Zzzzzziek

Balen. Beroerd. Buikgriep. Boe!

Eerste sneeuw

Heerlijk sfeervol en toepasselijk liedje. In de top 5 van Belgische liedjes. Terecht. Belgische liedjes zijn mooi.

Zijn we op de fascistische weg aan het geraken?

Mensen worden in de steek gelaten door zowel een linkse als een rechtse politieke elite die beginselen, visies en idealen heeft ingeruild voor de valse munt van kiezersgunst en meedrijven met de tijdgeest. Wat deze door eigenbelang en fantasieloos pragmatisme gedreven lieden bieden, is populisme. Maar populistische politiek is altijd bedrog, omdat het niets anders is dan het vertolken van de bestaande angsten en begeerten van de massamaatschappij en haar kitschcultuur. Daarom zal zij nooit iets oplossen, het zal de crisis in al zijn dimensies op de lange termijn alleen maar versterken. En je hoort het al aan de retoriek van deze politici, alles wat zij te melden hebben wordt uitsluitend uitgedrukt in termen als: geld - economie - meer - minder - stevig - hard - keihard - veiligheid - gaan we voor - sociaal - asociaal - bezuinigingen - tekort - concreet - de mensen in het land....Zelden of nooit is er een echte visie en wordt er blijk gegeven van het besef dat de essentie van onze crises een beschavingscrisis is, dat de financiële crisis de facto een morele crisis is die met meer toezicht niet wordt opgelost, dat we zonder de taal van de muzen nimmer onze diepste ervaringen en emoties kunnen peilen noch verwoorden, en dat al het geweld niet wordt uitgebannen met meer wetten en strengere straffen, maar alleen door de ontwikkeling van een geweten. De wereld van de geest en van geestelijke waarden wordt hier niet gekend. hier telt alleen macht, het blinde verlangen naar macht...die alles gedoogt en opkomend fascisme niet wil zien.

Aldus Rob Riemen, de directeur van Nexus, die met zijn boek(je) De eeuwige terugkeer van het fascisme waarschuwt dat de opkomst van de PVV te vergelijken is met de begintijden van het fascisme in het Italië van de vorige eeuw. En iedereen, ook en juist de elite, is hiervoor verantwoordelijk, zo betoogt hij. Van belang is vooral dat we weer terugkeren naar de kernwaarden (waarheid, gerechtigheid, hoffelijkheid, respect, de kunst van de ware dialoog, compassie, schoonheid, geestelijke vorming) van ons bestaan. Want die zijn de laatste tijd snel aan het vervagen ten faveure van meer kitscherige waarden, die een maatschappelijke cultuur van ressentiment tot gevolg hebben. En die zou weer kunnen zorgen voor de terugkeer van het fascisme als we niet oppassen.

En natuurlijk deed dit boek meteen een storm opwaaien bij rechts Nederland. Zie onder andere Arend Jan Boekenstijn in debat met Rob Riemen in nieuwsuur.

Het aanzien van de politiek is in ieder geval in het geding; daar zal eenieder het over eens zijn. En daar heeft een Nijmeegse wetenschapper weer een boek over geschreven. En was daarmee natuurlijk ook op tv.

En guess what? Dat is een van MIJN aanschafcoördinatoren. Maar ik heb 'm nog nooit in het echt gezien. Want hij laat de aanschaf van de boeken voor politieke geschiedenis over aan een van zijn AIO's. Waarschijnlijk omdat hij het te druk heeft met zijn eigen boek.

Zo werkt dat.

Bloggen niet meer hip?

Daar geloof ik niets van! Maar als het (weer) een cultstatus krijgt, des te beter....

Sigmund, e-readers en de look-and-feel van een bibliotheekboek

Ja, hij is nog niet klaar met het thema: nummer 4 in de serie e-readers.

Dubbel treurig

Sigmund heeft duidelijk een nieuw en dankbaar onderwerp gevonden: de e-reader; voor analfabeten en digibeten geen fijn apparaat.....

Wat is Sigmund toch modern!

Maar natuurlijk heb je altijd (inhoudelijke) baas boven baas...

Sigmund over e-reader

Beetje flauw hoor....

Henk en Venus

Weer eens wat anders dan Henk en Ingrid!

via stilus

Geklop

Ik zat gisteren lekker op de bank een boek te lezen (je weet wel, zo'n papieren ding), toen er opeens op de deur werd geklopt. Bestaan de Zwarte Pieten dan toch echt, dacht ik nog, maar het waren de buurjongen en het buurmeisje. Ze waren erg opgewonden.

Veel tijd om te zeggen wat er nou aan de hand was, hadden ze niet, want ze stoven naar boven onder het gillen van Oh, my God! Een paar minuten later hoorde ik wat er aan de hand was: mijn zoon had via Hyves verkering 'gevraagd en gekregen' met een meisje dat-ie overigens al lang kent. Mijn zoon bleef zijn rustige zelf, maar de omgeving werd helemaal gek; een enorm verkeer op Hyves met gelukswensen, hartjes, afbeeldingen van zoenende bruidspaartjes et cetera.

'Mag ik het op school vertellen?' vroeg mijn dochter.
 'Natuurlijk, daar komen ze toch wel achter.'
'Nou, dan zal ik morgen ineens wel heel populair worden,' zei ze verheugd, 'want iedereen wil er natuurlijk alles van weten'.

En zo was iedereen blij. En sommigen stralend.

Het ideale boek

Gisteren was ik in het ideale gezelschap van Katharina naar de opening van de tentoonstelling het ideale boek, een gezamenlijke tentoonstelling van museum Meermanno en de Koninklijke Bibliotheek, die er onder andere een webexpositie bij heeft gemaakt. De ideale dichter Gerrit Komrij hield een ideale lezing. Hij was vlijmscherp en superverfijnd.

De drukkers van de bibliofiele uitgaven noemde hij de banketbakkers van de tekstdrukkers, ook wel de scharrelkippen in het verder door de bio-industrie gekenmerkte landschap. Zij laten je tenminste ècht van een boek genieten en dat in een tijd waarin hij zelf uit de media (door wie worden die toch betaald?) het idee heeft gekregen dat het papieren boek waardeloos is geworden, oud papier. Ondanks dat ziet hij de toekomst van het papieren boek zonnig in: mensen hebben immers een jacht- en bezitsinstinct en wat is er nou aan om op letters in de lucht te schieten?

En voorbeelden van prachtig drukwerk hadden we een uur daarvoor in museum Meermanno kunnen bewonderen; daar had men ervoor gekozen om niet alle kostbare boeken achter glas te houden, maar er door de bezoekers in te laten bladeren; en dat blijft hoe je het ook wendt of keert toch wel een unieke ervaring.

Jammer dat na zo'n bijzondere dag de terugreis vanuit Den Haag niet ideaal volgens het boekje ging....

Terug!

De e-bookreader die je gratis bij Bol.com kreeg bij een pakket met 10 e-books, gaat terug. Het is een kermiskado en je kunt er werkelijk helemaal niets mee. De e-books herkent hij niet eens als zodanig en als je een pdf wilt lezen, kun je die weliswaar vergroten, maar vervolgens niet naar een horizontale modus kantelen, zodat je de hele tijd heel onpraktisch heen en weer moet schuiven.

Hoe dat dan gaat met het terugbrengen van de e-books is me een raadsel, maar een probleem voor Bol.com. Als klant heb je recht om welk artikel je dan ook bij hen gekocht hebt, zonder opgaaf van reden binnen 2 weken te retourneren.

Dank u Sinterklaasje!

Nijmeegse platheid

Je zou - de zevenheuvelenloop indachtig - denken dat in Nijmegen platheid niet bestaat, maar niets is minder waar! Er zijn de afgelopen weken een paar stijvige relletjes geweest....

Eerst was er het college van bestuur dat viel over de te sexy promotiefilmpjes van de universiteit met voormalig playmate Ancilla Tilia. Foei, afdeling communicatie!

En daarna was er de intocht van Sinterklaas, waarbij half Nijmegen viel over het sexistisch getinte lied met de verheffende tekst "Ik ben een zwarte P, en heb een witte L, en als je die niet lust, je moeder lust hem wel"

Zou de culturele kaalslag hier al begonnen zijn? Oh, oh, Noviomago!

Surprise: geen dammen

Mijn dochter heeft lootjes getrokken voor de surprisefun op school. Op de lootjes (lijstjes) moesten de kinderen hun hobby's invullen. Mijn dochter zei dat ze er dit jaar géén dammen op had gezet, want ze had al 3 jaar achter elkaar een dambord als surprise gehad (en mijn zoon daarvoor ook al).

Gelijk heeft ze. Ben benieuwd wat ze nu dan krijgt.

Mijn geboorteplaats: centrum van het Romeinse Rijk

I knew it, I knew it!

Toen ik ter wereld kwam, wist ik het al: dit is een bijzondere plaats. Ik schreeuwde het uit, maar niemand begreep me. 'Dit was ooit het centrum van de wereld, tijdens het keizerschap van Hadrianus de informele hoofdstad van de Romeinse wereld!' Maar niemand schonk er enige aandacht aan.

En nu is dus bewezen dat Voorburg, in de Romeinse tijd Forum Hadriani geheten, vroeger ècht een heel belangrijke Romeinse stad was, nog meer een Romeinse voorbeeldstad dan het wereldberoemde Pompeii.

Geen wonder dus, dat ik klassieke talen ben gaan studeren; dat was al op mijn geboortebed bepaald.....

Studiedag Duisburg/Essen

Afgelopen donderdag (11/11) had ik samen met 11 andere collega's met onze zusterbibliotheek in Duisburg/Essen een studiedag. Het thema was personeelsontwikkeling en professionalisering. En natuurlijk kregen we ook (weer) een rondleiding door de bibliotheek (we hebben vaker uitwisselingen gehad met Duisburg/Essen); deze keer in Essen (de vorige keer was in Duisburg).

Wat (ook de vorige keer al) opviel, is dat de UB Duisburg/Essen minder mooie en slechter schoongemaakte gebouwen heeft dan wij; dat komt waarschijnlijk door minder middelen, want ambitieus zijn ze zeker wel. Ook de digitalisering is minder sterk doorgezet: waar bij ons de uitleencijfers dalen, stijgen ze bij hen. Vreemd, op deze korte afstand, deze verschillen.

Wat ons wel zeer verheugde, was dat ze gezondheidsmanagement een centrale plaats hebben gegeven (zie foto: dit was nog maar de welkomstkoffie!)

Maar wat ons eigenlijk nog het meest frappeerde, waren dat functioneringsgesprekken in Duitsland niet verplicht zijn. De UB had ze op vrijwillige basis ingesteld; het eerste jaar kwam 75% opdagen en het daaropvolgende jaar slechts 50%. Meteen verplicht stellen, zouden wij zeggen, maar de Duitse wetgeving schijnt dat niet toe te laten.

Verder was een groot verschil dat de scholing voor de UB's gratis is. Er is (per deelstaat?) een apart scholingsinstituut dat een scala aan cursussen verzorgt. Daar waren wij natuurlijk heel jaloers op, maar zij waren op hun beurt jaloers op het feit dat wij de vrije keuze hadden in het kiezen van de aanbieder.

Onze directeur benadrukte dat wat hem betreft het bezoeken van congressen en verschillende bibliotheken in binnen- en buitenland nog zinvoller is dan het volgen van cursussen.

Waar we in Nijmegen wat van op zouden kunnen steken, is dat ze in D/E een scholingsteam hebben (wij slechts een coördinator voor 2 uur per week, moi) en iedereen die op cursus/ congres/ werkbezoek is geweest verplicht is hier een praatje over te houden en dan op deze wijze een multiplicator van de kennis voor de goegemeente wordt.

Wat ik ook wel aardig vond, was de vergelijking van een van de directeuren van de UB D/E van een UB-team met een voetbalteam: je hebt aanvallers, verdedigers en middenvelders nodig. En een keeper natuurlijk.

Zinvol, zo'n uitwisselingsstudiedag.

NVB-congres

Nou, daar ging ik dan, voor het eerst naar een nationaal bibliotheekcongres. Qua hoeveelheid mensen leek het wel een CDA-congres. Qua inhoud minder, want er stond nou eenmaal minder op het spel - hoewel, er komen grote bezuinigingen aan en de toekomst van de bibliotheek is sowieso ongewis. Hoe lang wordt ze nog gedoogd?

En gek genoeg ging het daar niet eens echt over; er werd vooral veel gelachen, maar dat kwam natuurlijk vooral door de sprekers. Want zeg nou zelf, Maarten van Rossem is zich toch vooral aan het ontpoppen als een stand up comedian (van het brommerige soort)? Maar toch ben ik het vaak met hem eens. Want onder zijn mopperig verpakte grappen zit vaak een rake analyse. En boekenliefhebber is hij absoluut, al maakt hij weinig gebruik meer van de bibliotheek, omdat hij alles gewoon koopt tegenwoordig (zou ik ook doen als ik zijn salaris had). Tegenwoordig heeft de bibliotheek meer hèm nodig. Als spreker.

Zijn eerste ervaringen met de bibliotheek waren niet bepaald aangenaam. In de bibliotheek van zijn jeugd waren veel boeken niet aanwezig, omdat ze niet door de katholieke censuur kwamen en zijn eerste ervaringen met de universiteitsbibliotheek waren ook niet rooskleurig; hij voelde zich niet bepaald serieus genomen als eerstejaars student, eerder neergezet als kluns. En de computer was altijd down. En hoewel hij geloofde dat de service tegenwoordig beter is (je krijgt bij binnenkomst waarschijnlijk een doosje bonbons omdat men blij is dat je er bent), vindt hij de nieuwe UB in Utrecht maar een crematorium zonder boeken, met slechts stervende planten. Überhaupt vindt hij de UB als instelling maar een elitaire klote-instelling. Behalve in Amerika, want daar werd hij wèl goed geholpen.

Zoals te verwachten is hij tegen te verregaande digitalisering (bij de openbare bibliotheek in Amsterdam kom je - o schande - pas op de 5e verdieping een boek tegen) en waarschuwde hij voor de gevaren ervan: is wat je nu opslaat over 30 jaar nog wel te lezen? Hij denkt dat de tijd van het papieren boek nog lang niet voorbij is. Zelf heeft hij de Kindle aangeschaft, maar die ligt nu werkloos op zijn bureau; hij bood hem ter plekke te koop aan. Nee, voor hem is het papieren boek nog steeds heilig. En hij vermoedt voor nog veel meer mensen. Voor de bibliotheek ziet hij naast een uitleen- vooral ook een sociale functie. Hij meent dat de bibliotheek enorm kan profiteren van het gebrek aan kennis bij de opzoekers ('studenten kunnen niets opzoeken omdat ze niets weten'). Hij gelooft niet in de informatiemaatschappij: mensen willen geen informatie, maar bevestiging van hun vooroordelen. Zijn tips:
- u moet aardig zijn
- probeer qua website op Amazon te lijken (maar dan zonder de sokkenverkoop)
- geloof niet dat u weggespoeld zult worden (de schat...)
- u blijft absoluut een functie houden voor mensen die niet alle boeken kunnen kopen die ze willen
- blijf doorgaan met activiteiten als lezingen door schrijvers en zo (Nederland heeft met z'n zorgvuldig aangelegd bibliothekennetwerk een relatief goedkope culturele infrastructuur; iets wat Amerika bijvoorbeeld niet heeft, vandaar dat daar de Kindle veel meer succes heeft)
- laten we als Nederland alsjeblieft 4 JSF's minder kopen, zodat je 200 miljoen bespaart en het bibliotheeknetwerk gewoon kan blijven bestaan

En daar was natuurlijk iedereen het mee eens. Waar niet iedereen het over eens zal zijn geweest, is zijn mening over twitter: het niveau daarvan hekelt hij als van een hemeltergend onbenul (vreemd in dit licht dat hij zelf wel een twitteraccount heeft) en de betekenis van de sociale media vindt hij sowieso schromelijk overdreven. Bij het uitspreken van deze woorden ging de twitterfontein die op het scherm achter hem geprojecteerd werd prompt uit. Ik moet zeggen dat ik dat ook wel storend vond op een gegeven moment, hoewel fris in het begin (en heerlijk als de spreker niet interessant is).

Dat slaat overigens niet op het verhaal van de eerste spreker, ook wel de nieuwe voorzitter van de NVB. Hij begon met een verheerlijkend verhaal over Otlet (de uitvinder van de papieren catalogus, oftewel het papieren internet, een niet uit te vlakken voorbeeld voor Google), duidde de nieuwe manier van collectioneren (van just in case naar just in time) en wil liever spreken over informatiewelvaart (mogen kiezen in plaats van moeten kiezen) dan over informatie-overload. Voor de bibliotheken en hun personeel is wel een imagoverbetering nodig (geïllustreerd door een persiflage op Keith Richards in Koefnoen).

