Spinnen zonder docent

'Ik kan jullie wel in de zaal laten, maar er is geen docent. Vinden jullie het goed dat ik de muziek aanzet en jullie zelf fietsen, misschien meldt de docent zich nog.'
'Ja hoor, prima', riep de helft van de cursisten-zonder-instructeur.
De andere helft peerde 'm.

Huh, waarom dan? Zijn we in Nederland zo ver gekomen dat we niet meer zonder docent kunnen fietsen? Hebben we daar echt de hulp van een instructeur voor nodig?
Toegegeven, de instructeur geeft vaak goede aanwijzingen en tilt je over de drempel heen als je niet meer denkt te kunnen.

Maar come on, een kéértje zonder docent kunnen we toch wel? We trekken elkaar toch over die drempels heen? We kunnen toch ook nog wel zelf fiétsen?

Het duurde een uur voordat ik mijn frustratie eruit gefietst had.

Zonder instructie.

Zonder Anita

Van de week hadden we yoga. Zonder Anita. Anita?
Ja, Anita Meijer, onze mede-yogacursist, die altijd met haar moeder naar de yoga kwam.
En nee, ze was niet die zangeres en ze was maar net een paar jaar ouder dan ik, terwijl de meeste cursisten een stúk ouder zijn dan ik.
En juist zij overleed.
Hoe gemeen kan het leven zijn?
We hebben een herdenkingsyogasessie georganiseerd met kaarsen en muziek van Ruth Jacott, want daar hield ze van.

Niemand hield het droog. 46 jaar. Geen woorden

De opnieuwe liefde

Het was een herfstachtige middag, maar de poëzie van Ramsey was zoet en trof de zaal hard.
Het was bijzonder, het was in De nieuwe liefde.
En ik voelde nieuwe liefde voor Ramsey Nasr; ik was ervoor uitgenodigd.
Er was ook een dominee bij, die net als Ramsey sprak over verscheurde stilte.

De één over Alphen, de ander over Haren, maar beiden over een losgeslagen samenleving,
Die niet weet,
Wat ze met haar vrijheid aan moet.
Het was in Amsterdam, maar er was een onmiskenbaar Rotterdams accent.

En om de poëzie te ondersteunen was er muziek,
Zachte muziek van een harp en een bastrombone.
Dat maakte het volmaakt.

Maar er was ook harde analyse.
Analyse van een gedicht, bijna
Een contradictio in terminis.
En toch deed hij het goed,
dat kanon Thomas Vaessens.
Wel bizar dat de dichter erbij zat
En er niets over zei.

Misschien was hij sprakeloos,
Net als wij.

UB Nijmegen in het nieuws

`

UB Nijmegen was gisteren maar liefst twee keer in het nieuws; een keer in een column in de Vox een een keer op televisie (RTV Nijmegen).

In de Vox ging het over de nieuwe inname-automaten; die werden daar (in een helaas niet zo positief stukje) zelfingenomen genoemd en op televisie over de Dickenstentoonstelling; collega's Léon en Els blijken zeer camerageniek!

Check snel bij RTV Nijmegen (vanaf minuut 7:41, na het bericht over Rammstein)!

LitPop

Na lang aandringen van mijn zoon speel ik dan toch eindelijk SongPop. Niet dat ik enig verstand van muziek heb; alleen in mijn pubertijd heb ik me wat intensiever met muziek beziggehouden, dat wil zeggen erop gedanst en vast ook wat meegezongen. En om te voorkomen dat ik alle potjes verlies, gun ik mijn kinderen het plezier om tegen mijn vrienden de Today's hits en Classic Rock te spelen.

En aangezien ik daar vanaf het begin heel open over ben geweest, worden mij nu vrijwel alleen nog klassieke muziek, Franse Chansons, Eurovisie Songfestivalliedjes en Blues voorgeschoteld, zodat ik alsnog bijna alle potjes genadeloos verlies. Maar dat hindert niet; bij ons thuis is het vooral een gezelschapsspel en we vergroten onze muziekkennis en krijgen oog voor elkaars smaak.

Wat me ondertussen verbaast is dat er nog geen literatuurversie van SongPop bestaat, iets in de trant van LitPop of zo, met fragmenten uit beroemde boeken die geraden kunnen worden. Dat ligt toch heel erg voor de hand, of niet dan? De fragmenten voor de Nederlandse versie kunnen zo aan Twitcit ontleend worden.

Wakker worden, ontwikkelaars!

Stoute lezeres

Oude stickers

Oude stickers uit een oude kas in Lent. Ik ken ze bijna allemaal nog uit mijn jeugd. Jij ook?

Nieuwe volger: Ozzomozzo

En ineens, op een mooie zondagmorgen, een nieuwe volger: Ozzomozzo. Ik ken Ozzomozzo niet persoonlijk, maar ben iets meer te weten gekomen via zijn lezenswaardige weblog Ozzomozzoos.

Ozzomozzo is postbode (het mooiste beroep van de wereld, vraag maar aan Enig), heeft twee dochters en een zoon, paarse Allstars, een poes en een muts, en het zou me niets verbazen als hij in Rotterdam woont.

Welkom, Ozzomozzo!

Latijnen of niet Latijnen

De Summus Pontifex, ook wel paus genoemd, wil een een pauselijke Latijnse Academie oprichten en het Latijn ook verder een boost geven, omdat hij vindt dat het gebruik van deze taal een beetje inzakt, ook in eigen kring. En dat kan natuurlijk niet, want dat is de taal van .... God zelf. Tenminste, dat gelooft hij blijkbaar.

