Oud en nieuw

Dit jaar hebben we met grote, grote weemoed afscheid moeten nemen van een aantal zeer geëngageerde bloggers: ik noem hier met name schrijverdezes en dr.henkenstein.

Maar gelukkig zijn er ook nieuwe bloggers bijgekomen, waarvan ik er twee speciaal noem: Bas van Houwelingen met z'n DRIE blogs (Basblog, Het is gezien... en Lezen in de kunst (met eervolle vermelding door Onze Taal)  en Hans met z'n Tabula Cerata.

En samen met Hans wens ik voor iedereen: bonus, felix, fautusque annus sit!

Top 2000

Dit jaar heb ik voor het eerst weer eens naar de top 2000 geluisterd. Dat had ik lang niet meer gedaan. Volgens mij moet je dat ook niet ieder jaar doen. Maar dit jaar waren - zowaar - de kinderen ook geïnteresseerd.

Eerst zeurden ze een beetje: oude muziek, wat is daar nou aan en zo, maar gedurende de vordering van de top 2000 sloeg de stemming toch om en werd de pagina uit de Volkskrant (jawel, ik had weer eens een papieren versie gekocht) met de top 2000-lijst uitgeplozen. Samen met een vriendje en  het overbuurmeisje. Want af en toe hoorden ze iets bekends; sommige liedjes konden ze zelfs letterlijk meezingen. 'Ja, dat speelt mijn broer altijd op de gitaar en dan zing ik dat mee'. 'Hé, dat hebben we bij muziekles gehad'. En dit (isn't 't she lovely) staat op mijn geboortekaartje.

Heerlijk, deze cultuurlessen. Vooral toen ze door de presentator werden toegesproken na een nummer van de Eurythmics: 'Dit zou de jeugd van tegenwoordig eens met de huidige dancemuziek moeten vergelijken.'
Had je ze toen moeten zien kijken!

Tja, als een ander het zegt, maakt het altijd meer indruk....

Nostalgie

Het was weer eens tijd om PLAATS te maken in ons huis, dus vanmiddag heb ik op zolder doorgebracht; mijn zorgvuldig bewaarde collegeaantekeningen en vertalingen met woordenlijsten en zorgvuldig bewaarde kaarten en brieven en toegangsbewijzen voor Pinkpop en zo moesten eraan; dat werd eigenlijk ook echt tijd; sinds opberging had ik ze niet meer bekeken. Waarom ik ze ooit bewaard heb, is me ook een raadsel, maar ik heb een leuke nostalgische middag gehad.

De mooiste doos was de doos met brieven en kaarten van vrienden, vriendinnen, vriendjes en zelfs van meneer Festina van ruim 20 jaar geleden. Wat een tijden! Wat een absoluut gebrek aan zorgen!

Er zaten veel kaarten van mijn middelbare schoolvriendin Marjolein bij; we schreven elkaar wekelijks een kaartje met de belevenissen van de afgelopen week, waarschijnlijk als ik het weekend niet thuiskwam of zo. Soms zaten er ook brieven bij. De inhoud bestond voornamelijk uit tentamentegenzin, uitgaan en jongens, jongens en jongens. Vermakelijk om terug te lezen.

Er zat ook een excuusbrief bij van ene 'Paul'. Paul hadden we eens op vakantie ontmoet en was bij ons langsgeweest. Hij wilde onze stamkroeg ook eens zien en zo. Maar Paul had zich misdragen - toen ik het las wist ik het ook weer. Hij sliep namelijk bij Marjolein en had de douche ondergekotst. En niet zo'n klein beetje. Gedweild had hij wel, maar met een handdoek en die handdoek had hij in de wasmand gestopt en daar niets van gezegd. En de rest had hij in de afvoer van de douche gestopt, wat niet zo fris was voor degene die na hem ging douchen, Marjoleins moeder of zo.

Pas toen hij weer weg was, kwam alles uit en daarom had hij de excuusbrief geschreven. Hij dacht dat we hem wel nooit meer wilden zien en dat was ook zo.

Om ze toch nog te bewaren zou ik ze kunnen scannen. Maar dat is me te veel werk. Ik heb van alle vrienden, vriendinnen, vriendjes een mooi exemplaar bewaard. En van meneer Festina alles.
Dat lijkt me redelijk genoeg en daarmee kan ik vast nog eens een nostalgisch middagje doorbrengen.