Na Maarten van Rossem was het de beurt aan Frits Kantelberg, een stotterende 'bibliotheekadviseur' die een cabaretier bleek te zijn. Hij vroeg zich af of het papier ongeneeslijk ziek was. Maar vervolgens suggereerde hij dat dat meer voor het digitale materiaal was doordat zogenaamd de batterij van zijn iPad, waar hij van voorlas, op was. Kern van zijn betoog was de uitleg van de overeenkomsten tussen vrouwen en computers:
- ze kosten zakken vol met geld
- na een paar maanden is er weer een nieuw (en beter) model
- ze weten niets vanzelf (het voordeel van een computer is dat je de geluidskaart eruit kan halen)
- je kunt er spelletjes mee doen
Ha, ha, precies dezelfde overeenkomsten als tussen mannen en computers dus....

Na deze sprekers was het plenaire gedeelte voorbij en waaierde iedereen uit naar z'n eigen track. Ik had gekozen voor track 2, omdat daar het meest voor de ub's te beleven viel.

Eerste spreker bij track 2 was de subkeynote Henk van Ess, die met 29 functies op LinkedIn te vinden is, maar voornamelijk het beroep van journalist uitoefent. Daarin heeft hij veel aan twitter, betoogde hij. Oké, 99 procent is privédiarree (gelukkig gaf hij dat toe), maar het gaat om die ene procent die handig is voor research. Zijn stelling luidde: 'informatiemedewerkers die geen sociale media gebruiken, lopen veel informatie mis'. Hij toonde dat aan met een zoektocht op twitter naar de bron van het door Zizek gebruikte gedachtenexperiment van 2 psychiaters die elkaars patiënt zijn voor het Circus der gedachten. Zijn conclusie dat hij het niet via twitter vond en dus niet bestond vond ik maar magertjes. Hij had wel een paar leuke twitterapplicaties: listorious, twellow, twittergids, twidvid, twittersheep en hoe je die in kunt zetten. Grappig was ook zijn methode om via twitter aan de koffieautomaat van een vreemde kunt komen; zelf heeft hij eens voor een onderzoek alle uitingen van Googlemedewerkers via twitter opgespoord en zich zo een heel ander beeld van Google kunnen vormen dan via de officiële media: een mooi kijkje in de keuken. Hij waarschuwde wel dat je altijd uit moet kijken met het inzetten van deze bronnen: er kunnen immers fake-accounts tussen zitten.

Hierna was het de beurt aan Rob Grim, die een nieuwe tak van sport bedrijft, namelijk die van databibliothecaris (in Tilburg). Hij schetste hoe de reacties van de onderzoekers en bestuurders op dit nieuwe beroep van scepsis naar acceptatie zijn verschoven. Onderzoekers zijn inmiddels blij met hem en de repositories worden successievelijk handig verrijkt met datasets. Mooi altijd, zo'n pioniersverhaal.

Hierna kwam weer een voorstelling, in de zin van een zeer begenadigd spreker, van Arno Reuser, informatiespecialist met het uiterlijk van Perkamentus bij de militaire inlichtingendienst. Hij is van mening dat de bibliotheek geen plaats, maar een functie is. De klant moet in het centrum staan, all right? Over de IT-afdelingen is hij niet te spreken: 'Anyway, die IT-ers, die geven geen oplossingen, maar problemen; ze hebben de i van de bibliotheken gestolen'. Bibliotheken moeten volgens hem de boeken wegdoen, meer doen aan internetanalfabetisme en de classificatiecompetenties niet verliezen. The library is dead, long live the Librarian. Lijkt mij persoonlijk een beetje radicaal en staat in ieder geval lijnrecht tegenover wat Maarten van Rossem betoogde. Maar grappig was het wel. Hij gaf ook nog wat aardige tips, bijvoorbeeld over hoe je budgetten omhoog kunt krijgen; in zijn geval hielp het bijvoorbeeld enorm als hij gewoon voor alle systemen die hij aanvroeg antiterreur zette; dan kreeg hij meteen bakken met geld voor de aanschaf van systemen als van Lexis Nexis.

Na de theepauze kwam Gert Goris van de EUR vertellen over de UB als Learning Space. Bij de UKB is een werkgroep Learning Spaces opgericht die zich bezighoudt met 3 thema's:
- informatievaardigheden (succesmeting, teach the teacher)
- opzetten van een marktplaats van leermiddelen
- digitale leeromgeving, bijvoorbeeld scriptieateliers; belangrijk hierbij zijn kennis van auteursrechten en creative commons bij de UB's.