En daarom werd er door de 'latin lovers' in het Vaticaan altijd al driftig naar vertalingen van moderne begrippen gezocht om de taal levend te houden. Zo heet het IMF bij de puristen bijvoorbeeld institutum nummarium orbis terrarum. En zijn er ook vertalingen bedacht voor pc (personale instrumentum computatorium), condoom (tegumentum) peuk (nicotianae fistulae ciccum) en verkiezingsstrijd (suffragiorum certatio); men moet immers ook netjes in het Latijn kunnen conserveren en debatteren*.

Opmerkelijk is dat de paus de kennis van het Latijn nu niet alleen in de kerk, maar ook in bredere kringen en met name scholen uitgebreid wil zien; hij heeft daar flink wat specialisten voor ingehuurd.

Nu ging het met het Latijn op de scholen in de Europese landen overigens toch al niet slecht; met name in Duitsland niet (ja, ze willen daar niet alleen de euro, maar ook de Europese beschaving redden!), tot grote jaloezie van de Vlaamse classici. Maar dat terzijde en om te voorkomen dat de paus straks met de eer gaat strijken.

Ik vond het vooral mooi om de zien hoe de reaguurders, oftewel de mensen in het land, op deze berichtgeving reageerden en dan met name het verschil in reacties op het artikel in deze kwestie en het nut van het leren van de Latijnse taal in het algemeen in the New York Times en ons eigen Nederlandse Powned. Wat die laatste categorie betreft: horresco referens!

* een leuke selectie uit deze moderne Latijnse woorden vind je in het Vaticaans woordenboekje

Abercrombie & Fitch

Soms leer je op vakantie meer dan bij een cursus. Zo heb ik bijvoorbeeld veel kennis opgedaan tijdens ons jaarlijkse studievriendenreunie in Epen. Ik weet nu dat er een Abercrombie and Fitch (A and F) de hipste winkel in de wereld is en er binnenkort een in Amsterdam komt. En dat je in zo'n A and F winkel met de boys die daar in de winkel rondlopen met hun goddelijk afgetrainde ontblote bovenlijf op de foto mag. De mannen trouwens idem dito met de aldaar eveneens rondlopende zeer kortgerokte dames.

Mooie manier om klanten te trekken. Iets voor de bibliotheken in Nederland? Ik weet zeker dat de bezoekerscijfers dan zullen stijgen!

Hieronder een filmpje van een boy die de klanten de winkel binnenlokt:

Bibliotheekhumor

Trapveldje (9)

Het is duidelijk weer tijd voor een nieuwe aflevering van het trapveldje, want na de plaatsing van het bushokje uit de vorige aflevering zijn er toch wel spectaculaire nieuwe ontwikkelingen te melden. Zo staat er nu een hek om het gehele trapveldje (waarschijnlijk om te voorkomen dat het trapveldje helemaal kapotgemaakt zou worden door al die mensen die er altijd met de fiets dwars doorheen reden) en er zijn schuurtjes geplaatst bij de huizen links van het veldje die nu nog rechtstreeks zicht hebben op het trapveldje, maar straks niet meer.

En als je goed kijkt, zie je dat de schuurtjes zijn uitgerust met ZONNEPANELEN.

Strak plan!

Ode aan de platenbus

Sommige bussen verdienen echt een ode en al helemaal de Platenbus uit Nijmegen. Een geweldige sfeermaker op grote en kleine evenementen en feestjes. Afgelopen weekend hebben we er weer van mogen genieten op een schitterend feest bij het Wylerbergmeer.

Wat de platenbus precies is? Lees mee met de tekst op de website:

Vanuit een oude brandweerwagen worden platen gedraaid met de rust van jaren terug. Muziek uit de jaren '30/'80, van Jazz, chansons tot tango. 'DJ Old Way' weet dat swing en relaxt samengaan.

Met eigen energievoorziening is het mogelijk op elke locatie te draaien, bijv. in het bos of op het veld.

Zijn open huiskamer kan uw catering of evenement een sfeervolle aanvulling geven. Als het feest dreigt te worden, gaan de stoelen aan de kant en de beentjes van de vloer.

De Platenbus rijdt door de tijd.

Met de Platenbus wordt elk feest tijdloos en elke tijd feestrijk...

Het internet een afgrond?

Afgelopen vrijdag was er bij de avonden een gesprek tussen Wim Noordhoek en Koen Kleijn over de aanstaande vertaling van Digital vertigo van Andrew Keen en of de Facebook-moord een teken aan de wand is van de gevaren waar Keen voor waarschuwt, namelijk dat we door het internet en met name de social media in een soort schijnwereld terechtkomen.

Nee, beweert Kleijn, want het internet is een prachtig medim met schitterende toepassingen. Je moet oppassen: bij massamedia is het medium is niet de oorzaak van het misbruik, maar de massa. De overgrote meerderheid kan de 'echte' wereld prima onderscheiden van de digitale.
Tevens verwijt hij Keen niet even over het kanaal gekeken te hebben naar bijvoorbeeld Rousseau, die de paradox al blootgelegd had dat alle sociale systemen ons tegelijkertijd socialer en geïsoleerder maken. Hoewel ons hoogste doel vrijheid is, zijn we toch behoorlijk afhankelijk van elkaar.

Maar gelukkig voor Keen c.s. blijkt de maatschappij behoorlijk zelfredzaam: de internetafkickcentra schieten als paddestoelen de grond uit: living unplugged together! We kunnen het heus nog wel hoor...