel.

foto

Sportcompliment

Het was al lang geleden dat ik een sportcompliment had gehad; meestal zijn mijn sportprestaties ook eerder aandoenlijk dan een compliment waard, vermoed ik.

Maar gisteren was het dan (weer eens) zo ver. Mijn spinningdocent vond dat het tijd werd dat ik eens echte spinningschoenen zou aanschaffen, omdat ik de pedal stroke als een volleerde leerling toepaste en daar pasten toch alleen maar goede spullen bij, zodat ik de techniek nog meer zou kunnen volmaken.

Oh la la! De Tour de France ligt binnen het bereik! Au revoir, mes amis!

Dimensions

Dimensions van de BBC is een leuk speeltje: je kunt er objecten als het Colosseum, de Vesuvius of de Chinese muur mee op je eigen woonplaats projecteren. Gewoon, om te zien hoe enorm groot die dingen zijn! Het leuke is dat het programma zelfs Lent herkent. Dan moet het wel een goed programma zijn.

via SPQR en eerder al bij Edwin

De aansteker

Onze tennislerares heeft een mandje om de tennisballen mee op te prikken, zoals ze dat zelf noemt. Het scheelt haar en haar leerlingen een keer of 100 bukken per tennisles.
Het mandje, vertelt ze altijd trots, is al meer dan 25 jaar oud. En inmiddels begin je dat te zien; het ding roest de tent uit en is al meerdere malen opnieuw aan elkaar gelast.

En gisteren zat er weer een stangetje los. 'Ach, dat maak ik wel even', zei ze en ze pakte bij gebrek aan tape een rol hansaplast. 'Heeft er iemand een schaar bij zich?' 'Nee, meestal niet naar tennis', antwoordden wij braaf.
'Nou, dan moet het maar zo' zei ze en ze pakte de aansteker die ze voor haar sigaartjes altijd bij zich heeft en brandde het stukje hansaplast los.

Hm, misschien moet ze toch maar eens een nieuw mandje kopen. Zo duur zijn ze niet; niet duurder dan 10 nieuwe aanstekers in ieder geval. En wel zo veilig....

UB Nijmegen aangevallen

Normaal is het op zondag best rustig in de UB, maar afgelopen zondag was dat wat minder het geval; de UB werd (door het adequaat optreden van de portier alleen van buitenaf) aangevallen door een man met een mes. De man wilde 's ochtends al de UB in naar het schijnt, maar werd toen geweigerd omdat hij onder invloed van drugs leek.

Iek, dat zal schrikken geweest zijn. In zo'n geval ben je toch blij dat er bewaking op de campus aanwezig is, lijkt me.

bron: Ans-online

Stil de tijd

Het komt niet vaak voor dat er een Sigmundstripje is naar aanleiding van een boek, maar vorige week was het toch echt zover. Het stripje ging over Stil de tijd en het toeval wilde dat ik daar nèt in bezig was. En in tegenstelling tot de vrouw in het stripje heb ik er de TIJD voor genomen. Een heerlijk boek om je heerlijk in te verliezen. Een interessant boek ook. En bijzonder helder geschreven. Een echt goed boek dus.

Waar het over gaat?

Eigenlijk is het een bundel essays over het onderwerp tijd en vooral het verschil tussen de kloktijd en de innerlijke tijd. Tegenwoordig - en met name vanaf de industrialisering - laat de mens zich helemaal leiden door de dwingende kloktijd, terwijl de tijd zo veel meer te bieden heeft, mits je die klok, dat opgejaagde gevoel af en toe maar even vergeet. Je zult zien dat je zo veel creatiever en gelukkiger wordt, al was het alleen maar doordat je meer in contact komt met de diepere lagen van jezelf, waar de ware schatten verborgen liggen. Het is, zoals de ondertitel al zegt, een pleidooi voor een langzame toekomst.

En ondertussen worden we meegenomen in de interessante tijdsfilosofieën van schrijvers, componisten, kunstenaars en filosofen als Henri Bergson, Marcel Proust, Virginia Woolf, Simeon ten Holt, Undine, Ernst Bloch, Edmond Jabès, Margriet Luyten, Frederik van Eden, Peter Sloterdijk, Mark Rothko.