Die werkgroep wil hierin graag samenwerken met de HBO's, die op sommige punten veel verder zijn dan de universiteiten.

Wel, het trof dat hierna een medewerkker van de Hogeschool Utrecht (Ben Gussinklo) een verhaal kwam houden over de digitale publicatieomgeving (digipub) bij de faculteit Maatschappij en Recht die opgezet is met hulp van stichting Surf en ook de samenwerking met de universitieten zoekt.
Naast de installatie van een institutional repository (via Sharepoint) is men bij de HU ook begonnen met het opzetten van een digitale uitgeverij (op open accesbasis) en heeft men cursussen opgezet voor 'leren publiceren' (voorlopig alleen gericht op docenten en alleen via het intranet bereikbaar). Het publiek vroeg zich wel af wie de kwaliteit van de publicaties beoordeelt, maar voorlopig zijn ze blij met alles wat aangeboden wordt. Wat de scripties betreft, willen sommige faculteiten (bijvoorbeeld rechten) alleen de scripties boven de 8, anderen alleen boven de 7.

Al met al een insprirerend dagje, waarop ik ook nog veel collega's uit den lande de hand heb geschud (behalve LeWi) en wat standjes van bedrijven heb bezocht, waarbij ik van alles in de hand geduwd kreeg, zodat ik met een tas vol folders, pennen, USB-sticks, cactussen (!), een twittermok, een oordopjesset en een chocoladeletter naar huis ging. Het leek wel een vervroegde pakjesavond!

Voor NVB-verslagen zie ook:
Jan Klerk (live)
Dymphie (gedeeltelijk live)
LeWi

Aha

Aha, zo wordt er dus over ons gedacht! En ik was op mijn 'vrije woensdag' nog wel op congres!

Black ops

Vanmorgen kwam mijn buurjongen (met bloeddoorlopen ogen; hij had net een paar soldaten neergeknald) langs: is Dari al thuis? Nee, hij heeft tot het 6e uur les. O jammer, maar kun je even zeggen dat hij meteen uit school langs moet komen, want Black ops is aangekomen.

O nee, dat was ik even vergeten; dat vreselijke spel (nieuwe versie van Call of Duty) kwam vandaag uit. Ook mijn zoon wil het kopen - als je het niet hebt als jongen van 14 lig je eruit in de klas. Maar gelukkig moet hij eerst nog sparen om de bijbehorende Playstation 3 te kopen, hoewel hij daar helaas al behoorlijk ver in is door het niets uitgeven op school aan cola, soep, snoep en chips en het verkopen van zijn Nintendo DS. Alleen de Playstation 2 moet nog verkocht worden, dan is hij zo ver.

Het spel wil hij voor sinterklaas hebben, maar dat weiger ik toch echt. Ik heb net even bij het buurjongetje meegekeken, maar had daarna een stevige wandeling in de zachtmoedige natuur nodig om weer een beetje bij zinnen te komen.

Het weekend was....bourgondisch!

Ons vrouwenweekend in de Ardennen was in een woord bourgondisch: zelf gebakken brood, zelf gemaakte arretjescake, wijn, port, baileys, kaasjes, kaarsjes, verse jus, tucjes, zalm, olijven, open haard, mooi uitzicht, warm gezelschap, bezoek aan de plaatselijke bonbonnerie (zie ik hier al iemand watertanden?).

En dat moest er natuurlijk allemaal afgewandeld worden, wat ook al geen straf was in de prachtige omgeving.

Isa Maron en zichtbaar heden

Kijk, dat noem ik nog eens een staaltje van zorgvuldige webcare van Isa Maron: zij reageerde met een aardige reactie op een van mijn vorige blogposts (die van de gratis e-reader bij een bundel van 10 e-books). Dat zie ik de andere 9 auteurs nog niet doen!

Good work, Isa!

P.S. de e-reader is nog niet binnen (5-10 werkdagen...)

Weekendje Ardennen

Op naar de Ardennen met 5 vriendinnen. En nee, we gaan niet survivallen. En nee, er mogen geen mannen in de buurt komen. Ook geen kinderen trouwens. En gaat het dan toch gezellig worden? Reken maar!

