Eigenlijk geen zonnebrillenweer

Hoe bewolkt het vandaag ook was, ik MOEST met een zonnebril op naar huis en naar de supermarkt fietsen. De orthoptiste had namelijk een goedje in mijn ogen gedaan om de plussterkte van mijn ogen in de verte te meten (nee, het is nog niet klaar; over 6 weken moet ik weer). Ik voelde me wel een patser, maar alles voor het goede doel, nietwaar?
Ik was in ieder geval weer een ervaring rijker en een vooroordeel minder (mensen met zonnebrillen op terwijl het niet zonnig is, vond ik voorheen altijd behoorlijke exhibitionisten).

De meest aannemelijke uitkomst van al dat gemeet met lenzen, witte, groene en rode lampjes en viewmasters is dat ik waarschijnlijk een varifocale bril met prismaglazen zal krijgen - geen operatie (al had de oogarts, ja die, abusievelijk opgeschreven dat ik al een operatie aan mijn ogen gehad had; nou ik weet nergens van! Jullie iets gezien misschien?).

Defenestratie

Ik heb de hele dag al zin om dingen uit het raam te kieperen.
Hoe dat zo komt?
Ik moest mijn zoon gisteravond helpen met zijn etymologiepresentatie en hij wilde per se een woord uit de top 20 van 'mijn' woord van de dag. En zijn keus viel op defenestreren (uit het raam gooien).
Uit wikipedia hebben we geleerd dat er twee beroemde defenestraties uit de geschiedenis bekend zijn, die hebben geleid tot langdurige oorlogen.
Defenestrerend.

De toekomst van de universiteitsbibliotheek

 

Soms word je er door lezers op gewezen dat je belangrijke informatie niet op je blog hebt geplaatst. Dat overkwam me van het weekend weer eens.
Er stond namelijk een paginagroot artikel over de toekomst van de universiteitsbibliotheken in de NRC, waarbij onze directeur, Graham Jefcoate, ruimschoots aan het woord was en ik had er geen melding van gemaakt. Foei!
Thanx, Velocitas!

Update: Het interview met Graham Jefcoate is op 10 december 2009 al afgenomen, hoor ik net.
Zie ook bij een beetje adjunct.

Mannen zijn best wel zielig....

Mannen zijn best wel zielige wezens....

.....volgens Sigmund.

Leeszaal UB Nijmegen in beeld bij Nieuwslicht

De leeszaal van de UB Nijmegen was gisterenavond - weliswaar heel even, maar toch leuk - in beeld bij het programma Nieuwslicht.
Volg deze link en kijk vanaf minuut 8.10 tot 9 (of het hele programma, was best een leuke aflevering).

Minder, maar betere leraren?

In de Volkskrant een betoog voor minder leraren, maar dan wel leraren van betere kwaliteit. Betere leraren (hoe meet je dat?) voor grotere klassen dus. Er dreigt immers een enorm lerarentekort.

Op zich misschien een aardige gedachte, hoewel er ook heel veel tegen in te brengen is (je kunt bijvoorbeeld de maatschappij niet als een constante zien, die is ècht veranderd; kinderen en ouders zijn bijvoorbeeld veel veeleisender geworden, de maatschappij is complexer geworden), maar ik haakte eigenlijk meteen af toen ik die enorme taalfout (zie jij 'm ook?) zag. Wat voor onderwijs hebben de schrijvers van het betoog - hoogleraren nota bene - gehad?

Het experiment met grotere klassen in het studiehuis (zelfwerkzaamheid naar analogie van de universiteitsbibliotheek staat er zo mooi in het artikel) is in ieder geval schromelijk mislukt. Dat gaat dus ZEKER geen kostenbesparing opleveren.

Wij willen LES, schreeuwen de MBO-ers.

Of moeten ze schreeuwen: wij hoeven niet zozeer meer les, maar dan wel van betere leraren?

