Hoe bewolkt het vandaag ook was, ik MOEST met een zonnebril op naar huis en naar de supermarkt fietsen. De orthoptiste had namelijk een goedje in mijn ogen gedaan om de plussterkte van mijn ogen in de verte te meten (nee, het is nog niet klaar; over 6 weken moet ik weer). Ik voelde me wel een patser, maar alles voor het goede doel, nietwaar?
Ik was in ieder geval weer een ervaring rijker en een vooroordeel minder (mensen met zonnebrillen op terwijl het niet zonnig is, vond ik voorheen altijd behoorlijke exhibitionisten).
De meest aannemelijke uitkomst van al dat gemeet met lenzen, witte, groene en rode lampjes en viewmasters is dat ik waarschijnlijk een varifocale bril met prismaglazen zal krijgen - geen operatie (al had de oogarts, ja die, abusievelijk opgeschreven dat ik al een operatie aan mijn ogen gehad had; nou ik weet nergens van! Jullie iets gezien misschien?).
2 opmerkingen:
Hee, ik heb zojuist je blog ontdekt en ik val precies op het goede moment binnen. Dat 'patserige' gevoel bij het dragen van een zonnebril heb ik al lang achter me gelaten. Dat moet wel. Ik moet hem dagelijks op, zelfs binnen. Fijn dat er weer iemand minder is met een dergelijk vooroordeel. Leuk om je blog te lezen.
Beste Annette,
Hé, dat is toeval, dat het net over ogen en zonnebrillen gaat deze keer. Mijn oogproblemen vallen totaal in het niet vergeleken bij de jouwe, zo te zien op je blog!
Heel stoer hoe je daar allemaal mee omgaat!
Ik ga je 'bright side' pogingen zeker volgen!
Een reactie posten