Waterpret in Teheran

Leuk, er is een mooi en lux zwembad geopend in Teheran. Maar op het filmpje dat daarover gaat, zie ik alleen jongens; dat lijkt me toch wel sneu voor de meisjes....

Rust keert weer

De rust op de woensdagochtenden is teruggekeerd in huize Festina; de musical voor groep 8 is namelijk opgevoerd. En alle kinderen hebben geschitterd. Daar kon geen bliksem tegenop. Zo trots op de kids!

En dat terwijl we maandag, toen we voor het eerst een soort van generale repetitie hadden, eigenlijk nog dachten: dat wordt niets. Sommige filmpjes en muziekjes waren nog niet aanwezig, het beheer van het gebouw wist niet hoe de geluidsinstallatie werkte en kwam na enkele minuten al klagen dat de rookmachine uit moest omdat alle brandmelders rookgevaar meldden en nog meer dingen waar we niet op gerekend hadden.

Maar....eind goed al goed met die bruggers in de dop!

Techniek beter dan Latijn?

Is techniek een beter vak voor de middelbare school dan Latijn? In Vlaanderen denken ze van wel, want daar willen ze uren techniek invoeren ten koste van uren Latijn. Ook op de ASO-scholen.

ASO-scholen? Ja, VWO-scholen dus.

Dat krijg je met een land zonder regering. Daar loopt alles ex manu als je niet uitkijkt....

Nimeus

Ongemerkt hebben we er een nieuwe volger bij bekregen: Nimeus. Nimeus komt uit België en houdt erg van fotografie en (e-)lezen. Zijn prachtige foto's zijn te bekijken op Flickr, maar ook op zijn foto- of weblog.

Over zijn weblog gesproken, scrollend daardoor stuitte ik op een blogpost over Petite Fleur. En natuurlijk bleef mijn oog daaraan haken, want het is (was) de naam van de bloemenwinkel van mijn moeder en - en dat zal Nimeus verheugen - deze winkel is genoemd naar het nummer Petite Fleur van Sydney Bechet waar het artikel over gaat.

Benieuwd naar verdere favoriete films, muziek en boeken van Nimeus? Je vindt ze hier opgesomd.
Verder weet ik eigenlijk niet veel meer over Nimeus, maar dat komt vast nog wel!

Welkom Nimeus!

Bizar

Vorig weekend is in Nijmegen een bejaarde dame van 68 jaar doodgeschoten in haar eigen huis. Dat is op zich al bizar, maar nog bizarder werd het toen het de moeder van een bekende (moeder van vriend van mijn zoon uit Lent) van mij bleek te zijn. Dan komt zoiets wel heel dichtbij.

Vandaag is de begrafenis. Mijn hart is daar.

Romeinse uitwerpselen onderzocht

Onlangs hebben Britse archeologen in Herculaneum de resten van een riool uit de Romeinse tijd opgegraven en daar maar liefst 770 (!) zakken met Romeinse uitwerpselen uitgehaald. Ze zijn nog niet door de hele hoop heen, maar kunnen nu al wel de conclusie trekken dat de gemiddelde Romein best gezond at: veel groenten en fruit in ieder geval. En natuurlijk vijgen, olijven, walnoten en eieren. Maar ook zee-egels en slaapmuizen.

Naast uitwerpselen hebben de archeologen tevens kostbaarheden als ringen, munten en kralen in het riool gevonden.

Gelukkig maar.

Geld van defensie naar onderwijs

Kijk, in Duitsland hebben ze het wèl begrepen: daar bespaart men op defensie en sluist men het bespaarde geld door naar het onderwijs. Hier bespaart men op defensie èn onderwijs (en wil men tegelijkertijd een kenniseconomie worden).

Domme Hollanders!

Stupido

Ja hoor, doe ik een cursus Italiaans via een app op de iPad (je moet af en toe ook iets nuttigs doen op dat apparaat), loop ik prompt tegen het probleem op dat ik niet weet waar ik de à kan vinden op het toetsenbord. Het Italiaanse toetsenbord maar even geïnstalleerd; hielp geen flauto. En toch moest ik het vinden, want de woordenset 'familie' bleef steeds steken bij pappa (papà in het Italiaans). Zo kon ik dus al een paar dagen niet verder met deze woordenset. Uiteindelijk toch maar eens met hangende pootjes bij de kinderen aangeklopt.

'Ooooh mamma, weet je niet eens dat je dan de a lang moet indrukken en dat dan alle combinaties met de a verschijnen', riepen ze beiden hoofdschuddend in koor.