Ooit.

Muffins pro

Dit jaar was een van de toppers in het kerstpakket (naast lekkere yoga-theeproducten en een gezelschapsspel met als pionnen hersentjes op pootjes) het muffinbakpakket: een bakplaatje voor 6 muffins en een zelfbouwpakket voor een soort muffins premium (met karamel en chocoladestukjes) voor 8 muffins. Twee van de muffins moesten dus gedwongen buiten het bakblik zien te overleven. Ah gossie, en dat met kerst, dacht ik automatisch.

Mijn dochter - even nieuwsgierig als altijd - had het bakpakket natuurlijk ook meteen gezien. Mamma, die gaan we morgenmiddag maken, want dan ben je toch vrij! Zelf had ik eigenlijk andere plannen voor de middag, maar tegen zo veel enthousiasme kon ik natuurlijk niet op.

Wij de muffins gemaakt. Ze smaakten heerlijk. Nou, daar ga ik nog een paar pakken van kopen, lekker luxe muffins voor de kerst. Hadden ze de luxe uitvoering niet bij onze plaatselijke supermarkt!

Dan maar een basispakket muffins. Ahum, voor 12 muffins. Nog meer muffins buiten spel. Weliswaar met een kleurig zelfbedacht kerstjasje van glazuur, dat wel.

Wat wreed eigenlijk, een bakblik voor 6 muffins geven. Ik hoop dat we volgend jaar de andere helft krijgen....

Pannetje pannetje

Vorig jaar met oud en nieuw deden we een spelletje om oud en jong een beetje met elkaar te laten mengen: pannetje pannetje. Dit jaar waren we met min of meer hetzelfde gezelschap en wilden we het weer spelen met kerst, maar we wisten niet meer hoe het ging. Ja, flarden van het spel wisten we nog wel, maar dat werd niet echt een coherent geheel. Degene van het gezelschap die vorig jaar deed alsof het spel uit haar hersenpan gerezen was, moest bekennen dat het uit de hersenpan van een ander was ontsproten. Deze werd opgebeld en kende het recept gelukkig nog. Ik noteer het hier maar even, want anders weten we het volgend jaar weer niet.

Alle deelnemers krijgen 3 strookjes papier. Hierop worden de namen van 3 BN'ners (maar stripfiguren of historische figuren of zo mag ook) geschreven. Niemand mag deze papiertjes van elkaar zien.
Alle papiertjes worden opgevouwen en in een pan gestopt. Het gezelschap wordt in teams van minstens 2 deelnemers opgedeeld.
Nu moeten er 3 rondes gespeeld worden. In de eerste ronde mag je de personen die op het papiertje staat omschrijven voor je teamlid/ teamleden. In de tweede ronde moet je de persoon met behulp van slechts 1 woord laten raden (wij kregen een discussie: is 007 1 woord?) en in de derde ronde moet je de persoon uitbeelden.
Om de beurt mogen de teams (een) papiertje(s) uit de pan trekken en dan in 1 minuut tijd zo veel mogelijk raden; de een is de omschrijver/ tekenaar en de ander de rader. De volgende ronde is dat andersom. Eén iemand houdt de stand bij. Het team dat de meeste personen geraden heeft in de 3 rondes heeft gewonnen. De derde ronde (het uitbeelden) is het leukst. Vooral mijn Barbapappa-imitatie deed het goed.

Nou, lekker simpel toch? Vooral aan te bevelen na een paar glazen Glühwein....!

Rustige kerst!

Vigilat ut quiescant

Rustige kerst gewenst allemaal! En denk eens aan deze diender; hij heeft het zó koud inmiddels!
En voor wie 'm nog niet kent: dé kersthit van 2010:

Stilte

Stilte is iets wat perfect in de winter- en kersttijd hoort. Want in stilte en verstilling komt bezinning en bezieling tot leven. De afgelopen weken heb ik een paar mooie stiltes mogen ervaren.
Voor het eerst was het een keer stil in DWDD, heel stilletjes heb ik windstilte van de ziel van Joke J. Hermsen gelezen, stil was het op de tennisbaan, buiten was verstilde witte sneeuw, Nederland stond stil, het werk staat bijna stil, het bericht kwam dat onze directeur volgend jaar met stil pensioen wil, een kamer in het verleden is afgerond, de avond van Yalda is geweest....