Bovendien is het boek gelardeerd met twee boeiende reisverslagen met de tijdsbril op naar het oude Etrurië en Griekenland. In Griekenland wordt met name onderzocht waarom de oude (maar ook de moderne) Grieken er van uitgaan dat de toekomst achter hen ligt; het verleden ligt voor je, want dat zie je, zo redeneren ze. Jaa, denk daar maar eens over na....

En ter afsluiting Joke Hermsen zelf maar even aan het woord:

Wachten, vervelen, luieren, mijmeren, nadenken en nietsdoen, zijn vormen van ontvankelijke passiviteit waarmee men in deze rusteloze, door de economie opgedreven tijden misschien weinig applaus zal oogsten, maar die in vrijwel alle hier opgenomen essays noodzakelijk bleken voor de mens en voor de wereld om niet te verstarren en te verharden. Want alleen dan kan de dimensie van een andere tijd zich openen, waarin de nog ongekende mogelijkheden van de mens zich schuilhouden, die hem, gedreven door het verlangen naar 'het ontbrokene', in staat stellen om tot nieuwe inzichten te komen.

Geschiedenis met LEGO

Van lego kun je alles maken, zelfs de hele canon van de geschiedenis uitbeelden.

Via @Tenaanval kwam ik terecht op een wedstrijd via Flickr op dit gebied. Leuk, zoals Alexander de Grote, Caesar en Hannibal, maar ook Chaucer, Jeanne dÁrc, Columbus, Leonardo da Vinci, Maarten Luther, Napoleon, Hitler en Roosevelt door kinderen (?) zijn weergegeven.

Ik kan me niet herinneren dat mijn kinderen zo creatief waren, maar geschiedenisles via legopoppetjes hadden ze vast leuk gevonden!

Lastpak

Mijn zoon is geen lastpak; verre van zelfs. Maar toch etiketteert hij zichzelf hiermee doordat hij de bovenste twee dwarsstreepjes van de E van Eastpak, het merk van zijn rugzak, zwart gemaakt heeft.

De schat. Zijn protest tegen school en tegen de wereld.

Ontvolger

Naast nieuwe volgers doet zich nu ook het fenomeen 'ontvolger' op Festina Lente voor.

'En, hoe voelt u zich daarbij?'
'Nou, de volger zal wel andere (lees belangrijkere) dingen te doen hebben, of zijn activiteiten meer naar twitter verplaatst hebben of zo. Geen enkel probleem; daar is iedereen vrij in. Het kan natuurlijk ook zijn dat mijn weblog langzamerhand minder interessant wordt.'

Bloggen verraadt je persoonlijkheid

Tja, wat voor type zou ik zijn? Uit de woorden gebruikt mijn blogberichten zou het op te maken moeten zijn:

Zo gebruiken extraverte mensen vaker woorden als ‘bar’, ‘anderen’, ‘drankjes’, ‘restaurant’ en ‘dansen’. De mensen die in de categorie emotionele stabiliteit thuishoorden, gebruikten vaak woorden als ‘vreselijk’, ‘lui’, ‘slecht’ en ‘deprimerend’. De mensen die open stonden voor ervaringen gebruiken regelmatig woorden als ‘mensen’, ‘poëzie’ en ‘kunst’. De meegaande bloggers hadden het veel vaker over ‘prachtig’, ‘samen’, ‘ochtend’ en ‘lente’. De ‘zorgvuldige mensen’ spraken over ‘avontuur’, ‘stom’ en ‘saai’.

En jij, herken jij je in één van de types?

Tafelkleed

'Hé, wat een grappig vest heb je daar aan, Dari, daar had mijn moeder vroeger een tafelkleed van', zei ons buurmeisje toen we een doos oude foto's op zolder hadden gevonden.

Een gebreid vest, met een wat Marokkaans motiefje.

Mijn zoon keek toch wel een beetje op z'n neus, hoewel het om een vestje van minstens 10 jaar geleden ging. Nee, tegenwoordig draagt hij net als iedereen een ADIDAS-vest...

En ondertussen.....

...stijgt het water van de Waal maar door....; vergelijk de stand met eergisteren maar eens!