Koekjes bakken

De grootste hobby van mijn dochter is: koekjes bakken.

De eerste vraag die steevast gesteld wordt als ze een dag vrij heeft (zoals vandaag) is: 'Wanneer gaan we koekjes bakken?'. En dan weet ik dat ze het METEEN wil. En zo kan het voorkomen dat het nu 10 uur is en de koekjes al in de oven staan.

De eerste acties zijn: de weegschaal pakken, alles afwegen, de poedersuiker zeven, een eierdooier versieren, aan mij het bevel geven de boter in stukjes te snijden, de haarknip uit mijn haar slopen en kneden maar!

Iemand zin in een koekje? Hier het recept:

200 gram boter
100 gram gezeefde poedersuiker
1 eidooier
250 gram bloem
mespuntje vanillesuiker
mespuntje zout

Boter, ei en een bergje meel.
Dan wat suiker lekker veel.
Kneed het lekker door elkaar.
En dan is het deegje klaar.
Koekjes bakken...smullen maar!

Leg de koekjes op een met boter besmeerde bakplaat.
Baktijd: 20 minuten
Oventemperatuur: 170 graden

Recept komt uit het grappige boekje vies hè, dat mijn dochter ooit van haar oppas kreeg. Leuk aandenken nog steeds.

Festina Lentebus

Ik kon het net als Bibman en Edwin niet laten om ook een eigen bus te maken. Want je wordt natuurlijk niet meer serieus genomen als blogger als je geen eigen bus hebt.

Ride on!

Hoe vettiger, hoe prettiger

Mijn ogen zijn te droog. Dat constateerde de oogarts een paar weken geleden. Nou, bij dat soort berichten kan ik m'n ogen niet drooghouden!

Wat ik nu moet doen is twee maal daags m'n ogen druppelen. En dat vind ik niet zo'n prettige bezigheid, maar goed, ik heb ook geen zin in eczeem op m'n ooglid zoals afgelopen najaar. Dus ik zal wel moeten. Nu is tegen die eczeem wel een prima zalfje, alleen wordt je huid daar heel dun van, dus dat is eigenlijk geen optie. Dat wist mijn huisarts tenminste te melden.

De huisarts is namelijk veel mededeelzamer dan de oogarts; dat laatste is sinds de vorige keer niet veel beter geworden. Ze wist me nog wel mee te delen dat ik niet meer terug hoefde te komen. Ben nu onder de hoede van een (veel spraakzamere) orthoptist. Die gaat kijken of ze me prismaglazen kan aanmeten. En de testjes daarvoor zijn zo heerlijk infantiel: zit het vogeltje in de kooi of niet? Heeft het huisje één of twee daken? Draai eens aan het hendeltje om het vogeltje in de kooi te krijgen. Etcetera. Have been there.

Maar die droge ogen, hoe kom ik daar dan aan?

Waarschijnlijk door de enorm droge lucht bij ons op het werk. Daar loopt momenteel een onderzoek naar, want er zijn heel veel collega's met klachten na de renovatie. Sommigen krijgen net als ik eczeem, anderen kunnen niet langer dan een halve dag hun lenzen in houden, weer anderen niezen aan de lopende band en nog weer anderen krijgen zelfs bloedneuzen. Maar die verrekte arbonormen zijn zo ruim qua luchtvochtigheid (alleen als de luchtvochtigheid onder de 20 procent daalt, hoeft er te worden ingegrepen), dat er geen aanpassingen aan het klimaatsysteem komen. We moeten de deuren dichthouden en de dauerlufters zo veel mogelijk open zetten. Het probleem is dat de mensen die hun bureau dicht bij het raam hebben, dan weer last krijgen van de koudeval langs het raam.

Allemaal 1 meter van het raam weg dan?