Stilte, je lijkt niets, maar je bent alles!

Vervolg op het Bol-experiment

Pas meldde ik hier dat ik de 'gratis' e-reader van bol.com uit de aanbieding heb teruggestuurd: het apparaat deugde niet (het leek een beetje alsof ik 'm op de kermis had gewonnen), de handleiding erbij deugde niet, ik kreeg de e-books er niet eens op (maar dat kan ook aan mij liggen) en nog zo wat dingen.

Nu is het niet zo dat de e-reader uit het pakket gratis was, want ik kreeg geld terug en wel 60 euro. Over de e-books is niets gezegd, dus ik neem aan dat ik nu de trotse bezitter van 10 e-books voor 40 euro ben - het totaalpakket bestond immers uit 10 e-books met een gratis e-reader voor 100 euro. Ik zou niet weten hoe ik ze kan terugsturen en eigenlijk had dat binnen 14 dagen gemoeten, dus ik laat het maar zo; per boek is het 4 euro. En een paar ervan zou ik best willen lezen. Uiteindelijk zal het me toch wel lukken om ze op een ander apparaat dan mijn laptop te krijgen toch? Het lijkt me in elk geval leuk genoeg om mee te experimenteren en te kijken wat er allemaal gebeurt rondom deze e-books.

En ja hoor, van de week kreeg ik een melding van bol.com:

Onlangs heeft u het digitale boek ‘Het Nostradamus complot’ op onze website besteld. Inmiddels is gebleken dat u helaas niet de volledige versie van het boek heeft ontvangen. De laatste pagina’s van het digitale boek ontbreken. Onze oprechte excuses hiervoor.

Hierbij ontvangt u een link waarmee u het volledige digitale boek opnieuw kunt downloaden. Wij adviseren u om de link te kopiëren uit deze e-mail en te plakken in uw webbrowser. U kunt het bestand vervolgens op dezelfde wijze openen of opslaan als een besteld digitaal boek.

Kijk, en op deze dingen zit ik precies niet te wachten, vooral omdat we eerder (toen ik nog wel in het bezit van de e-reader was, maar wel al in de retourdoos had ingepakt) de melding kregen:

Geachte heer/ mevrouw,

Onlangs heeft u een ‘Hiteker HDB-107 E-reader – Wit’ bij ons besteld onder bestelnummer ***. Sommige digitale boeken blijken echter een foutmelding te geven zodra u deze wilt lezen op uw e-reader. Fabrikant Hiteker is bekend met deze onvolkomenheid en heeft hiervoor een firmware update uitgebracht. Deze update is geschikt voor alle versies van Windows (niet voor Mac software). U kunt deze nieuwe firmware kosteloos downloaden en installeren via onderstaande links

Op zich netjes, maar dit soort meldingen heb ik nog nooit gehad bij het lenen van een boek bij de bibliotheek of het kopen van een boek bij de boekhandel.

Leesdeken

Gisteren hebben we afscheid genomen van een collega (tenminste, voor een deel van haar werkzaamheden) en haar een leesdeken kado gedaan.
- Een leesdeken?
Ik moet eerlijk bekennen dat ik twee weken geleden ook niet wist wat dat was, totdat ik er één in de VPRO-gids zag. Het schijnt dat-ie volgende week in de reclame is bij de Blokker. Prachtig kerstkado!

Mooie foto

Mooie foto van de week in NRC-next van de protesen van jongeren tegen het aanblijven van Berlusconi. Vooral die opgestoken middelvinger in het midden en het omhooggegooide flesje aan de rechterkant van de foto doen het 'm, maar natuurlijk ook de schildpadformatie van de politie en het okergele gebouw op de achtergrond. Ze hebben helaas wel wat schade aangericht, die jongeren.

P.S. klik op de foto voor een groter beeld

Nationaal ticdee

Vanavond weer tijd voor een prachtige linkse hobby: het groot dictee der Nederlandse taal, gepresenteerd door Philip eh Freriks en Martine Tanghe. Veel Nederlanders zullen ook dit jaar niet mee gaan doen; zij vinden het onderscheid tussen een d en een t al te moeilijk, laat staan pico bello etablissementen (zonder streepjes), voor-de-gek-houderij (met streepjes), stante pede of stupiedst (dictee 2009).

Passive-agressive christmas

Je leert wat bij op een dag - soms. Vandaag heb ik bijvoorbeeld voor het eerst gehoord van de term passive-agressive gedrag: het machtsmiddel van mensen die niet veel macht hebben. Bij vrouwen komt dit gedrag vaker voor dan bij mannen. Zij hebben blijkbaar minder macht.

Het 'passive'-element is het onderdanig zijn, het 'agressive' is het raken van mensen waar het pijn doet, bijvoorbeeld het schuldgevoel. Een soort beïnvloeden zonder macht dus. Een (herkenbaar?) voorbeeld:

Natuurlijk mag je van je moeder kerst op je eigen manier vieren, 'maar', zegt ze dan, 'het zou wel héél fijn zijn om juist nu met z'n allen bij elkaar te zijn.' En: 'Je moet voor mij je plannen niet aanpassen hoor!'

Pas hoorde ik een heel ander verhaal over een moeder op leeftijd. Die zei: 'Nou, die kinderen van mij moeten zichzelf maar zien te vermaken. Ik ben weg met kerst.' Wat voor gedrag zou dat zijn? Active-agressive?

Wintertraining

Na mij voor het eerst opgegeven te hebben voor de zomertraining dit jaar heb ik me - sportief als ik ben - ook opgegeven voor de wintertraining van tennis. Maar er is al meer uitval geweest dan dat er lessen doorgingen. Dat had ik vorig jaar al wel gezien bij mijn kinderen, maar ik dacht dat vorig jaar een extreem strenge winter was en dat dat de komende twintig jaar wel niet meer voor zou komen.

Mispoes! Vandaag was er weer geen training....

Surprise onder de kerstboom

Een beetje raar voelt het wel: de kerstboom staat al in huis en pas vanavond vieren we het heerlijk avondje met heerlijke surprises. En waarom? Omdat een gedeelte van het lootjestrekgezelschap vorige week in Engeland ingesneeuwd was.....

De concurrentiestrijd tussen Sinterklaas en de kerstman neemt inmiddels groteske vormen aan en geen middel is geschuwd, denk je dan automatisch.

Ik tenminste wel. Ik vermoed altijd overal een complot.

Bibliotheek Sociale Wetenschappen

Dat ik er een tijdje niet over geschreven heb, wil niet zeggen dat we het universitaire blad Vox niet gehaald hebben. Nee, integendeel, en dat zal voorlopig wel niet wijzigen ook; we zijn inmers flink aan het veranderen. Deze keer betrof het een artikel over het verdwijnen van de bibliotheek Sociale Wetenschappen met de tendentieuze titel Faculteitsbibliotheek zonder boeken. Uit het artikel blijkt volgens mij niet voldoende dat het de faculteit zelf was die de bibliotheeklocatie als fysieke bibliotheek wilde afstoten om er een studielandschap van te maken en niet de UB, die er slechts handen en voeten aan geeft en dat wordt nog versterkt doordat onze directeur in het artikel meldt dat alle bibliotheeklocaties onder de loep worden genomen qua fysieke locatie (digitaal en centraal zullen we uiteraard meer dan ooit aanwezig zijn, maar dat is natuurlijk een andere vorm van zichtbaarheid).

En toch zal er voor ieder wat wils zijn, want als je laptops HAAT, kun je bijvoorbeeld altijd nog in de centrale leeszaal of laptopvrije zone van de rechtenbibliotheek zitten. En de boeken die niet meer op locatie aanwezig zijn, zullen niet worden vernietigd, maar na ontdubbeling allemaal naar het centrale magazijn overgeplaatst worden, vanwaaruit ze gemakkelijk op te vragen zijn. En de collectie van de bibliotheek Sociale Wetenschappen zal aangevuld blijven worden met de meest recente literatuur.

Tja, we blijven in beweging, zullen we maar zeggen.

Touchscreenbureau

Over het bureau dat ik op mijn werk heb, ben ik best tevreden. Maar nóg cooler zou het zijn om een touchscreenbureau te hebben.

via @AnnieMaessen

De meisjes (en de voetbalstadions) redden de boel!

Over het opleidingsniveau van onze zonen moeten we ons inmiddels ernstige zorgen gaan maken. Een groot aantal van hen heeft namelijk een lager opleidingsniveau dan z'n ouders. Ook onze zoon scoorde een groot aantal onvoldoendes op zijn rapport. Maar dat haalt-ie volgens hem makkelijk weer op. We zullen zien....

In ieder geval doen kinderen die veel lezen het maatschappelijk beter dan kinderen die niet of minder lezen. En de meisjes streven de jongens voorbij in het lezen.

Kun je 1 plus 1 optellen? Juist, jongens moeten meer gaan LEZEN, willen ze maatschappelijk vooruitkomen! Ook mijn zoon, maar die weigert dat. Hij vindt het gewoonweg te veel moeite en het boeit hem niet.
Black Ops is namelijk veel leuker.....

Misschien eens naar een voetbalstadion sturen; daar schijnen tegenwoordig de taal- en rekenproblemen binnen een mum van tijd opgelost te worden!

Spelletje Latijnse bingo?

Certe!

via http://www.bingocardcreator.com/bingo-cards/languages/borrowed-latin-terms

Lentse air

In de zomer van dit jaar vroeg men bij het plaatselijke suffertje (Lentse Lucht) of er mensen waren die in de redactie van hun maandblad zitting wilden komen nemen. Aan mijn buurvrouw had ik wel eens door laten schemeren dat ik best wel eens een stukje voor het blad wilde schrijven. Prompt werd ik gevraagd om dan maar in de redactie plaats te komen nemen. Mijn buurvrouw kent namelijk veel mensen in Lent en waarschijnlijk ook redactieleden.

Maar toen ik hoorde hoe veel tijd er ging zitten in het zitting nemen in de redactie van het plaatstelijke suffertje, heb ik bedankt voor het zitting nemen in de redactie van het plaatselijke suffertje.

Wel zegde ik toe af en toe eens wat te zullen schrijven. Want schrijven vind ik uiteindelijk het leukst. En 2 maanden geleden vond ik de moed om voor de Lentse Lucht de nieuwe jeugddamleider te interviewen; dat leek me goed voor de PR van de damclub.

Ik maakte er een stukje van en stuurde het op naar het plaatselijke suffertje. Ik kreeg geen bedankje en het stukje kwam er ook niet in. Maar wie schetst mijn verbazing: deze maand wel! En niet in de oorspronkelijke vorm, maar bewerkt door één van de redactieleden. En dat zonder overleg! Bovendien was de foto die ik er bij had geleverd van de damleraar met een paar leerlingen ook niet geplaatst, maar was er een foto bij geplaatst met mijn kinderen erop, iets wat ik nou juist had willen vermijden.

Echt netjes vond ik dat niet. Bij wijze van 'wraak' plaats ik hierbij mijn eigen, oorspronkelijke stukje.

Op vrijdagavond 24 september hield één van onze verslaggevers een interview met de sympathieke nieuwe jeugdleider bij DC Lent, de damclub van Lent, in het mooie damclubgebouw naast de tennisbaan.

- Sinds een paar manden ben je de nieuwe jeugddamtrainer. Hoe bevalt dat tot nu toe?
Het is hartstikke leuk, elke week enthousiaste kinderen van wie de meesten ook elke week trouw terug blijven komen. Zelf doe ik de PABO, dus ik vind het leuk om met kinderen om te gaan. Ik leer veel bij, ook op damgebied, en krijg nieuwe ideeën over aanvalsmogelijkheden of dampatronen waar ik zelf nooit opgekomen zou zijn van de kinderen.

- Wat doe je eigenlijk precies als trainer?
Eigenlijk ben ik niet in m’n eentje trainer, maar er is een hele club trainers. Henk, Joop, Frank en Peter doen de individuele begeleiding van de kinderen (meestal in tweetallen) en bespreking van de gespeelde partijen; zelf loop ik rond coördineer ik het geheel.
Ik leg natuurlijk damtechnische zaken uit, maar probeer ook de lol in het dammen verder aan te wakkeren, de kinderen te enthousiasmeren, bijvoorbeeld door leuke verhalen rondom dammen te vertellen.