Ik voelde me wederom verslagen, want daarvoor hadden ze me ook al moeten uitleggen waar je je twitterstatus kunt bijwerken (de knop zit linksonder waar ik 'm linksboven verwachtte) en dat je door middel van een knop rechtsonder (de 2x knop) de iPhone apps kunt vergroten tot iPadformaat (in een lagere resolutie).

Sssssstupido!

De iPad

Een beetje decadent vind ik het wel, het hebben van een iPad. Sommigen moeten er zich immers zelfs een nier voor uit hun lichaam laten slopen. Maar ja, als je 'm voor je verjaardag krijgt, dan is er niets aan te doen, wel? Voorwaarde was overigens wel dat ik m'n iPod touch aan mijn dochter zou doorgeven. Want die wilde ook een iPod touch en het het was - zo vonden wij - verstandiger om in een extra iPad dan in een extra iPod touch te investeren.

Wat ik er tot nu toe van vind? Fantastisch! Ik kan er niet genoeg van krijgen om de vrolijk gekleurde magnetische oprolklep open en dicht te doen. Net of je een levend boek opent.

En de letters zijn GROOT! Vooral als je een iPod touch gewend bent, lijkt het of je in een grootletterboek aan het lezen bent. En een boek lezen, dat lukt prima met de iPad. Er is nog niet heel veel aan e-books, maar de hele Jane Austenserie heb ik al wel gedownload. In het Engels. Ik was sowieso van plan weer eens wat meer in het Engels te gaan lezen, dus dat komt goed uit. Elke avond voor het slapengaan een paar bladzijden Pride and Prejudice. En vreemd genoeg doet het oud-Engels niet eens verouderd aan (oud-Nederlands wel, dus Couperus laat ik nog maar even zitten). Met die Engelse boeken ben ik voorlopig nog wel even zoet, denk ik zo.

Verder heb ik natuurlijk meteen de Buienradar, Twitter, Facebook, Radio gemist, art HD, SPQR, Lexiphanes en weet ik wat niet meer op het apparaat gezet. De makers van die applicatiess hebben, op Lexiphanes na, ook allemaal een iPadversie van hun apps gemaakt. Uitzending gemist heeft vreemd genoeg nog geen iPadversie (maar daar neem ik maar even genoeg met de iPodversie; het lukt best om daar pinkpop op te bekijken, al had ik natuurlijk liever gehad.....).

Enfin, ik voel me verwend!  Voor het eten weer even airhockeyen met mijn dochter!

Friet in Lent

In Lent is een uitstekende, onlangs gerenoveerde friettent. Je moet 'm alleen kennen wil je er slagen. Ten eerste moet je er bedacht op zijn dat je er niet met pin kunt betalen; je dient dus voldoende cash op zak te hebben; anders wordt het een sprintje naar de bank.
Ten tweede moet je erop bedacht zijn dat de mensen die je daar helpen van een grapje houden. Je moet er dus niet vreemd van opkijken dat als je een bestelling opgeeft van 3 friet zonder en 3 kroketten, je bestelling herhaald wordt als 2 friet met 3 frikandellen speciaal, want dan weet je dat het goed zit.
Wij Lentenaren weten dat natuurlijk.

Maar vandaag kwam er een onervaren klant binnen. Die bestelde friet, nog wat andere dingen en een smulrol.
'Meenemen of hier opeten?'
'Meenemen.'
'Dat kan helaas niet.'
'Hoezo niet?'
'Nou, er zit een smulrol bij.'
'En waarom kan die niet meegenomen worden?'
'Nou, dat kan gewoon niet.'
'En waarom dan wel niet?' (met enige verheffing in de stem)
'Grapje!!!!'

Of de mevrouw nog terug durft te komen?

Gelukkig is er in het naburige 'dorp' Oosterhout nóg een friettent. Daar krijg je juist 5% korting op je friet als je pint. Maar daar zijn we maar één keer geweest. Voelde toch een beetje als vreemdgaan. Geen grapjes. Beetje zoutloos dus. Maar wel lekker die pinbetaling.

Herculesstoel

Is-ie niet mooi? Jeanine (alias @Tenaanval) wees me via twitter op deze prachtige kruk met Herculeszitting. En zij vroeg zich terecht meteen af of-ie wel lekker zou zitten.

Dat zou je op het eerste gezicht (rare uitdrukking in dit verband) niet denken, maar gaaf is-ie wel! In ons huis zou-ie niet misstaan....

Nooit meer slapen

Ik vind het nog steeds leuk om te retrolezen. Mijn meest recente slachtoffer is Nooit meer slapen van Hermans. Onder professoren (en au pair) had ik al gelezen; dit boek is minder hilarisch, maar - met name op het laatst - wel weer spannender. Het doet zelfs enigszins denken aan into the wild of the edge.

