En dan ben je opeens - jawel - motivatiemanager en moet je naar een workshop voor het goed begeleiden van je kind voor, tijdens en na tenniswedstrijden. En wel van Slim Tennis, een bedrijfje onder leiding van Ajdin Kolonic dat gespecialiseerd is in met name de mentale ondersteuning van tennissers (inclusief hun ouders).
En daar ging-ie dan, van het verschil tussen intrinsieke en extrinsieke motivatie naar verschillen in beloning (met name belangrijk: wát beloon je, beloon niet te veel, omdat je anders kans hebt dat de intrinsieke motivatie extrinsieke motivatie wordt), kwaliteit van feedback (wees voorzichtig: ga niet op de stoel van de trainer zitten), realisme in het stellen van doelen (nota bene: 95% van de kinderen stopt met tennis op niveau omdat de druk te hoog wordt) en het creëren van de juiste sociale (tennis)omgeving van je kind.
In ieder geval moesten we ons in onze oren knopen dat onze kinderen emotioneel afhankelijk van ons zijn en te grote teleurstelling over een prestatie, welke dan ook, voor een kind aankomt als een mokerslag.
Hoe Ajdin aan al deze kennis komt? Heeft hij bijvoorbeeld zelf wel kinderen, vroeg een van de deelnemende ouders. Nee antwoordde deze, maar hij heeft zelf wel op hoog niveau getennist en de (hoewel goed bedoelde) juiste ondersteuning van zijn ouders gemist. En daar wil hij de aanstormende talenten voor behoeden; dat is zijn intrinsieke motivatie.
En bij wijze van afsluiting kregen we een uitzending van Heibel langs de lijn te zien, waarin een vader zijn tennissende dochter NIET op de juiste wijze ondersteunt. En wat dat met het kind doet.
Onze kinderen zal dat niet meer overkomen na het volgen van deze cursus; wij zijn de perfecte feedbackmachines geworden...
Slim Tennis Tips bij Kick (Keep It Cool Kids)
dinsdag 29 november 2011
donderdag 24 november 2011
Bibliotheeklunch
Wat een lekkere broodjes (en fruit) weer bij de 'bibliotheeklunch voor de hunaniorafaculteiten' die wij vandaag georganiseerd hadden!
De thema's van deze jaarlijkse bijeenkomst waren: e-books, iPads, e-readers en Open Acces publiceren. En tevens heeft Natalia Grygierzyk zich gepresenteerd als de nieuwe directeur van de UB.
Er waren lezingen van collega's Els en Gerda en daarna mochten de wetenschappers lekker zelf spelen met de iPads en de e-readers; ze genoten er zichtbaar van. De volgende keer laten we onszelf sponsoren door Apple.....
De thema's van deze jaarlijkse bijeenkomst waren: e-books, iPads, e-readers en Open Acces publiceren. En tevens heeft Natalia Grygierzyk zich gepresenteerd als de nieuwe directeur van de UB.
Er waren lezingen van collega's Els en Gerda en daarna mochten de wetenschappers lekker zelf spelen met de iPads en de e-readers; ze genoten er zichtbaar van. De volgende keer laten we onszelf sponsoren door Apple.....
Een tevreden klant twitterde na afloop:
woensdag 23 november 2011
Bijles
Eindelijk maar eens de stoute schoenen aangetrokken en officiële bijles natuurkunde georganiseerd voor mijn zoon. Een vriend van ons heeft hem al wel eens wat geholpen, maar blijkbaar is er toch meer en structurelere bijles nodig voor zoonlief, want het botert nog steeds niet tussen hem en natuurkunde.
En ook niet tussen mij en natuurkunde; ik was er vroeger geen ster in en het boeide mij ook niet. Aan het eind van de derde klas kreeg ik een 6- op mijn rapport, maar alleen op voorwaarde dat ik nóóit natuurkunde in mijn pakket zou opnemen. Nou, daar hoefde de leraar dan ook niet bang voor te zijn!
En dan moet ik natuurlijk ook niet mijn kinderen gaan helpen, want dan kun je er zeker van zijn dat dat van de wal in de sloot zal zijn.
Bijles vinden was via internet in elk geval niet moeilijk: Studentsplus diende zich bovenaan in de zoekresultaten aan en er was meteen plek. Alleen de prijs vond ik wat aan de hoge kant: 21 euro per keer maar liefst en dat verplicht 4 keer per maand. Maar goed, je kunt er ook weer per maand van af, dus maar even slikken die prijs dan. Alles beter dan zelf in die boeken duiken in ieder geval.