Besteld: bundel e-books met gratis reader

Toch maar gekocht uiteindelijk, de gratis e-reader met 10 e-books voor 99 euro bij bol.com. De boeken die erbij geleverd werden lijken me zeker niet allemaal het lezen waard en de reader heeft geen e-ink, maar voor 99 euro kun je je ook niet ècht een buil vallen. Ik vermoed (maar vermoedens komen nooit uit toch?) dat ik 'm vooral ga gebruiken voor het lezen van losse pfd-files (dan kan ik tenminste stapels papier weggooien).

Voor wie geïnteresseerd is, de boeken zijn de volgende:

Laat het feest beginnen! - N. Ammaniti
Wijze mannen - S. Smit
Ik mooi praten - D. Sedaris
The American - M. Booth
Een dief in de nacht - A.C. Baantjer
Maffia - P. Reski
Je blijft - Anna Drijver
Facebook - B. Mezrich
Verboden Verleden - Isa Maron
Het Nostradamus Complot - Mario Reading

Laat het feest beginnen!

CNV-lid

Eindelijk is het ervan gekomen en ben ik lid van een vakbond geworden. Hoewel ik wist dat het onverstandig was, vond ik zo'n lidmaatschap onnodig en te duur. Maar ja, in deze onzekere tijden moet je toch wat, al is het maar voor je gevoel. 

Geleid door mijn kamergenoten is de keuze gevallen op de CNV. De CNV houdt van een persoonlijke benadering, dus je krijgt altijd een telefoontje van hen als je lid wilt worden - hoewel je alles al ingevuld hebt op het aanmeldingsformulier.

Ik kreeg mijn telefoontje gisteren. De meneer van de CNV was een heel aardige meneer. Geduldig controleerde hij met mij mijn gegevens en nog geduldiger legde hij alles aan mij uit, bijvoorbeeld dat je door het vakbondslidmaatschap ook automatisch een rechtsbijstandverzekering hebt en zo. Nu heb ik die al, maar het is nooit verkeerd om er twee te hebben, nietwaar? Hij vertelde dat je met allerlei vragen bij de CNV terecht kon en dat je nooit moet denken 'daar zullen ze wel niets aan kunnen doen'. Ik vroeg hem (een beetje gemeen, dat geef ik toe): 'Gaan jullie zelfs zo ver dat jullie mij antwoord gaan geven op de vraag waarom de bananen krom zijn?'

Hij zei dat ze daar niet direct antwoord op zouden weten, maar dat ze zeker hun best zouden doen om het op te zoeken.

Kijk, dat noem ik nog eens klantvriendelijk!

Deselectie

Het begint zo langzamerhand een twijfelachtige eer te worden: de hausse aan ingezonden brieven over de UB in de Vox, het (nu nog) onafhankelijke nieuwsblad van onze universiteit. En waarover ging de ingezonden brief deze keer?

Over ons deselectiebeleid.

De UB wordt ook deze keer afgeschilderd als een boeman die zo maar in het wilde weg boeken verwijdert en achter iedere hype aanrent (de beroemde achterhoedegevechten, want de UB heeft naast de digitale ambities een zeer, zeer zorgvuldig deselectiebeleid, dat bovendien op de site gecommuniceerd wordt).

Maar het kwalijke van deze keer, was dat (en dat nog wel door een alumnus van de filosofiefaculteit) de aantijging zeer, zeer ad personam was. Eén van mijn collega's werd neergezet als een uitermate stekelig persoon en daarbij met naam en toenaam genoemd. Dat laatste is natuurlijk een zeer kwalijke zaak, of hij zich nu stekelig gedragen heeft of niet, daargeleaten dat je je uiteraard niet stekelig gedragen moet naar klanten.

Verder werd gesuggereerd dat de UB de zusterbibliotheek van Sociale Wetenschappen omwille van de hoge huisvestingslasten heeft opgedoekt. Non, alumne, de faculteit heeft zelf besloten om de ruimte die voorheen vol stond met bibliotheekboeken in open opstelling en die door haarzelf betaald wordt, op een andere manier in te zetten. En ja, de UB krijgt al die boeken die eerst bij Sociale Wetenschappen in open opstelling stonden in het magazijn erbij. En dat laatste vereiste een enorme krachtsinspanning van de UB. En ja, ook magazijnruimte is duur.

Maar we gaan het wel zo eerlijk en zorgvuldig mogelijk organiseren. Misschien moeten we de alumnus eens uitnodigen bij zo'n proces aanwezig te zijn....