Xerte-ochtend

Het was me het ochtendje wel: te stormachtig om op reis te gaan. En het dan toch doen.
Maar dat deerde niet: op de heenreis reed alles precies op tijd. En het programma was het waard:

Sprekers uit Nederland en België over de mooie, gebruikersvriendelijke en gratis online instructietool Xerte, waarmee je gemakkelijk lesmodules kunt ontwerpen, die ook nog eens niet lineair doorlopen hoeven te worden en op alle devices te gebruiken zijn. Wie wil dat nou niet inzetten? Vooral als de modules ook nog eens gemakkelijk te delen zijn en je er samen aan kunt werken, sterker nog: studenten aan mee kunt laten werken!

Xerte is in 2004 ontwikkeld door de universiteit van Notthingham (met als initiatiefnemer Julian Tenney). In 2009 kwam de online versie beschikbaar en vanaf 2011 begon de internationale opmars. Met name in België lusten ze wel pap van deze tool. Toll-net is er zelfs grootpropagandeur van, maar ook in Nederland wordt Xerte steeds meer ingezet. Het onderwijsadviesbureau 12Change biedt allerlei modules en coaching op dit gebied aan; ze hebben ook het een en ander vertaald en een Nederlandstalige speeltuin ontworpen.

Ik zou zeggen: leef je uit!

Library game

Het zoeken van informatie - al dan niet via de bibliotheek - heeft wel iets van een queeste en leent zich dus uitstekend voor learning by gaming, zo dacht het team van innovative libraries, zoals stap voor stap beschreven in het multimedia-ebook Only connect..., waar meer innovatieve manieren van het geven van lessen in informatievaardigheden (bijvoorbeeld met behulp van storytelling) in beschreven staan.

In de door hen ontwikkelde game, the adventures of Sir Learnsalot, gaat held Learnsalot met behulp van de magische bibliothecaris/-esse op zoek naar de heilige graal. De game is opgebouwd uit verschillende video's met opdrachten. So, let's game and become knight of the English Reading Room!

Wel jammer overigens dat het zo lokaal gericht is, want het zal behoorlijk duur geweest zijn  om te maken, vermoed ik.

RU-onderwijsdag

Donald Clark op de RU (foto: @vergunst)

Was ik vorig jaar nog op de onderwijsdag van de universiteit van Tilburg, dit jaar gelukkig dichter bij huis: in Nijmegen. En de hoofdspreker was ook nog eens reuze-interessant: Donald Clark, dé specialist op het gebied van e-learning uit Engeland/ Schotland. Mooi om te zien hoe 'gewoon' hij is gebleven ondanks zijn status.

Het eerste wat hij afkraakte waren de in de collegezaal prominent aanwezige rollende schoolborden (nota bene uitgevonden door zijn landgenoot William Brownie Garden) die de docenten verplichten naar het bord in plaats van naar de studenten te kijken. Alsof er in de afgelopen (met name) 10 jaar geen betere tools ontwikkeld zijn voor het onderwijs!



Onnodig te zeggen dat hij een warm voorstander van flipping the classroom is: geen urenlange betogen in de collegezaal, maar discussies (hoewel dat ook online kan), peer-to-peer learning en gerichte feedback. From Gutenberg to Zuckenberg zogezegd.

Na deze keynote waren er break-out sessies, waaronder een vervolg op deze lezing: online en offline learning, starring Bruce Jenks (gepensioneerd neurobioloog van de RU) en Frank Thuss (e-onderwijsspecialist van de HAN). Jenks trakteerde ons op een 'live'-MOOC en Thuss gaf ons een inkijkje in de kennisclipgewoontes van de HAN-docenten.

Bij de HAN wordt voor het inspreken van de kennisclips gebruik gemaakt van 'Presentations 2Go' - software, waarbij tagging on the spot mogelijk is. Voor de docenten is er professionele ondersteuning; sommige lectoren nemen daarbij ook nog eens speciale acteerlessen om de 'scherm'colleges wat levendiger te maken. Soms vragen ze collega's om als publiek bij het inspreken van de lesstof te dienen.

Waar je volgens Thuss wel voor op moet letten, is dat e-learning vaak wordt ingezet als substitutie voor analoge lessen, zonder de didactiek te veranderen (het blijft toch een beetje 'one size fits all'), met name in het hoger onderwijs. In het lager onderwijs zijn ze al veel verder met het aanpassen van de didactiek aan de nieuwe technische mogelijkheden (bijvoorbeeld door het aanbieden van maatwerk). Zijn presentatie werd, zoals het een 2.0-docent betaamt, natuurlijk interactief gemaakt met behulp van Socrative en Mentimeter.

De tweede lezing, of beter gezegd workshop, die ik bezocht was er een over studiemotivatie; deze werd verzorgd door Frank Leoné en Titia Meijer, respectievelijk RU-promovendus en -docent.
Zij legden het verschil tussen intrinsieke en extrinsieke motivatie uit, waarbij ze erop wezen dat de intrinsieke motivatie van de studenten in tegenstelling tot wat men denkt wel degelijk te beïnvloeden is, bijvoorbeeld door organisatie, (afwisselende) werkvormen en omgeving (in de breedste zin van het woord).