Maar dan is er altijd nog het toeval. En het toeval wilde dat ik gisteren een oud-buurmeisje tegenkwam dat net begonnen was met haar psychologiestudie aldaar. En die geeft (onder andere natuurkunde)les bij dezelfde organisatie. Nou, dat verdient goed, zei ik. Tenminste, als je hetzelfde bedrag krijgt als ik moet betalen. En geloof het of niet, zij krijgt daar 'maar' 10 euro per uur! Dat vind ik toch wel afzetten, zeg, van dat bureau.
Dus hebben we nu afgesproken dat we het oud-buurmeisje maar buiten het bureau voor een goedkopere prijs gaan inhuren. Maar dan moeten we nog minstens een maand wachten dus, want ik heb het contract al getekend helaas. En de jongen aan wie we gekoppeld zijn, klonk ook heel aangenaam (en had maar liefst een 9 op zijn eindlijst voor natuurkunde #hoekrijgenmensendattochvoorelkaar).
One way or the other, dit moet goedkomen!
En ook niet tussen mij en natuurkunde; ik was er vroeger geen ster in en het boeide mij ook niet. Aan het eind van de derde klas kreeg ik een 6- op mijn rapport, maar alleen op voorwaarde dat ik nóóit natuurkunde in mijn pakket zou opnemen. Nou, daar hoefde de leraar dan ook niet bang voor te zijn!
En dan moet ik natuurlijk ook niet mijn kinderen gaan helpen, want dan kun je er zeker van zijn dat dat van de wal in de sloot zal zijn.
Bijles vinden was via internet in elk geval niet moeilijk: Studentsplus diende zich bovenaan in de zoekresultaten aan en er was meteen plek. Alleen de prijs vond ik wat aan de hoge kant: 21 euro per keer maar liefst en dat verplicht 4 keer per maand. Maar goed, je kunt er ook weer per maand van af, dus maar even slikken die prijs dan. Alles beter dan zelf in die boeken duiken in ieder geval.
Maar dan is er altijd nog het toeval. En het toeval wilde dat ik gisteren een oud-buurmeisje tegenkwam dat net begonnen was met haar psychologiestudie aldaar. En die geeft (onder andere natuurkunde)les bij dezelfde organisatie. Nou, dat verdient goed, zei ik. Tenminste, als je hetzelfde bedrag krijgt als ik moet betalen. En geloof het of niet, zij krijgt daar 'maar' 10 euro per uur! Dat vind ik toch wel afzetten, zeg, van dat bureau.
Dus hebben we nu afgesproken dat we het oud-buurmeisje maar buiten het bureau voor een goedkopere prijs gaan inhuren. Maar dan moeten we nog minstens een maand wachten dus, want ik heb het contract al getekend helaas. En de jongen aan wie we gekoppeld zijn, klonk ook heel aangenaam (en had maar liefst een 9 op zijn eindlijst voor natuurkunde #hoekrijgenmensendattochvoorelkaar).
One way or the other, dit moet goedkomen!
Gastvrij Lent
Klik op de afbeelding om de tekst te kunnen lezen
zondag 20 november 2011
iPad opa overleden
Al veel in het nieuws geweest, maar het is zo'n heldere en weldenkende man, dat het geen kwaad kan ook hier de filmpjes met meneer Strubbe te plaatsen. De eerste met betrekking tot de iPad 1('een gouwe nieuwe') en de oude DOS-machine ('een trouwe vriend') waar opa geen afstand van wil doen:
En het tweede met betrekking tot de iPad 2 (waarop hij onder andere Angry Birds speelt):
En nu is hij dus overleden. Rust zacht, lieve opa Strubbe! Ik hoop dat er in de hemel ook iPads zijn.....
En het tweede met betrekking tot de iPad 2 (waarop hij onder andere Angry Birds speelt):
En nu is hij dus overleden. Rust zacht, lieve opa Strubbe! Ik hoop dat er in de hemel ook iPads zijn.....
zaterdag 19 november 2011
Janus Secundus
Gisterenmiddag om vijf uur, toen iedereen zich van kantoor huiswaarts spoedde, repte ik me naar het werk - op mijn vrije vrijdagmiddag nota bene!
Dan moet er wel iets bijzonders aan de hand geweest zijn.