Meervoud van Prius

Wat is het meervoud van Prius? Prii natuurlijk! Maar kllinkt dat markttechnisch ook goed? Toyota heeft daaro blijkbaar zo z'n twijfels over en heeft een wedstrijd uitgeschreven. Tjonge, wat democratisch van zo'n fabrikant! Het helpt natuurlijk niet dat prius oorspronkelijk een bijwoord was.
Toyota: Prius inter pares!

via Onze Taal

Nieuwe volger: 41

Een gezellige week in café Festina Lente: we hebben weer een nieuwe volger. Ook iemand uit de bibliotheekwereld (?) en ook iemand die ik niet persoonlijk ken. Maar nu dus wel online; dat telt ook!
Welkom Eva van Duijn!

Voor de rest van het bezoek: zij woont in Leiderdorp, houdt van Dexter, Mad Men en Six feet under, heeft man en zoon, is net een jaar gestopt met roken en is actief op Twitter en Facebook. En dat is precies waar ik de achtergrondinformatie vandaan heb!

Het wassende water

Zondag waren er meer dagjesmensen dan dat er water op de Waalkade stond, maar vandaag was het zover: natte voeten!

Nou ja, niet voor mij, want ik reed lekker over de brug naar Lent of dryness, maar ik heb nog wel even naar mijn oude huisje (net achter de eerste rij huizen op de foto) gezwaaid.

Leuke lessen oude geschiedenis

Lessen oude geschiedenis zijn eigenlijk per definitie leuk om te geven (en te ontvangen), maar kunnen nu nog meer worden opgevrolijkt door een aantal filmpjes op YouTube met thema's als Rome(inen), Pompeii en Caesar op bekende rocknummers gezet.

Go for it, history teachers!

Via SPQR

Nieuwe volger: 40

Al een tijdje niet meer voorgekomen, maar wel een mooie 40ste: een nieuwe volger en wel Annette Stevens.
Annette werkt bij bibliotheek Dommeldal (Nuenen), houdt van lezen, wandelen (Pieterpad!), tennissen, reizen en fotograferen, heeft een weblog en is actief op twitter en Bibliotheek 2.0 (met ook daar een blog).
Welkom, Annette. Ik heb me meteen ook op jouw weblog geabonneerd!

Spiritualiteit met Nissen

Lekker onderwerp voor de zondag: spiritualiteit.
Eerlijk gezegd was het eigenlijk een onderwerp voor de vrijdag; dat zal ik uitleggen. Vrijdagavond was 'onze' kritische RU-hoogleraar (cultuur- en) kerkgeschiedenis P.Nissen op de radio (bij de avonden op radio 6, de 'goed verborgen verzetszender van de beschaving') om te spreken over het verschil in spiritualiteit tussen het begin en eind van de 20e eeuw; dit naar aanleiding van zijn pas verschenen boek Eene zachte aanraking van zijn zieleleven. Was spiritualiteit zonder kerkgebondenheid rond 1900 een verworvenheid van een kleine elite van kunstenaars en schrijvers; nu is het bijna mainstream en hobbelen schrijvers daar een beetje achteraan.

Maar vandaag beluisterde ik het fragment (laatste half uur) pas.
Op de dag waarop dit onderwerp het beste past; ja, ook dat kun je tegenwoordig gewoon zelf beslissen.

Overigens moet ik bij het horen van de naam P.Nissen tegenwoordig steeds denken aan de associatie die men op de RU had bij zijn naam en waar een collega van mij mij op wees naar aanleiding van het artikel over schaamnamen. Maar dat terzijde.

Twitterende docent

'Ik moet me toch een beetje inleven in wat de jeugd toch zo aantrekt in die smartphones (ook tijdens de les - hoe kunnen die apparaten nou leuker zijn dan ik)', dacht economiedocent Ferry Haan en dus heeft hij er in de kerstvakantie een gekocht. En hij was meteen verkocht. Begreep de kinderen dus wel.

Tevens maakte hij een twitteraccount aan. Ook maar eens proberen. En ja hoor, de helft van zijn leerlingen wilde hem ook meteen followen (natuurlijk liefst tijdens de les). En dachten stiekem natuurlijk 'als we nu vrienden zijn, mag ik vast mijn iPhone ook wel aan laten staan tijdens de les'. Maar nee, daar trapte Ferry natuurlijk niet in. 'Ik lijd met jullie mee, jongens', zegt hij er tegenwoordig bij als hij verzoekt de apparaatjes toch maar even uit te zetten tijdens de les.