Dat kan niet, want dan moet er allemaal nieuw meubilair komen en da's te kostbaar. En nu moet ik dus druppelen. En 5 keer per dag de oogleden insmeren met een soort vasaline (hoe vettiger, hoe prettiger, aldus de huisarts). En het probleem - daar zijn we inmiddels achter - is niet zozeer de droge lucht, maar zeker ook het stof dat door de droge lucht actiever wordt.

De oplossing van de arbodeskundige? Alle boeken uit de kantoren!

Tja, nu moeten we wel digitaal......

Boekenstad

This Is Where We Live from 4th Estate on Vimeo.

Daar zou ik wel willen wonen: in boekenstad!

via de papieren man (die ook vast in boekenstad woont of wil wonen, getuige zijn naam)

Snelweg bij Lent wordt stadssingel

Een snelweg wordt stadssingel en het gebeurt (bijna) voor onze deur. Aan de reacties van de Nijmegenaren te zien, is niet iedereen er mee eens. Misschien zijn ze niet op de hoogte van de prachtige uitvinding van de tweewieler zonder motor waarmee je overal probleemloos komt. Da's jammer.

Mooi bericht voor de zondag

Gebruik vandaag (en alle andere dagen) zo veel mogelijk lieve woorden, want van lieve woorden schijn je mooier te worden en de ander mooier te maken; dat is aangetoond met behulp van een onderzoek met appels (!). Nu nog met Apples zou ik zo zeggen.

Verwen je partner, kinderen en vrienden vandaag maar eens lekker met lieve woorden. Worden ze mooi van! En als je het lang genoeg doet, komen ze nog spontaan ook, die lieve woorden!

Sale no mobarak!

Sale no mobarak: gelukkig nieuwjaar! Het is vandaag nowruz, het Iraanse nieuwjaar en wel het jaar 1389. In Iran worden vandaag massaal bezoekjes aan familie gebracht en over 13 dagen gepicknickt, nadat er (maar dat doet niet iedereen) woensdag over vuren gesprongen is. Als dat geen geluk brengt!
Ter gelegenheid van het nieuwe jaar heb ik mezelf maar een kadootje gegund: duizend-en-één-dromen van Ann de Craemer. Ik verheug me er al op om het te gaan lezen, maar we moeten zo naar een feest.
En feesten gaan nu eenmaal altijd voor, zeker als het feesten met lekker Iraans eten zijn!

Nijmegen heeft 't!

Goh, zeg, de oudste stad van Nederland loopt een keer voorop! Nijmegen is naar eigen zeggen de eerste gemeente in Nederland waar je als inwoner of als toerist middels 'toegevoegde realiteit' met je iPhone informatie over (400) lokale kunstwerken kunt krijgen. Handy!

Minder toeristenlokkend is echter het feit dat de Marokkanen in Nijmegen relatief behoorlijk crimineel zijn. En dat voor een stad die al bijna 2.000 jaar ervaring met allochtonen heeft!

Uit vuur en ijzer

Vroeger, heel vroeger, zong ik in het kerkkoor. Mijn lievelingsliedje was 'uit vuur en ijzer, zuur en zout'.
Het had een lekkere melodie, er sprak hoop uit en het klonk heerlijk aards, niet zo abstract en heilig. En nu willen ze dit liedje in de RK-kerk schrappen, omdat het niet liturgisch genoeg zou zijn, een beetje een vaag liedje, zeg maar.

De kerk verandert langzaam in een wolk en gaat naar verte die niemand weet.

Uit vuur en ijzer, zuur en zout,
zo wijd als licht, zo eeuwenoud,
uit alles wordt een mens gebouwd
en steeds opnieuw geboren.

Om ijzer in vuur te zijn,
om zout en zoet en zuur te zijn,
om mens voor een mens te zijn
wordt alleman geboren.

Om water voor de zee te zijn,
om anderman een woord te zijn,
om niemand weet hoe groot hoe klein,
(- gezocht, gekend, verloren -).

Om avond en morgenland,
om hier te zijn en overkant,
om hand in een andre hand,
om niet te zijn verloren.

