Een stoomcursus zoeken, dat kon ik wel gebruiken. Want tot nu toe 'deed ik maar wat' als ik iets zocht. En voor een informatieprofessional is dat natuurlijk niet voldoende, want anders ben je net zo'n informatie-amateur als de rest van de wereld en waar staat dat ´professional´ dan voor?
De belangrijkste les: waar het bij zoeken met name om draait is recall (heb je echt álles gevonden, tot in de verste uithoek, niets vergeten, met andere woorden alle blauwe visjes binnengehengeld?) en precision (heb je je zoekresultaat beperkt tot wat je precies wilt hebben, ontdaan van alle ruis, dus van alle rode visjes?).
En dus gingen we in op het verschil tussen primaire, secundaire en tertiaire zoeksystemen, keken we onder de motorkap van Google, abonneerden we ons op de weblog van Phil Bradley, bekwaamden we ons in het zoeken in PsycINFO, PubMed, Lexis Nexis en citatiezoeken en kregen we informatie over het bijblijven middels RSS-feeds en (Google/Scholar) alerts. Maar ook via allerhande (zoeksystemen van) social media.
En natuurlijk kwam al gauw de altmetricsdonut voorbij en leerden we IFTTT (dé manier om het internet voor je te laten werken) kennen.
We kregen informatie over de goede en minder goede kanten van Google (Bradley vindt dat de Russische Yandex inmiddels een betere zoekmachine dan de zoekgigant uit de VS is) en speelden ook wat met andere zoekmachines als Wolfram Alpha. En uiteraard leerden we allerlei tips en tricks om ze naar ons hand te zetten middels instellingen en codes en gingen we in op de toekomst van het zoeken:
Het semantisch web werd kort aangestipt en we kregen een inkijkje in het nog niet gepubliceerde onderzoek van de Nijmeegse hoogleraar Antal van den Bosch over de indexen van Google en Bing.
De belangrijkste les in dit verband was: 'begrijpen hoe de puzzelstukjes in elkaar grijpen en dat en hoe de puzzelstukjes nog niet compleet zijn is eigenlijk de kern van informatievaardigheid.'
Ja, 'je moet tegenwoordig een halve IT'er zijn om informatieprofessional te kunnen zijn'. Misschien dus geen wonder dat alle vijf de docenten oorspronkelijk uit de bèta- en aardwetenschappen afkomstig zijn, hoewel benadrukt werd dat zoeken - gelukkig maar - ook een kwestie van creatief omgaan met taal is.
Verder werd er een middag besteed aan het broodnodige ondernemerschap van informatieprofessionals. Waar liggen de kansen voor ons, 'relatief slecht betaalde, maar uitermate waardevolle', professionals in het zoeken? Er vlogen termen voorbij als business intelligence, kennismanagement, kenniskaart, business case, stakeholders, private cloud en return on investment.
Waarom? Omdat je als IP'er niet alleen moet afwachten, maar ook proactief moet zijn!
Proactief zijn we als beroepsgroep in ieder geval in het propageren van Open Science. Maar om de wetenschappers daarbij goed van dienst te kunnen zijn, moeten we wél alle ins en outs van deze beweging kennen en weten wat haar principes en producten zijn. Want het zijn vooral de misverstanden (bijvoorbeeld dat het duur zou zijn of dat je alles maar weggeeft) rondom Open Science die het proces vertragen (of soms zelfs impopulair maken).
Dus kom maar op met de Open Access button, research gate, Sherpa Romeo, SPARC addendum, gorilla Open Access, open data en creative commons, Wij zijn er klaar voor! Let the revolution start!
Ja, het waren vijf intensieve dagen. Maar wat die vijf dagen bijzonder draaglijk maakten, was dat ze geleid werden door vijf uitstekende docenten: Eric, Jeroen, Bianca, Marina en Boyd en dat de verzorging van de inwendige mens (door Jos) ook perfect geregeld was.
En als voorstanders van het open internet hebben de docenten al hun presentaties en opdrachten op een openbaar toegankelijke wiki gezet.
Weer een les: practice what you preach!
