Onze spinningsportleraar is echt heel tof: hij spoort ons aan om flink te eten (twee uur) voor en na het sporten. En vooral koolhydraten. Geen brood en pasta, nee, twix of snickers, fruit mag natuurlijk ook. En de dag na het sporten liefst niet sporten, want het lichaam moet herstellen. Een man naar mijn hart.
En eigenlijk kan ik hem geen ongelijk geven ook; ik heb het al een paar keer zien gebeuren dat er iemand duizelig en misselijk werd en met de les moest stoppen.
'Wat heb je gegeten dan?', vroeg de sportleraar aan een van hen.
'Nou, twee rijstwafels.'
'Verder niets?'
'Nee.'
'Tja, wat deed je hier dan ook?'
Goed eten dus. Anders verbrand je geen vet, maar spieren en daar wordt je lichaam alleen maar flubberig van. En het is toch de bedoeling dat je straks
strak in je bikini op het strand verschijnt?
Verder vraagt hij ook altijd wie er naar de kroeg is geweest de avond ervoor. Er zijn dan altijd wel een paar mensen die hun vinger opsteken. 'Nou, dan heb je goed kunnen oefenen voor de fietstechniek, want als je een bierviltje naar achter hebt weggetrapt, dan heb je eigenlijk aan je traptechniek gewerkt'. En dan volgt er steevast een dia met de
juiste traptechniek.
Leuk om een studentensportleraar te hebben.
En jammer om geen student meer te zijn.
