Crash course world history

Wil je wel de hele wereldgeschiedenis leren kennen, maar heb je daar eigenlijk geen tijd voor? Wel, dan is er een aantrekkelijke oplossing. Bekijk de grappig gemaakte filmpjes van John Green, een van de vlogbrothers, en je bent weer helemaal bij!

Hieronder als voorbeeld de geschiedenis van de Romeinen:



via

Matthäuspassion in Naarden

Af en toe moet je iets klassieks doen. Naar de Matthäuspassion in Naarden gaan bijvoorbeeld.

Zondag was het dan zo ver. En het was fantastisch. Drie uur lang op uitnodiging van je tante de zuiverste muziek je oren laten strelen en wel door de instrumenten waarvoor de muziek geschreven is door Bach. Een prachtig ingehouden spektakel. En een beleefd publiek, dat na afloop niet eens applaudisseerde voor de muzikanten, de solisten en het koor. Want zo hoort dat, het is geen concert, maar kerkgezang; voor een mooie preek ga je ook niet klappen per slot van rekening.

Aangezien we niet heel vroeg geboekt hadden, hadden we niet de beste, maar zeker niet de slechtste plaats. We zaten achter het koor, we keken uit op een getralied houten hek dat ons scheidde van de ruggen van het koor en de musici. Een interessant perspectief. De voorkant van het geheel konden we volgen via schermen.

Een verrekijker was niet nodig dus, al had ik er wel een bij me. Om gratis te kunnen reizen dan. Het viel me op dat er relatief veel Aziatische violisten waren. Eén vrouw had zelfs wat weg van Yoko Ono. Erbarme dich....

Het verhaal mag dan wel over lijden gaan, wij hebben er niet onder geleden, want wij waren goed voorbereid; er was namelijk verzocht door de organisatie om eigen eten en drinken voor in de pauze mee te nemen. Dus wij zaten met een stevig overlevingspakket, waarvan het belangrijkste bestanddeel een thermoskan gevuld met Glühwein was, in die kerk, die steeds mooier werd.

tekst met vertaling en toelichting
restauranttip

Matthäuspassion voor jongeren:

Film met tweede scherm

Televisie kijken met tweede scherm was ons al wel bekend, evenals het lezen van een boek met iPad of iPhone, maar naar de bioscoop gaan om een film te gaan bekijken met bijbehorende app, dat is toch echt wel iets nieuws. En niet alleen voor Nederland, maar voor de hele wereld! Waar een klein land groot in kan zijn....

Vanaf 4 april kun je de Nederlandse thriller APP gaan zien met je smartphone bij de hand; je schijnt 'm ook zonder smartphone te kunnen bekijken, maar dat is natuurlijk een stuk minder leuk. Hoor je iedereen om je heen lachen of griezelen en weet jij niet waar het over gaat. Op de smartphone dien je wel de bij de film behorende app te hebben gedownload; die wordt - o, wonder der techniek - ter plekke met de film gesynchroniseerd.

Ben benieuwd!

Tatoeages en Latijn

'Wat is live, love, laugh' in het Latijn?', vroeg een kennisje me.
Even denken: 'Vive, ama, ride. Niet zo mooi allitererend als in het Engels dus.'
'Geeft niet. Wat wordt het met 'en' ertussen?'
'Vive, ama et ride.'
'O.K., dank je, dan staat dat zaterdag op mijn arm.'
'Whoat?!'

Wat dat met Latijn en tatoeages is, weet ik niet, wel dat ik een aantal keer per jaar een verzoek krijg om een of andere zin in het Latijn te vertalen en dat dat meestal voor een tatoeage is. Ik vind dat een behoorlijke verantwoordelijkheid, want stel nou dat ik me vergis, dan is de fout niet zo makkelijk meer te herstellen. Maar gelukkig zijn het vaak onbekenden die het me vragen....

Pecunia non olet

Verlangen naar het oude

Ach, wat kun je soms toch verlangen naar het oude. Vooral als het goed was. Bijvoorbeeld naar programma's als Hier is...Adriaan van Dis; alleen de titel al, geen woord Engels.

