Grunberg en de werkster

De stukjes van Grunberg vind ik meestal onbegrijpelijk of spreken me niet aan. Vandaar dat ik ze meestal links laat liggen. Maar afgelopen week had hij toch wel een helder stukje over werksters. Hij pleit hierin voor het hebben van een werkster als je weinig tijd hebt, mits je je als 'werkgever' zo opstelt, dat je je personeel als naaste familie beschouwt. Daar is iedereen mee geholpen, werkgever en werknemer. De werkgever heeft geen schuldgevoel en de werknemer voelt zich er prettig bij en kan zelfs sociale vooruitgang boeken. Slechte werkgevers, die er een machtsspelletje van maken en het personeel, in casu de werkster, als een minderwaardig persoon behandelen, kunnen beter naar een SM-club gaan, aldus Grunberg. En dat snijdt hout.

Zelf heb ik overigens geen werkster, noch ben ik een liefhebber van SM.