Rector magnificus Alexander Klöpping

'Zonde dat al die inspirerende hoogleraren van Nederland alleen door hun studenten te zien zijn en niet ook door de rest van Nederland', vond Alexander Klöpping. Dus bouwde hij met een aantal vrienden een platform waarop onze Nederlandse hoogleraren een kwartier lang hun kunsten mogen vertonen voor het ganse volk. Gratis. De universiteit van Nederland. Of beter gezegd: de etalage van de universiteiten van Nederland. Met Klöpping als rector magnificus. Zó vet (zoals hij zelf maar blijft herhalen).....



Omdat de universiteitsbesturen zelf niet in dit initiatief wilden investeren, heeft hij commerciële partijen gevraagd dit project te financieren. Ook de NRC is partner.

Ik heb me vandaag maar eens op het YouTube-kanaal geabonneerd. In oktober (de achtste) barst het los.
Hier alvast een voorproefje:

Brands met boeken op reis

Erg leuk, die serie Brands met boeken op reis. Lekker relaxed sfeertje, bij de schrijver op bezoek. Tot nu toe zeer genoten van bijvoorbeeld de uitzending met Knausgard, aan wiens boeken ik helaas nog niet toegekomen ben.
En natuurlijk afgelopen zondag van die met David Sedaris, die ik ook al geweldig vond in Nova College Tour en wiens boeken ik sindsdien verslonden heb:



Vreemd genoeg kan ik de afleveringen van Brands met boeken op reis met behulp van uitzending gemist niet embedden, dus behelp je met de links in dit geval!

Klassieke hipsters

Hip hoor, die klassieke beelden, als je ze eenmaal fatsoenlijk aankleedt:

Naast de maestro

Het leuke van een masterclass organiseren is dat je (tijdens het introductiepraatje van je collega L.S.) naast de maestro mag zitten.....

foto: Jos Janssen

Soeterbeeckprogramma en de locaties

Wat is het Soeterbeeckprogramma toch altijd in staat een mooie locatie te vinden bij een lezing(encyclus). Van de week ook weer bij het Hildegardevenement: de Titus Brandsma Memorial Kerk. Hoe toepasselijk! Echt een sfeervolle en toepasselijke locatie voor een programma rondom de praktische mystica Hildegard van Bingen.

In het begin vreesde ik een beetje dat de lezingen op preken zouden uitdraaien, omdat er heel prominent een katheder stond opgesteld, maar dat veranderde allengs. Zeker toen er na de eerste lezing ook muziek en dans bijkwam. Wat een inhoud en wat een spektakel. Hildegard zou er van genoten hebben!

En zo ook oudcollega Mieke, die zelf een prachtige lezing hield over de stijl en het Latijn van de kerklerares. Fantastisch, hoe ze zich net als Hildegard staande hield tussen al die mannelijke lectoren.

Ja, het was weer genieten!

Lief!

Gisteren stuurden Marina en Jeanine me onafhankelijk van elkaar, als troost omdat ik ziek was, een foto van een brug in Sarajevo die Festina Lente heet. Zo lief dat ze allebei meteen aan mij dachten bij het zien van de foto.

Naast de naam spreekt mij het concept van de brug ook erg aan: je kunt er namelijk niet in één keer overheen lopen, maar wordt door de looping gedwongen even van het uitzicht te genieten voordat je weer verder kunt.

Is er ook een prijs voor de liefste bibliothecaris(sen)?

Masterclass Ewoud Sanders

Zelden een groep studenten (en wetenschappers en collega's) zo geconcentreerd bezig gezien als tijdens de masterclass 'so you think you can search' van Ewoud Sanders: een goede spreker, die er niet voor terugdeinst wedstrijdjes zoeken te doen met een exemplaar van zijn boekje 'slimmer zoeken op internet' als inzet, met veel humor en aansprekende voorbeelden van wat je zoal op internet kunt vinden als je écht goed zoekt, kortom nuttig, boeiend en onderhoudend.

Wist je bijvoorbeeld dat bij elke tweet die je stuurt, je locatiegegevens (en nog véél meer) automatisch worden meegestuurd? Knap lastig als je twittert dat je medisch congres in Enschede wat uitloopt en je je volgens je locatiegegevens op De Wallen in Amsterdam bevindt! Tja, je kunt ze uitzetten, maar wie doet dat nou eigenlijk of wie weet hoe dat moet?

'En nu we het toch over privacy en vertrouwelijkheid hebben, hoe zou je een vertrouwelijk rapport op het internet kunnen vinden?' 'Makkelijker dan je denkt, want je typt gewoon filetype:pdf vertrouwelijk in de zoekbalk van Google in!' Filetype:xls werkt ook.

Aangezien Sanders taalhistoricus is en wekelijks een stukje in de NRC over zijn bevindingen op dat gebied schrijft, krijgt hij nogal eens vragen van lezers. Eén van de vragen die hij onlangs kreeg, is of het echt zo is dat het woord ladderzat oorspronkelijk uit het Leidse studentenleven afkomstig is. Nou, met de Grote Van Dale en opzoeken in historische kranten (zijn gebruikelijke werkwijze) kwam hij niet verder dan de twintigste eeuw. Maar door het zoekcommando AROUND in de zoekbalk van Google toe te voegen, vond hij een verwijzing naar ladderzat in combinatie met Leiden uit de achttiende eeuw met plaatje! Dat is toch wel echt wat je noemt tijd- en wetenschapswinst!

Ook voor het verwerken van je zoekresultaten had de zoekdeskundige waardevolle en tijdbesparende tips: met name de app TextGrabber, die in een mum van tijd teksten voor je uittypt en vertaalt was voor veel mensen een eyeopener en werd ter plekke massaal aangeschaft na zijn demonstratie.

Last but not least legde hij uit hoe je zelf een zoekmachine voor het googelen in je eigen bestanden kunt bouwen.

Toppie!

foto: Caroline Coeleman

Mijn eerste MOOC

Vorige week ben ik met mijn eerste MOOC begonnen, en wel de MOOC e-learning van de Open Universiteit en Kennisnet. Tijdens deze MOOC probeert men de studenten te verleiden actief bij te dragen aan hun leerproces door middel van fora, blogs et cetera. MOOC 2.0 zogezegd.

De studielast van deze MOOC bedraagt 6 tot 200 uur. De eerste 6 uur heb je nodig om wegwijs te raken op de site van de Open Universiteit en de MOOC-omgeving; veel administratieve handelingen voordat je ook maar iets geleerd hebt, of je moet het verkennen van een omgeving als deze ook als leren ervaren, wat ook wel een beetje waar is, maar daar kom je niet voor.

Een van de eerste opdrachten tijdens de MOOC is om jezelf voor te stellen en te melden wat je wilt leren tijdens deze massieve open online cursus. Nou, dat was niet tegen dovemansoren gezegd: twee uur na de start van de cursus zat mijn mailbox vol met honderden introducties van mensen die zich online voorstelden, alsof ze al jaren op deze kans gewacht hadden. En maar klagen over hoe sommige functies niet op hun iPad of Androidtablet draaiden.

Door deze mailtsunamie daalde mijn enthousiasme meteen tot een minimum. Ik hoef al deze zeshonderd en nog wat deelnemers en hun problemen niet te leren kennen!
Ergens te midden van al deze mailtjes kwam de instructie over hoe je deze mailnotificaties uit kon zetten. Niet zo handig, want te laat en te verborgen.



Verder vond ik de filmpjes met uitleg duidelijk, maar nogal saai (lang en veel bulletpoints), en de opdrachten ook niet zo inspirerend en soms wat onduidelijk. Wat wel leuk was, was dat je je voltooide opdrachten meteen kunt afvinken.

Vandaag is de masterclass learning analytics, maar ik heb niet zo'n zin. Gelukkig staat het je vrij om mee te doen of niet. Of later. Misschien behoor ik wel tot de eerste afvallers. Maar daar zou ik me niet voor schamen, want het schijnt dat maar ongeveer 15% van de deelnemers z'n MOOC uiteindelijk afrondt.

Nou ja, een gegeven paard moet je natuurlijk niet in de bek kijken hè. En ik vind het een dappere poging om van zo'n MOOC iets meer te maken dan de traditionele.

Wat dat betreft alle credits. Ride on.

Niet op een terras

Deze keer hebben we ons bij ons jaarlijkse uitje met oudstudiegenoten (en partners en kinderen) ingehouden en geen enkel terras bezocht; een typisch crisisuitje dus.

Maar niet dat het daarom minder gezellig was dan anders. Ter compensatie had het organiserend comité namelijk zelf gekookt en bedacht dat er maar eens wat competitie in het geheel moest worden ingebracht.

En zo kwam het dat we dit weekend voornamelijk bezig waren met hints tussen de koeien, kwintetten, een popquiz en koeievlaaien gooien.

Voor niks!

Schrijvers vermomd als kappers?

Ik zou toch zweren dat ik van de week door Heleen van Rooyen geknipt ben. Het was ofwel zijzelf, of een levensechte kopie ervan.

Wel interessant, schrijvers die zich vermommen als kappers om verhalen op te doen, of horen 'wat er leeft onder de mensen'. Zelf hoefde ik overigens niet veel te vertellen aan 'Heleen'; dat deed de vrouw die naast mij geknipt werd, een soort gelukkige huisvrouw, wel.

Vooruitgang en liegen

Het zou pas echt van vooruitgang en beschaving getuigen als we niet meer gedwongen zouden worden om te liegen. Maar ja, zo ver is het nog niet:



Herkenbaar?