Want hij hoopt op geconcentréérde leerlingen in de klas. Hoewel de iPhones uitstekend geschikt zijn als rekenmachientjes. En deze rekenmachientjes worden natuurlijk nooit vergeten!

Kerstkaarten

Ik kan er niets aan doen, maar ik houd van kerstkaarten. Ze helpen me een beetje door de koude dagen heen en ze maken de kamer nóg vrolijker dan-ie al is met de kerstboom (hoewel die al verdwenen is).

Bovendien is het een gelegenheid tot het hebben van contact met vrienden die je niet zo vaak ziet. Sommigen maken er echt een kunstwerk van, van die kerstkaarten. Hoewel, ik kan beter zeggen nieuwjaarskaarten, want de echt artestieke kaarten zijn bijna altijd nieuwjaarskaarten (hoe zou dat toch komen; daar moet nodig onderzoek naar gedaan worden). De mooiste dit jaar was van een oude karatevriend. Het had de tekst Express Yours11s; hij en zijn vriendin fungeerden als kleurige letters. Prachtig gemaakt.

Maar de mooiste kerstkaart hebben we nooit te zien gekregen; die had onze zoon (en de rest van zijn klas) van de wiskundelerares gekregen en is meteen in de klas al verbouwd tot vliegtuigje.
Er stonden namelijk wiskundesommen op. Dat werd door de meeste leerlingen niet geapprecieerd, gezien het aantal verbouwde kerstkaartjes.

Ik had 'm willen zien en zou de sommen gemaakt hebben.

Kunnen boeken je leven redden?

E-readers in elk geval niet, daar vliegen de kogels zo doorheen, maar als je het boek Witz van Joshua Cohen leest, dan ben je uitstekend beveiligd.

Voortaan op letten, als je een boek koopt!

What's another year

Voor alle mensen die het nieuwe jaar niet zo fortuinlijk begonnen zijn, dit stemmig liedje uit de oude doos. Leed lijkt ineens overal.

Latijnse apps

Het was vakantie, dus ik kon even wat nuttige dingen doen. Bijvoorbeeld een kleine inventarisatie maken van de apps op het gebied van Latijn. En wat blijkt? Er zitten zowaar juweeltjes tussen!
Zoals:
- SPQR met zo'n beetje alle beroemde klassieke teksten plus vertaling in het Engels, Latijnse lesmethodes, heel veel beeldmateriaal en een kopie van het woordenboek Lewis & Short; beste app op het gebied van Latijn volgens de reviews (2,99)
- het standaard woordenboek Latijn (Lewis & Short) voor 3,99 (je kunt dus beter meteen SPQR downloaden). Het Griekse equivalent (Liddll &Scott) bestaat trouwens ook en is - verrassend genoeg - goedkoper: maar 0,99!
- een Latijnse afkortingenlijst (gratis)
- Latijn Word of the day met 9 woorden die tegelijk geleerd kunnen worden via een soort invuloefeningen met blokjes die je moet schuiven; elke dag komt er een nieuw woord bij en gaat er een af. Best een aantrekkelijke manier om te leren, alleen word je gèk van die blokjes (gratis)
- Latin wisdom met wijze spreuken uit de Romeinse oudheid; grappig vormgegeven gratis app

Ik weet niet of er meer is. Vast wel en anders komt dat ongetwijfeld.
Immers: facile est inventis addere!

Voornemens?

Aan mijn voornemens voor de kerstvakantie heb ik niet eens kunnen houden, dus wat verwacht je voor 2011? Nou ja, voor jullie zal dat vast niet gelden; jullie houden je natuurlijk netjes aan je voornemens.

Ik verwacht jullie volgend jaar minstens 10 kilo lichter, afgetraind, zonder pakje sigaretten in de zak, zonder die dagelijkse borrel, ongevoelig voor de nieuwe producten van Jobs, met meer tijd voor jezelf, als liever mens voor jezelf en je medemens.

Succes ermee!