Onze tennislerares heeft een mandje om de tennisballen mee op te prikken, zoals ze dat zelf noemt. Het scheelt haar en haar leerlingen een keer of 100 bukken per tennisles.
Het mandje, vertelt ze altijd trots, is al meer dan 25 jaar oud. En inmiddels begin je dat te zien; het ding roest de tent uit en is al meerdere malen opnieuw aan elkaar gelast.
En gisteren zat er weer een stangetje los. 'Ach, dat maak ik wel even', zei ze en ze pakte bij gebrek aan tape een rol hansaplast. 'Heeft er iemand een schaar bij zich?' 'Nee, meestal niet naar tennis', antwoordden wij braaf.
'Nou, dan moet het maar zo' zei ze en ze pakte de aansteker die ze voor haar sigaartjes altijd bij zich heeft en brandde het stukje hansaplast los.
Hm, misschien moet ze toch maar eens een nieuw mandje kopen. Zo duur zijn ze niet; niet duurder dan 10 nieuwe aanstekers in ieder geval. En wel zo veilig....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten