Het 'passive'-element is het onderdanig zijn, het 'agressive' is het raken van mensen waar het pijn doet, bijvoorbeeld het schuldgevoel. Een soort beïnvloeden zonder macht dus. Een (herkenbaar?) voorbeeld:
Natuurlijk mag je van je moeder kerst op je eigen manier vieren, 'maar', zegt ze dan, 'het zou wel héél fijn zijn om juist nu met z'n allen bij elkaar te zijn.' En: 'Je moet voor mij je plannen niet aanpassen hoor!'Pas hoorde ik een heel ander verhaal over een moeder op leeftijd. Die zei: 'Nou, die kinderen van mij moeten zichzelf maar zien te vermaken. Ik ben weg met kerst.' Wat voor gedrag zou dat zijn? Active-agressive?
4 opmerkingen:
Repressieve tolerantie was ook zo'n mooie. Wordt niet meer gebruikt.
Haha!
Passief-agressief gedrag lijkt mij een uit frustratie geboren gedrag.
Die moeder op leeftijd ken ik en dat was een vorm van vrije-wil gedrag of autonomie.Niet gegrond in hoe het zou moeten maar wat er gewild of gewenst wordt.
Ik volgde gisteren bij toeval een college over het wel of niet bestaan van de vrije wil en blijkens onderzoek lijken beslissingen al in de hersenen te zijn genomen alvorens deze bewust worden. Men ervaart het vervolgens als een eigen keuze uit vrije wil genomen op grond van rationele afwegingen.
Terug naar passief-agressief gedrag. Mijns inziens toch ook een vorm van machtsgebruik. Volgens van Hooff veel gebruikt door de ""lager"" gesitueerde apen.
Tja.......
Nou, die moeder nummer 1 herken ik meteen.
Grrrr.
@ Harrieknip: maar is wel een prachtige term...!
@ Katharina: het verhaal kende ik inderdaad via jou en moest er uiteraard meteen aan denken toen ik dat verhaal over het passief-agressief gedrag hoorde, want daar heeft die vrouw geen last van: verfrissende autonomie! Op de eigen 'apenbenen staan'!
@ WvS: die herkennen heel veel mensen! Daarom is het voorbeeld ook zo treffend!
Een reactie posten