En ja hoor, er was (weer eens) een activiteit bij de UB en dit keer de opening van een tentoonstelling over de Nederlandse dichter Janus Secundus, tegenwoordig in de vergetelheid geraakt, maar ooit even beroemd als Erasmus.
Daar moest ik, liefhebber van feesten en partijen, natuurlijk bij zijn, want de dichter dichtte ook nog eens in het Latijn. De bij de opening behorende speech werd gehouden door David Rijser, docent klassieken aan de UvA; die had meteen de lachers op zijn hand toen hij beweerde dat als je Seneca leest, zoals de middelbare scholieren tegenwoordig moeten, je het liefst zo snel mogelijk dood wilt. Nee, dan liever de gedichten van Janus Secundus lezen, dan krijg je weer zin om te leven. Jammer dat deze niet klassiek klassiek is, aldus Rijser. En daar hebben we even stevig op gedronken.
Natuurlijk kon ik het niet laten om een paar foto's te maken van het basiaal.
interview met Werner Gelderblom (samensteller tentoonstelling) over Janus Secundus op de radio (tweede helft tweede uur)
Dan moet er wel iets bijzonders aan de hand geweest zijn.
En ja hoor, er was (weer eens) een activiteit bij de UB en dit keer de opening van een tentoonstelling over de Nederlandse dichter Janus Secundus, tegenwoordig in de vergetelheid geraakt, maar ooit even beroemd als Erasmus.
Daar moest ik, liefhebber van feesten en partijen, natuurlijk bij zijn, want de dichter dichtte ook nog eens in het Latijn. De bij de opening behorende speech werd gehouden door David Rijser, docent klassieken aan de UvA; die had meteen de lachers op zijn hand toen hij beweerde dat als je Seneca leest, zoals de middelbare scholieren tegenwoordig moeten, je het liefst zo snel mogelijk dood wilt. Nee, dan liever de gedichten van Janus Secundus lezen, dan krijg je weer zin om te leven. Jammer dat deze niet klassiek klassiek is, aldus Rijser. En daar hebben we even stevig op gedronken.
Natuurlijk kon ik het niet laten om een paar foto's te maken van het basiaal.
interview met Werner Gelderblom (samensteller tentoonstelling) over Janus Secundus op de radio (tweede helft tweede uur)
woensdag 16 november 2011
Digitale sinterklaas
We vieren nu al een paar jaar achter elkaar sinterklaas met een 'samengeraapt clubje': de buren, mijn ouders en wij. En dat naar ieders zin, vooral naar die van de pubers, want die houden nu eenmaal van wat grotere groepen dan alleen het eigen gezin.
Dit jaar konden we echter geen datum vinden om gezamenlijk lootjes te trekken. Dus voor het eerst maar eens digitaal geprobeerd. Daartoe moesten we wel een emailadres voor mijn vader aanmaken, want die had er nog geen. Wát, geen emailadres? Ja, er bestaan werkelijk nog mensen die geen emailadres hebben. Maar nu misschien niet meer dus. En, surprise, het lukte nog ook allemaal. We moesten weliswaar een paar keer heen en weer bellen met mijn ouders voor de laatste instructies, maar dat is nog altijd beter dan dat steeds weer iemand z'n eigen lootje trekt, of van degene die hij vorig jaar ook al had.
En de verlanglijstjes? Die zien er bij bijna allemaal hetzelfde uit: een iTuneskaart graag. Behalve mijn ouders, die vragen tenminste nog normale kado's, niet van die malle kaartjes om lucht mee te kopen.
Maar nu mijn vader een emailadres heeft, ben ik er niet meer zeker van of zij niet volgend jaar ook.....een iTuneskaart willen.
Dit jaar konden we echter geen datum vinden om gezamenlijk lootjes te trekken. Dus voor het eerst maar eens digitaal geprobeerd. Daartoe moesten we wel een emailadres voor mijn vader aanmaken, want die had er nog geen. Wát, geen emailadres? Ja, er bestaan werkelijk nog mensen die geen emailadres hebben. Maar nu misschien niet meer dus. En, surprise, het lukte nog ook allemaal. We moesten weliswaar een paar keer heen en weer bellen met mijn ouders voor de laatste instructies, maar dat is nog altijd beter dan dat steeds weer iemand z'n eigen lootje trekt, of van degene die hij vorig jaar ook al had.
En de verlanglijstjes? Die zien er bij bijna allemaal hetzelfde uit: een iTuneskaart graag. Behalve mijn ouders, die vragen tenminste nog normale kado's, niet van die malle kaartjes om lucht mee te kopen.