En echt fantastisch dat Adriaan het nog één keer mocht doen, zijn populaire boekenprogramma presenteren, in het oude decor dat prachtig ouderwets was: sober, effectief en met asbak. Het ademde - zeker in vergelijking met het uitbundige DWDD-decor - een soort DDR-sfeer uit. En wat een mooi toeval (of was dat geen toeval?) dat de eerste gast precies daar vandaan kwam: uit de voormalige DDR. En dat het gesprek ging over de moeite die mensen hebben met het loslaten van het oude en het omarmen van het nieuwe. Want dat is waar uiteindelijk alle mensen, en niet alleen uit de DDR, moeite mee lijken te hebben: het afscheid nemen van oude waarden, hoe aantrekkelijk het nieuwe misschien ook is. Dat dwingt je namelijk om uit je comfortzone te treden en tot het maken van nieuwe keuzes. En dat 'vervellen' kan pijn doen.



Ook in het boekenweekgeschenk van Kees van Kooten is dat een thema. Het leeft. Zeker nu het crisis is. Want als het onzekere tijden zijn, kun je soms hevig terugverlangen naar de goede oude tijd. Of als je ouder wordt: wel zo overzichtelijk.

Maar wat mensen wel eens vergeten, is dat je met behulp van nieuwe techniek juist meer van het oude kunt terughalen dan in het verleden; bijvoorbeeld oude afleveringen van Hier is....Adriaan van Dis; zoek maar eens met die term op you tube.

Fijne avond!

The eagle has landed

The eagle has landed, zo voelde het een beetje toen er een feestje werd gevierd rondom de officiële lancering van onze nieuwe discovery tool, de zoekmachine die al onze bronnen (en meer, want ook open accessbronnen) met één enkele muisklik doorzoekt, iets waar onze studenten al lang op hadden aangedrongen en nu dus hebben gekregen.

Dat die zin bij mij opkwam, had ook te maken met het beeldmerk van de zoekschil: een uil die op een stapel boeken afvliegt en zijn klauwen er al naartoe uitstrekt (om kennis te vergaren en door te geven aan z'n uilskuikens, voegde L.S. er in zijn praatje mooi aan toe).

Om het verhaal compleet te maken zijn een introductie- en instructiefilmpje gemaakt. Prachtig toch?

En zeker nu de uil binnenkort ook nog eens 's nachts mag optreden:

Oehoe!

Simpel verlangen

En ineens ging ik naar een concert van Huub van der Lubbe (je weet wel van De Dijk), omdat ik een kortingsmogelijkheid via de personeelsvereniging zag; voor een tientje Huub missen, dat kun je niet doen, ook al blijkt het op een maandagavond te zijn. Een simpel verlangen zogezegd.

En natuurlijk wilde de buurvrouw mee. Zaten we daar in de schouwburg, tweede balkon. Of nou ja, balkon, in de Nijmeegse schouwburg zien de balkons er meer uit als grote manden.

En Huub speelde de sterren van de hemel. Eerst een paar liedjes als eerbetoon aan zijn helden (Solomon Burke en Bruce Springsteen) en daarna (nog meer) eigen nummers en nummers van het Concordiaproject en natuurlijk De Dijk. En tussendoor las hij ook nog gedichten voor om het feest compleet te maken.

Na de pauze zagen we alleen de pianist die hem gedurende het hele traject begeleidde op het podium. Waar was Huub? Ja, ik hoor hem? Maar waar is hij? Warempel, op het eerste balkon! In de mand tussen het publiek zogezegd. Geweldig! Iedereen hing uit de manden om een glimp van hem op te vangen. Het voelde intiem, net zo intiem als zijn liedjes.