- Hoe lang dam je zelf al?
Vanaf 8 jaar speel ik in clubverband, daarvoor vooral met mijn opa. Ik woonde bij de familie Lemmen – bekende Bemmelse dammers - in de straat; die hebben een keer meegenomen naar de club in Lent en daar speel ik nu dus nog.
Als jeugdlid ben ik getraind door dezelfde trainers die ook nu nog de individuele trainingen verzorgen: Joop Geurts, Frank Barten, Peter Vink en Henk Derksen. We hadden echt een hele leuke club vaste vrienden bij de damclub, met wie we vaak viertallen speelden en veel wonnen. Sommigen zijn gestopt, maar de meesten spelen nu nog bij de club.

- Wat beschouw je zelf als je grootste damsucces?
Als grootste succes uit mijn jeugddtijd beschouw ik de deelname aan de Europese kampioenschappen. Daar heb ik twee keer aan meegedaan en 1 keer ben ik daar zelfs gedeeld 4e geworden.
Als senior die ik nu dus ben, ben ik het meest trots op het feit dat ik deze zomer 7e geworden ben bij sterk bezet internationaal toernooi in Nijmegen en zelfs de grootmeester Alexsej Domchev verslagen heb.

- Wat is er eigenlijk leuk aan dammen?
Dat is moeilijk uit te leggen. Vroeger zat ik op voetbal en dammen. Als we met voetbal wonnen, dan kwam dat niet of nauwelijks in de krant, als we bij dammen wonnen, dan werd dat meteen breed uitgemeten in de krant.
Maar ook geniet ik van de dampatronen, de figuren die je ermee kunt maken: een blok, een vis of een drietand. Je kunt er je fantasie in kwijt. En verder win ik natuurlijk vaak!
Er zijn verschillende soorten spelers, dat is ook wel grappig om te zien: je hebt hele technische spelers en hele tactische spelers. Ik beschouw mezelf meer als een technische speler.

- Is dammen nou makkelijker dan schaken?
Die zijn eigenlijk best lastig met elkaar te vergelijken, dat is hetzelfde als voetbal en tennis met elkaar vergelijken - dat zijn ook allebei balsporten. Bij dammen heb je natuurlijk schijven en bij schaken stukken met verschillende mogelijkheden. Bij dammen moet je slaan en bij schaken mág je slaan. Tevens is het bord bij dammen groter (100 ten opzichte van 64 vakken), tenminste bij het systeem dat wij spelen.

- Wat doe je naast dammen?
Zoals ik net al zei doe ik de PABO; ik ben net op kamers gegaan. Verder doe ik ook aan fitness – iets lekker fysieks naast al dat denken.

- Wie is je grote damvoorbeeld?
Vroeger was dat Jasper Lemmen; die speelde Europese kampioenschappen en dat wilde ik ook.
Momenteel is dat Alexander Baljakin, een Witrus die nu in Arnhem woont en van wie ik zelf ook les heb gehad. Hij speelt voor Nederland en is al een paar keer Nederlands kampioen geweest. Ik vind hem echt een hele sterke speler.

- Kunnen jullie nog nieuwe leden gebruiken bij de damclub?
Zeker, die zijn altijd welkom. We hebben trainers genoeg!
Ze kunnen gewoon langskomen, elke vrijdagavond van half 7 tot half 8. Ons telefoonnummer is 3600137, maar dat kun je ook op onze website vinden. Ze kunnen mij natuurlijk ook persoonlijk bellen voor meer informatie. Mijn telefoonnunmer is 06 136 44032.

Not a bad hairday...

Vier dagen had ik mijn haren niet gekamd, niet gedoucht, constant in de pyjama gelegen, mezelf met enig moeite van bed naar bank gesleept om toch maar wat onder de mensen te zijn, zegt een vriendinnetje van mijn dochter: 'Hé, wat zit je haar leuk zo, zonder speld!'

Het is toch niet te geloven hè. Moet ik het van die dagen hebben?