Maar nu mijn vader een emailadres heeft, ben ik er niet meer zeker van of zij niet volgend jaar ook.....een iTuneskaart willen.
dinsdag 15 november 2011
De UB als datingwarehouse
Toen ik bij de universiteitsbibliotheek ging werken, dacht ik nog dat dit het een instituut voor het faciliteren van kennisoverdracht was. Maar niets blijkt minder waar. Het is gewoon een datingwarehouse!
Tenminste, dat heeft er veel van weg, als je de berichtjes op biddys.nl bekijkt.
Wat biddy is? De nieuwste flirtsoftwarerage onder de studenten. De site, een idee van UvT-student Koen Crooijmans, is nog maar een week in de lucht en er zijn al twee miljoenen pageviews geweest. Een gat in de markt dus!
We moeten onze informatiebalies maar gauw vervangen door datingservicedesks.
vrijdag 11 november 2011
woensdag 9 november 2011
dinsdag 8 november 2011
Grieken, denk aan het hout!
Al in de oudheid stonden de Grieken bekend om hun onbetrouwbaarheid; de toetreding tot de Europese Unie had dus veel beter voorbereid en afgetimmerd moeten worden; nu konden ze wat al te makkelijk hun truc met het houten (drachme)paard uithalen. Papandreou als moderne Odysseus; hij mag gaan uithuilen bij zijn Penelope.
Tja, en wat zal Papademos (of iemand anders, maar Papademos heeft wel de juiste naam om het Griekse volk te gaan leiden) ons gaan brengen? Houten muren?
Een mogelijke oplossing voor de Griekse crisis kreeg ik overigens van een Belgische collega (maar die moet zich eerst maar eens gaan buigen over de oplossing van de Belgische crisis!):
De Griekse crisis en hoe ze wordt opgelost
Het is een mooie dag in een klein Grieks plaatsje. Alle straten zijn leeg. Het zijn slechte tijden, een ieder heeft schulden en allen poffen. Op deze dag rijdt een welgestelde Nederlandse toerist door het Griekse dorpje en stopt bij een klein hotelletje. Hij zegt tegen de eigenaar dat hij de kamers graag bekijken wil, om er misschien een voor een nacht te huren en legt als onderpand 100 Euro op de desk. De eigenaar geeft hem een paar sleutels. Als de bezoeker de trap op is, neemt de Hoteleigenaar het geld, rent naar zijn buurman de slager en betaalt zijn schulden. De slager neemt de 100 Euro, loopt de straat uit en betaalt de boer. De boer neemt het geld en betaalt zijn rekening bij de koel opslag. De man daar neemt het geld en rent naar de kroeg om zijn drankrekening te betalen. De kroegbaas schuift het bedrag door naar een aan de bar zittende prostituee, waarbij de hij nog schulden had. De prostituee rent naar het Hotel om daar haar uitstaande rekening van 100 euro te betalen. De hotelbaas legt het geld weer op de balie. Op het eigenste moment komt de toerist de trap weer af, zegt dat de kamers hem niet aanstaan, neemt het geld van de balie en hij verlaat het dorpje.
Niemand heeft iets geproduceerd. Niemand heeft iets verdiend. Iedereen is zijn schulden kwijt en ziet de toekomst optimistisch tegemoet.
Zo, nu weten jullie hoe het zit. Het reddingsplan kan maar zo simpel zijn.
uitleg bij het plaatje
zondag 6 november 2011
Bij de paus aan tafel
Soms heb je als collectieondersteuner leuke krenten in de pap en word je uitgenodigd voor boekpresentaties van een van je klanten/ hoogleraren. Zo werd ik donderdag uitgenodigd voor de boekpresentatie van Bij de paus aan tafel door Peter Rietbergen, hoogleraar cultuurgeschiedenis van onze universiteit.
Mooie speeches over een sappig onderwerp en een aardig inkijkje in het leven van de crème de la crème van de RU-historici: die blijken bijvoorbeeld namelijk een heus Historisch Eetgenootschap te hebben; om de beurt kookt een der historici een maaltijd op basis van een (meestal) middeleeuws recept en dat wordt dan gezamenlijk door de club genuttigd.
Helaas werd er door de boekhandel geen historische maaltijd geserveerd, wat natuurlijk wel zeer toepasselijk zou zijn geweest, maar de wijn vloeide gelukkig rijkelijk en in het boekje staan recepten genoeg om eens zelf aan de gang te gaan, waartoe we allen uiteraard van harte uitgenodigd werden.