En aangezien het hier om een wetenschappelijke expeditie (van een onervaren AiO) gaat, kan Hermans er mooi zijn mening over (de te hoge dunk) van de wetenschappers over zichzelf in kwijt (als je dat maar goed begrijpt. Daardoor zijn de meeste geleerden ook zo karakterloos. En grotendeels hebben ze nooit iets ontdekt dat de vergelijking met de waarheid van Galilei doorstaan kan). Maar ook over het absurde van godsdienst en de idee dat zonen zichzelf de taak opleggen (of opgelegd krijgen) dat ze de tekortkomingen van hun vaders goed moeten maken. Maar op hun eigen manier. En hoe het leven uiteindelijk dan toch een andere wending kan krijgen.

En natuurlijk over veel meer dingen, bijvoorbeeld het vak Grieks:

'Het kan nog erger, zeg ik, hoeveel vakken zijn er niet, waarin niets nieuws meer te ontdekken valt? En nog veel afschuwlijker is het alleen talent te hebben voor iets dat eigenlijk niemand nodig heeft. Zo'n vak als Grieks. Van die vijfhonderd leerlingen op een gymnasium, is er hoogstens één die er belang in stelt, nog twee anderen zijn later dankbaar dat ze er kennis mee hebben gemaakt. De rest kan, als ze de school verlaten, niet eens Homerus vlot lezen en ze hebben er alleen iets van geleerd om het zo gauw mogelijk weer te vergeten. Zo'n leraar Grieks levert de ene generatie af met een gebrekkige kennis van het Grieks, zonder dat hij daar wat aan kan doen. Om het goed te leren is er geen tijd en er is geen tijd omdat niemand het echt nodig heeft. Hoe moet zo'n man z'n zelfrespect behouden?'

 (Het antwoord luidt trouwens: 'door z'n plicht te doen, z'n onbegrijpelijke plicht, die hem is opgelegd door z'n onbegrijpelijke geboorte in een onbegrijpelijke wereld, net als wij allemaal'.)

Het boek, dat in 1966 verschenen is, doet overigens allerminst verouderd aan. Dat merk je bijvoorbeeld door de volgende passage over computers:

'Misschien, zegt Qvigstad, is de tijd nabij, dat men computers kan construeren die intelligenter zijn dan de menselijke hersens, zelfs die van de grootste geleerden. Zulke computers kan men dan de opdracht geven nieuwe computers te ontwerpen die nog intelligenter zijn. Zodra we een computer hebben uitgevonden die problemen bedenken kan zó moeilijk dat zij onmogelijk in enig menselijk brein hadden kunnen opkomen - en als we dan ook nog andere computers hebben die zulke problemen kunnen oplossen - is het einde van de wetenschap aangebroken. Dan wordt de wetenschap een sport. Zoiets als schieten met pijl en boog op een flokloristisch feest, of roeien, of snelwandelen.'

Hoewel wel duidelijk is dat het nog een tijdje moet duren voor Obama president van Amerika is geworden.

'Ik word bevangen door medelijden met de negers, die zelfs als het goed bedoeld is, toch altijd liefst in domme, belachelijke of platvloerse omstandigheden worden betrapt: gillend, krijsend, hossend, met hun ogen rollend, de boel in brand stekend, druipend van zweet op een trompet blazend, elkaar kapotrammend in een boksring, gelijke rechten vragend onder leiding van een dominee, vertegenwoordiger van de godsdienst die ze in de verdrukking houdt. Nooit zie je op de TV of in de krant een zwarte chemicus in een laboratorium, een zwarte kosmonaut, of een neger die rustig gedichten voorleest, en die bestaan toch ook?'

Maar dat is juist wel charmant. De rest van het boek blijft sterk, zeer sterk overeind.

Oma op facebook

Nooit je grootmoeder op facebook laten. Zie wat er kan gebeuren:

Radio gemist gemist

Nee, gemist gemist is geen typfout. Ik mis namelijk echt mijn favoriete app op mijn iPod: radio gemist van de VPRO. De app haalt sinds 6 mei geen nieuwe programma's meer op. En ik mis ze! Ik kan de programma's ook als podcast ophalen van de site, maar dan moet ik die eerst op de laptop laden en dan via de navelstreng in mijn iPod laten vloeien. En dat wil ik niet; mijn iPod moet op eigen benen kunnen staan, verdorie!

'Ja', zegt mijn zoon, 'logisch dat die app het niet meer doet; je was waarschijnlijk de enige luisteraar van die saaiste aller apps; dat gaan ze echt niet meer maken hoor!'

Wat een fantasie heeft onze puber toch soms....