En natuurlijk bracht hij ook Simpel Verlangen ten gehore, het lied dat hijzelf en Gerrit Komrij samen gemaakt hebben voor het programma De avond van het liefdeslied. Vanzelfsprekend sluit ik daar mijn stukje mee af. De theatershow moet je zelf maar gaan bekijken. Live.



interview en zang met Ischa

Oudleerling op tv

Altijd bijzonder, een oudleerling op tv, zeker zo'n sympathieke als Lilian Marijnissen (meteen aan het begin, in debat met Klaas de Vries).

Varkenslatijn (2)

Met wat ideetjes voor de kardinaal die binnenkort ex nihilo een alter ego zal krijgen.

 



klik op de afbeelding om 'm te vergroten

Foute goden

Iedereen kent ze wel: foute mannen. Je hebt ze in allerlei categorieën: de zakenfreak, de perverseling, de geldwolf, de agressieveling, de moederlover, de patser, de computernerd, de gangmaker, de slapjanus, de bezitterige, de verzamelman, het warhoofd, de crimineel (vooral die natuurlijk), de ladykiller, de betweter, de onberekenbare, de gesloten oester en de machtswellusteling.
Allemaal garanties voor ongelukkige relaties.

En vrouwen blijven daar om onverklaarbare reden toch maar op vallen.

In de Griekse godenwereld was dat niet anders. De zeven foutste goden op een rij:

1. Zeus (ladykiller en machtswellusteling)
2. Poseidon (glibberige patser)
3. Ares (agressieveling)
4. Pan (perverseling)
5. Hephaestus (technieknerd)
6. Dionysus (dronkenlap)
7. Hades (killing guy)

En foute vrouwen dan? Geen paniek, die bestaan ook. Maar in veel minder groten getale.

via NKV

Mobile Media Lab

Als UB moet je soms eens iets nieuws doen, iets verrassends. Anders zou men eens kunnen denken dat je stilstaat! En dat kan niet, want tempora mutantur, nos et mutamur in illis staat er bij ons op de spiegel bij de personeelsingang; en als je dat zo prominent neerhangt, moet je dat ook waarmaken, nietwaar?

Afgelopen twee weken hebben we dat maar weer eens gedaan door een mobile media lab te organiseren, een soort roadshow langs al onze locaties met een stand met mobiele apparatuur: e-readers, tablets, laptops met afneembaar scherm en smartphones. Gewoon, om eens uit te laten proberen door studenten, wetenschappers en collega's, zodat ze er niet (meer) bang voor zijn, maar leren ontdekken en de mogelijkheden ervan inzien.

Bij een van de roadshowdagen mocht ik als 'deskundige' van de UB optreden (de echte deskundige was mijn collega @storiesguy, die de show georganiseerd heeft en alle dagen al had meegedraaid, dus écht wist waar hij het over had) en het was fun om te doen. Het leek wel een beetje op winkeltje spelen, hoewel we niets verkochten. Nee, het was eigenlijk meer de bedoeling dat we wat voorbeelden hadden om te laten zien en daar enige uitleg over gaven: wat bijvoorbeeld het verschil tussen een tablet en een e-reader is en welke (apple of android) apps nuttig zouden kunnen zijn voor bij de studie.

Het publiek dat langskwam was heel divers. Studenten natuurlijk, van zeer ervaren tot compleet onervaren met mobiele digitale apparatuur, maar ook moeders van studenten en collega's, onder wie @gbierens, de bedenker van de roadshow. Wetenschappelijk medewerkers van de universiteit heb ik weinig gezien.

Sommige mensen brachten hun eigen apparatuur mee en vroegen ons hoe je er nou eigenlijk een PDF op kon zetten, anderen vroegen ons te helpen met de Wifi of waarom de nieuwste Windowstablet niet op onze tafel stond. Een mevrouw vroeg wat een e-reader nou precies was en of je daar de Volkskrant op kon lezen, want bij het aangaan van een nieuw abonnement op de Volkskrant kreeg je een e-reader kado.

Maar de meest gestelde vraag was waarom er nog geen UB-app is. Daar wordt hard aan gewerkt, mensen!

Zie ook het verslag van @storiesguy en Vox