Aardig detail wat betreft de kennis over de culinaire traditie van de pausen is dat degene die het eerste gedrukte kookboek geschreven heeft, een bibliothecaris was, wat de hoogleraar ertoe verleidde om in het door mij gekochte boekje te schrijven 'voor de hoedster van boeken zoals de eerste kookboekenschrijver óók was'.
Kijk, en dat zijn weer leuke dingen voor de (bibliothecaire) mens. Het voedt ten minste de ambitie!
Luister hier naar een interview met Peter Rietbergen n.a.v. zijn boek bij Wetenschap 24
zaterdag 5 november 2011
Recreatieplas Lent
Wat dit nou weer is? Nee, ze hebben het trapveldje niet alweer afgebroken. Hier moet de recreatieplas van Lent komen. Jammer dat er een snelweg naast loopt en ik nog niemand iets heb horen zeggen over een geluidswal.....
Wil je nog meer foto's van dit waagstukje zien? Kijk dan hieronder en zoek (en hoor in gedachten) de snelweg. Zo jammer voor het toekomstige stiltegebied. Want verder wordt het volgens mij wel mooi!
Wil je nog meer foto's van dit waagstukje zien? Kijk dan hieronder en zoek (en hoor in gedachten) de snelweg. Zo jammer voor het toekomstige stiltegebied. Want verder wordt het volgens mij wel mooi!
vrijdag 4 november 2011
De vierdaagse: voortaan een Lentse aangelegenheid?
De bypass van de Waal is nog geen feit, of de Nijmegenaren hebben hun oog al op het nieuw te vormen Lentse eiland laten vallen. Voortaan moeten de vierdaagselopers daar hun jaarlijks terugkerende wandelmars maar starten en eindigen.
Het is toch niet te geloven, die annexatiedrang van Nijmegen! Laat dat eiland er eerst maar eens komen en rustig zijn weg zoeken. Misschien kan het helemaal geen grote mensenmassa's aan, of zakken die mensenmassa's straks in de Waal. Of is dat misschien wat het katholieke Nijmegen wil? Een doop van bijbelse omvang van de wandelende mens?
Nijmegenaren let goed op: het nu al prijzenwinnende eiland is Veur-Lent en zal veur Lent blijven! Handen af van het eiland en niet nuilen. Het is al erg genoeg dat er een gedenkteken is geplaatst voor een eiland dat er nog niet eens is.
Laat ons daar eerst van bijkomen.
Lenter eiland in wording |
Het is toch niet te geloven, die annexatiedrang van Nijmegen! Laat dat eiland er eerst maar eens komen en rustig zijn weg zoeken. Misschien kan het helemaal geen grote mensenmassa's aan, of zakken die mensenmassa's straks in de Waal. Of is dat misschien wat het katholieke Nijmegen wil? Een doop van bijbelse omvang van de wandelende mens?
Nijmegenaren let goed op: het nu al prijzenwinnende eiland is Veur-Lent en zal veur Lent blijven! Handen af van het eiland en niet nuilen. Het is al erg genoeg dat er een gedenkteken is geplaatst voor een eiland dat er nog niet eens is.
Laat ons daar eerst van bijkomen.
woensdag 2 november 2011
Herfstfeest
Niet iedereen is zo blij met Halloween, ons immers opgedrongen door de commercie. Maar ik kan er geen hekel aan hebben, vind ze wel leuk, die oranje jack-o'-laterns die de creativiteit van de kinderen bevorderen (probeer er maar eens een te maken!) en hun liefde voor monsters en ander gespuis serieus nemen.
Samen met mijn dochter heb ik dan ook lekker halloweeninkopen gedaan vorige week: maskers, lampionnen, een flinke hoeveelheid halloweenlolly's. We verheugden ons zeer op het halloweenavondje.
Maar het liep niet zoals gepland. Mijn dochter werd ziek, het buurmeisje waar ze normaal mee langs de deuren gaan kwam pas laat thuis, en mijn zoon was niet erg enthousiast.
En ook aan de deur was het magertjes: slechts één kind belde aan. Zaten we daar met onze trommel halloweenlolly's.
Nou ja, misschien dat er met Sint-Maarten nog wat kinderen langskomen. Ik zal ze met open armen ontvangen!
tips voor Halloweenversieringen
Abonneren op:
Posts (Atom)