Belangrijk in dit verband zijn onder andere het geven van vertrouwen, autonomie, een mooie/prettige omgeving en een gevoel van verbondenheid aan de studenten. Dwang is in ieder geval dodelijk, hoewel totale vrijblijvendheid ook niet wenselijk is: het is zoeken naar de juiste balans. Soms maakt het uit welke taalstijl je hanteert. Vervang 'de student' eens door 'jij' en 'dient in te leveren' door 'levert in' (liefst met uitleg van de reden) en je krijgt een veel minder dwingende tekst, die tóch hetzelfde bewerkstelligt. Easy!

Om ons voor de afsluitende bijeenkomst te motiveren, werden we getrakteerd op een interactieve voorstelling van de theatersportgroep Extra Stout en drankjes en bitterballen. Altijd goed!

Broer en zus

De zaal bij het Regionaal Archief was vol. Stampvol. Het was dan ook een unieke gelegenheid: Broer Olivier en zus Kysia Hekster gaven samen een lezing over de verhouding tussen vorst en volk in respectievelijk de Romeinse oudheid en de moderne tijd.

Professor Olivier zoomde daarbij vooral in op de verschillen tussen de vroege Romeinse keizertijd (Augustus, die zich officieel geen keizer durfde te noemen) en de late oudheid (keizer Constantijn) en verslaggeefster Kysia op 'tsaar' Poetin en koning Willem-Alexander.

Het werd een dolle presentatie, waarbij vooral de interactie tussen broer en zus aandoenlijk om te zien was. Broer moest zus bijvoorbeeld helpen met het opstarten van een filmpje (dat overigens erg grappig was: de highlights uit de optredens van Boris Jeltsin) en Kysia probeerde gewiekst de wat moeilijkere vragen door te spelen aan haar grotere (maar jongere) broer Olivier. Af en toe overlegden ze ook samen, wat een man uit het publiek deed opmerken: 'laten we het wel centraal houden ja!'. Bulderend gelach, want iedereen was gecharmeerd van de twee.

Kysia heeft de koning nog nooit durven vragen wat hij van de Willemparodieën van LuckyTV vindt, gaat dat misschien ooit nog doen, maar verheugde zich in ieder geval nu al op het bezoek van de grote Willem-Alexander aan de kleine Poetin.

Een vorstelijk paar, die twee!

Borgen

Normaal lees ik in de vakantie een boek. Of meer. Maar deze vakantie keek ik een serie. Uit een dvd-box. Net als de rest van Nederland schijnt te doen. En nee, ik had 'm niet gekocht, maar geleend. Dat maakt het nog een beetje bibliothecair.

De serie, waarvan ik nu 10 afleveringen gezien heb, heet Borgen, maar dat had je al aan de titel kunnen zien. Box 2 en 3 wachten nog op me. Bij de collega van wie ik box 1 geleend had.

Nu hoor ik er weer echt bij. Waar een vakantie al niet goed voor is.

Achilleshiel

Ik had al enkele weken een klein beetje last van mijn hiel, maar ach, dat was maar een klein beetje en kon dus verwaarloosd worden.

Niet dus.

Tijdens de tennisles schoot het naar mijn achillespees en had ik een echte blessure. Een weekje rust en ibuprofen, zei een van mijn tennispartners, die naast tennispartner toevallig ook huisarts is. Dat hielp inderdaad, de blessure aan de achillespees verdween, maar die aan de hiel bleef.

En nu kan ik dus al een maand niet tennissen. En niet spinnen. En niet lunchwandelen (vijf minuten strompelen kan prima, maar een half uur lukt echt niet). Dat stemt me droef, want normaal kan ik daar goed m'n hoofd mee leegmaken.
Wat ik nog wel kan? Recreatief fietsen (thank god), yoga, slenteren door de Ikea (slenteren doet geen pijn) en ...... een oude, voor de gelegenheid maar weer opgepakte hobby: zwemmen.

Het probleem is niet de achillespees, maar de aanhechting van de achillespees aan de hiel en dat is heel moeilijk te behandelen, zei de dokter, pardon, de sportarts, pardon, de sportarts in opleiding, die de receptioniste 'de sportarts' noemde, en die mijn bezoek met mijn toestemming op film vastgelegd heeft.

Ellende alom.

Supermarktstory's

'Mamma, ik behoor nu officieel tot de beroepsbevolking, hè?'
'Volgens mij behoor je voornamelijk tot de schoolgaande bevolking.'
'Nee, echt, iedereen die meer dan 12 uur per week werkt, behoort tot de beroepsbevolking.'
'Aha, zo, dat wist ik niet, goed opgelet.'

En zo wordt er een hoop geleerd. Op school, maar ook op het werk. Discipline, collegialiteit, budgetbesef, productkennis, mensen netjes te woord staan, ook al staan ze je niet aan....