Om oud en wijd als licht te zijn,
om lippen, water, dorst te zijn,
om alles en om niets te zijn,
gaat iemand tot een ander.

Naar verte die niemand weet,
door vuur dat mensen samensmeedt,
om leven in lief en leed
gaan mensen tot elkander.

Gymnasiumtuig...

Gymnasiasten zijn slimme kinderen, tenminste, dat denken ze. Want hebben ze eerst ongetwijfeld veel plezier en profijt gehad van hun actie om met gebruik van een keylogger een jaar lang de mails van de docenten op hun school in te hebben kunnen zien, nu moeten ze dat bekopen met enen en herexamens.

Saillanat detail is dat een oud-studiegenoot van mij op het getroffen gymnasium werkt. Hij zal toch niet.....
Ik zal 'm gauw eens een mailtje sturen!

Update: hij is idd ook slachtoffer, baalt gigantisch en heeft er een hoop extra werk aan.

De iden van maart

Het is vandaag 15 maart, oftewel de iden van maart, de dag waarop Julius Caesar werd vermoord. Ter ere daarvan besteedt SPQR uitgebreid aandacht aan de geniale generaal.

Waarom is hij bijvoorbeeld nog steeds zo populair? Zo'n lieverdje was het nou ook weer niet, maar hij blijft blijkbaar toch (of misschien wel daarom) erg tot de verbeelding spreken. Zozeer dat ook nu nog, circa 2000 jaar na zijn dood, op de dag van de moord op op de bijna-dictator bloemen op het Forum Romanum worden gelegd op de plek waar zijn lichaam is verbrand.

Hoe zou de geschiedenis eruit hebben gezien als de man die kwam, zag en overwon was blijven leven? Leuk om op zo'n dag over na te denken.

Alea iacta est. Et tu, Caesar!

Postzegelboekje

Vandaag toch maar gekocht: het veelbesproken postzegelboekje. Weliswaar tegen een woekerprijs van 6 euro, maar ik was er eerder niet aan toegekomen om er een te kopen en het was het enige exemplaar in heel Nijmegen dat nog te krijgen was. Wat zou erger zijn: er wel een hebben, maar er een te hoge prijs voor betalen of er geen hebben en er dan spijt van krijgen, dat was mijn dilemma.

Gelukkig ben ik niet heel erg opgelicht, want ik zag dat ze op Marktplaats ook zoiets doen; de winkelier zei dat hij 'm ook via internet had moeten kopen, maar daar twijfelde ik eerlijk gezegd een beetje aan. Je mag 'm trouwens komen bezichtigen, maar daar vraag ik wel 1 euro entree voor.

Tja, ik moet de kosten er een beetje uithalen....

Nieuwe volger

Leuk, we hebben er een stamgast bij: R. Seip. Geen bekende van mij, maar ik zie wel bekenden in haar kring: Wilma en Matti. Ze heeft een onlangs opgestart blog (met mooie foto), waaruit ik het een en ander kan opmaken, namelijk dat ze afkomstig is uit Zuid-Holland en altijd al een boek heeft willen schrijven en uitgeven. Ze is er al een aantal keer aan begonnen maar heeft het nog nooit afgemaakt. Nu gaat ze het op een andere manier proberen en wel door blogs te schrijven. Als ze genoeg blogposts heeft gaat ze er een boek van laten maken. Lijjkt me een strak plan. Haar favoriete films zijn Julie and Julia en haar favoriete boeken zijn De flamboyant en Bezonken rood.

O ja, en ze is bang voor de tandarts. Dat heb ik in ieder geval met haar gemeen en schept meteen een band! Welkom!

Tien dingen die je niet moet doen in een bibliotheek

Wat zullen de kinderen die mochten meewerken aan deze video een plezier gehad hebben......

via Manja

Lente!

't Is lente, dus feest voor de dames!

Mijn eerste maanden als collectieondersteuner

Het is al bijna niet meer nieuw voor mij, het collectieondersteunerschap. En toch moet ik nog zo veel leren! Gelukkig heb ik collega's die dezelfde taak hebben, maar dan voor andere vakgebieden in de humaniora (moderne vreemde talen, kunstgeschiedenis, filosofie en theologie), dus die hebben mij al een flink stuk ingewerkt en verder geholpen.

En eindelijk zijn mij de geheimen prijsgegeven van de grote, gemeenschappelijke catalogus van Nederland, zodat ik nu eindelijk weet wat exemplaarblok, plaatsingscodes, holdings, ppn en obx betekenen. Tot nu toe knikte ik alleen maar vriendelijk als deze termen gebezigd werden, alsof ik ze begreep.....

Het contact met de collectiecoördinatoren (hoogleraren die als coördinator voor de collectie van hun vakgroep optreden) loopt tot nu toe soepel, al heb ik er tot nu toe nog maar 1 van de 8 gezien. De meesten mag ik al met je en jij aanspreken; dat communiceert een stuk prettiger. Eén van de coördinatoren ondertekent zelf steevast met 'je P.' Een groot voordeel is dat ik ze in ieder geval ook met hun financiële vragen kan helpen; daar ben ik tenminste al 9 jaar in getraind.....

Ook met de adviesering over boektitels gaat het inmiddels redelijk goed; de coordinatoren nemen tenminste soms suggesties van mijn kant aan.

Maar nu komt er een groot project aan: overplaatsingen. Elke vakgroep moet minstens 500 boeken uit de open opstelling naar het magazijn laten verhuizen om plaats te maken voor nieuwe boeken. En dat gaan ze niet leuk vinden. De collectieondersteuners maken de preselectie (oei, wat een enorme verantwoordelijkheid!) en de collectiecoördinatoren van de faculteit mogen daarvan tegen 25% hun veto uitspreken. Gelukkig hebben we een aantal objectieve criteria zoals een lijst met boeken die al meer dan 10 jaar niet uitgeleend zijn en zo, maar je zult zien dat ik NET de verkeerde titels voor overplaatsing selecteer. Dan zal het misschien ineens afgelopen zijn met de goede relatie met 'je P.'.

Deadline

Sommige woorden moet je gewoon niet gebruiken als je in een bepaalde branche werkt. Een begrafenisondernemer moet bijvoorbeeld niet over een deadline voor het inleveren van een tekst praten. En toch hebben we dat meegemaakt afgelopen weekend.

Slordig. Gelukkig zag Mieke de humor ervan in.

En verder? Verder is het stil in ons.

One

We're one, but we're not the same
We get to
Carry each other
Carry each other
One

Zin in Rome

Van zulke beelden krijg ik weer zo'n zin in Rome.....

Het rode potlood

Gisteren toch maar even gestemd, netjes met schoon ondergoed, zoals meneer De Bie ons voorschrijft, en gewapend met identiteitsbewijs, zoals de gemeente ons voorschrijft.

Wat ik me alleen afvroeg, is of er ooit onderzoek is gedaan naar het effect van het rode potlood. Zouden mensen door het rode potlood linkser gaan stemmen? Het zou toch eerlijker zijn om de mensen met een regenboogpotlood te laten stemmen?

Ik zou zelf natuurlijk liever een gerecycled groen potlood willen. Dat heeft toch een veel positievere uitstraling? En dat is toch precies wat ons land nodig heeft?

Ronald

Waarom?
Waarom jij?
Waarom zo vroeg?
Mijn hart is gescheurd
Perplex

Een van mijn liefste vrienden is gisteren plotseling overleden. Hij laat een vrouw en 3 kinderen achter.
De gemeenteraadsverkiezingen lijken ineens zo ver weg en zo onbelangrijk. Ik wou dat ik kon stemmen dat hij weer leefde.

Leuke kunst

maakt musea ook voor kinderen leuk!