Aan het eind van zo'n werkdag (woensdag en donderdag na school en zaterdag de hele dag), krijgen we meestal een behoorlijk vermoeide zoon thuis. Soms heeft hij daardoor slechte zin, maar meestal goede. En dan is het een genot om even bij hem te zitten en naar hem te luisteren, want hij kan er de mooiste verhalen over vertellen.

Bijvoorbeeld over mensen die niet weten wat ze moeten eten en aan wie hij dan advies geeft (kip tandoori, iets wat wij thuis nog nooit gegeten hebben en we op zijn aanraden toch maar eens gekocht hebben), of over de man in Duits uniformjasje die naar negerzoenen vroeg. Mijn zoon bracht hem erheen en de man merkte op dat ze geen negerzoenen heten, maar gewoon 'zoenen'. Toen mijn zoon hem uitlegde dat de term negerzoenen als te racistisch beschouwd wordt, verwees de man naar jodenkoeken en zigeunersaus. En hij herhaalde dat nog een keer, behoorlijk hard, zodat het in de hele winkel te horen was. Hoe je dan moet reageren wordt je niet op school geleerd. Maar hij heeft het goede gedaan: de man verder negeren.

Achter de kassa zitten probeert mijn zoon zo veel mogelijk te mijden; hij is namelijk bang dat het systeem vastloopt of dat er een betalingsstoring is en de rij dan aanzwelt tot een menigte mokkende klanten, die haar woede uit op de dienstdoende kassière die er ook niets aan kan doen; dat heeft hij wel eens bij een collega gezien en daar zit hij niet op te wachten. Ik geef hem groot gelijk.

Bikkelen bij de vakken, da's veel stoerder. Daar komt nog bij dat er ook weinig tijd is ingeruimd voor kassa-instructie. Want instructie kost mankracht = geld en alles moet zo goedkoop mogelijk in verband met de supermarktoorlog. Vandaar dat mijn zoon vreest dat hij als hij zeventien wordt plaats zal moeten maken voor een vijftienjarige. Hij is niet te beroerd ons voor te rekenen hoe veel dat de supermarkt scheelt op een avond.

Zó jammer dat mijn zoon geen weblog heeft. Zijn supermarktverhalen zijn te mooi om niet voor het nageslacht bewaard te blijven.

Tom en Rohani reizen

Soms hebben de zuiderburen echt prachtige programma's, bijvoorbeeld Reizen Waes, waarin presentator Tom Waes naar landen trekt die de gemiddelde toerist liever links laat liggen. Zo reist hij naar Turkmenistan, Zuid-Soedan, Colombia, Pitcairn, Vanautu, Bhutan, Transistrië, Zuid-Ossetië, Abchazië en .....Iran. Ja, want in Iran kun je ook prima vakantie vieren, dat kan ik beamen na er twee keer geweest te zijn.

Waes bezoekt de hoofdstad, het graf van Khomeini (waar prompt zijn schoenen gestolen worden), Isfahan (misschien wel de mooiste stad ter wereld), gaat skiën (inclusief après-ski met alcohol) en bezoekt het eiland Qeshm. Dat laatste was overigens een tip van de onlangs afgetreden president Ahmedinijad, die het eiland prees als het mooiste en meest traditionele van Iran.

Het is jammer dat het programma niet in z'n geheel op internet te vinden is, maar hier wel klein stukje uit de aflevering met de scène waarbij Ton Waes Rohani ontmoet bij het Vrijdagsgebed, nog onkundig van het feit dat dit een paar maanden later de president van Iran zou zijn.

En wát voor een president. Eentje die gezellig met Obama en Amanpour bept en de baas van Twitter middels een tweet antwoord geeft op een vraag met betrekking tot de persvrijheid in zijn land:

Het zal niet lang meer duren of je hoort er niet meer bij als je niet in Iran geweest bent. Tot die tijd kun je je misschien vermaken met een documentaire over de prachtige natuur in dat land:

Projectleider online instructietool

Ja, ja, het kan raar lopen: van beheerder van de financiën van de universiteitsbibliotheek ben ik me in de 12,5 jaar die ik op de dag af bij de UB werk, meer en meer richting het beheer van het onderwijs aan de UB gaan bewegen en zo was ik per 1 september ineens projectleider online instructietool. De zoektocht naar de beste tool(s?) voor het faciliteren van e-learning, of beter gezegd technology enhanced learning.

Gelukkig word ik hierin met raad en daad bijgestaan door mijn collega @harrieknip, want die heeft meer dan 30 jaar ervaring in het geven van instructies op hoog niveau op de UB plus heel veel theoretische en coördinatiekennis op dit gebied. Anders zou ik me wel een beetje 'kaal' gevoeld hebben.

En nu maar kijken voor welke tool we gaan: het populaire LibGuides, of toch de prijswinnende open source tool Xerte, of toch liever Blackboard, of misschien wel een combinatie van alle drie. Of iets heel anders? Iemand nog goede suggesties?

Gaandeweg het project gaan we trouwens ook bezig met het inventariseren en ontwikkelen van kwalitatief hoogwaardige e-content. Want een werktuig zonder oogst, daar heb je niet zo veel aan. Ook wat dit betreft sta ik open voor suggesties....