De lectures over online leren

'Waren er tijdens de ECIL ook lezingen over e-learning?' vroegen collega's mij. Maar natuurlijk! En vreemd genoeg vooral pas op de laatste dag, tijdens de 'best practices' sessies.

it's hip to flip
De eerste lezing over e-learning, of beter gezegd blended learning, werd gegeven door Carol Leibiger en Alan Aldrich uit South Dakota. Deze was getiteld 'It's Hip to Flip: Using Inverted Instruction to Addres the Needs of Low- an High-Volume Information-Literacy Teaching.' Studenten die een instructie volgen over het vervaardigen van geannoteerde bibliografieën bij de bibliotheek, krijgen bij wijze van huiswerk vooraf 2 video's van 4 minuten te zien. Mochten ze die niet bekeken hebben (maar dat betreft gelukkig maar een zeer klein percentage), krijgen ze ter plekke een pdf met de benodigde informatie uitgereikt om de instructie toch nog te kunnen volgen.
Deze aanpak blijkt zeer succesvol en bespaart iedereen veel tijd: 'happy librarians, students and faculty'. Leuk om eens te bekijken? De LibGuide met de filmpjes vind je hier. Overigens vind ik deze over dit onderwerp leuker en deze duidelijker.

De tweede lezing over online learning was van Marion Kelt. Op haar UB heeft men SMIRK geïntroduceerd: Small Mobile Infolit Mobile Realworld Knowledge. SMIRK bestaat uit een aantal moduletjes om via de mobiele telefoon te bekijken zijn. Hier vind je de lezing en hier SMIRK.

"how to write an abstract?"
Verder had Ruth Wallach een leuke presentatie met de titel "How to write an Abstract" Library Users Seeking Quality Advice' met daarin onder andere een verwijzing naar een lijvige LibGuide organizing your social sciences research paper. Eigenlijk ging deze lezing niet over e-learning, maar meer over of bibliothecarissen zelf denken dat ze in staat zijn kwalitatief goed advies te geven en of ze zichzelf als een autoriteit zien.De uitkomst: er blijken enorme verschillen tussen de disciplines te zitten; aan de bètakant is men onzekerder over zichzelf dan aan de alfa- en gammakant.

Op de laatste dag was het de beurt aan Nederland in de persoon van Harrie van der Meer, die natuurlijk vertelde over de successen van STIP en de 21 door studenten ingesproken video's met betrekking tot zoekstrategieën, waar de studenten er vóór de instructie vijf van gezien moeten hebben. De online lessen zijn netjes opgezet via het TPACK-model en voldoen ook nog eens aan de ACRL-normen. Van de gemaakte opdrachten moeten de studenten een screenshot maken.
De lezing oogstte veel belangstelling. Het had dan ook een indrukwekkende titel: 'development of a program to blend information literacy in an effective way'. Trots op Nederland!

RADAR game
Een inspirerende lezing werd ook gegeven door Elisa Acosta en Lindsey McLean. De laatste (instrucional design librarian; dat lijkt me een fantastisch beroep!) heeft om de saaiheid van de stof tegen te gaan een game ontwikkeld (eerst boden ze een LibGuide met vragenlijst, maar daar vielen de studenten bij in slaap; de game vinden de studenten echter prachtig!). De presentatie vind je hier.

Ook in Duitsland experimenteert men met bibliotheekinstructies in de vorm van een game. Aan Kathrin Knautz is dat wel toevertrouwd; zij gamet zelf ook graag. Ze heeft voor en met haar studenten de Legende von Zyren ontwikkeld. En wat ziet dat er gaaf uit, zeg! Met allerlei queestes, orks enzovoort. In the city of knowledge is alle kennis te vinden.
Het aardige vindt ze zelf dat je nooit kunt verliezen, alleen maar winnen. Je zult hoogstens een keer opnieuw moeten beginnen, maar wordt niet afgerekend door middel van tentamencijfers om je te laten merken dat je dingen niet snapt/ gesnapt hebt. Overigens houdt de instructie niet op bij de game; als je die afgerond hebt, kunt je verder spelen in de practical labs in zogenaamde guilds. Voor deze gilden mogen de studenten zelf namen verzinnen, waardoor ze goed in het spel blijven.

Ook in Dublin zijn ze goed bezig. Niet met gamification, maar met 'gewoon' online lesmateriaal. Dat vind je via deze link. De modules zijn gemaakt met Articulate Storyline, de software die bij ons ook lang in de race was, maar onder andere afviel omdat-ie te duur, ingewikkeld in gebruik, weinig flexibel en te commercieel was. Ook de stijl van de afbeeldingen beviel niet iedereen in de projectgroep. Natuurlijk kon ik het niet laten om te vragen waarom men in Dublin niet voor Xerte had gekozen; de spreker vertelde in z'n presentatie immers dat hij een grote voorstander van Open Educational Resources was? Waarom dan geen Open Source software? Hmmm, dat zou hij zeker in overweging nemen, want daar had ik natuurlijk wel een punt. All right, Philip Russell! Zijn tips overigens: verspreid ruim en statistiek goed!

Bij de verspreiding van hún materiaal hebben Marion Bell en Jane Secker uit Londen nadrukkelijk de samenwerking met studenten gezocht in het zogenaanmde SADL-project. SADL staat voor: Student Ambassadors for Digital Literacy. Deze dames hebben 20 studenten zo gek gekregen om als ambassadeur voor hun online producten op te treden en mee te helpen met het maken van online tutorials. Tevens hebben deze studenten lessen verzorgd op pre-university colleges. Zij werden hiervoor beloond middels badges en vouchers die ze konden besteden bij hun favoriete online shops; de bibliotheek heeft hier subsidie voor gekregen. Eén van de opdrachten die de studenten moesten doen bij hun onderzoek naar hun online presence was het googelen van elkaar. Dat werd als heel inzichtelijk ervaren. Later in de cave bar hoorde ik van Marion en Jane dat de studenten ook echt vrienden van hen waren geworden. Inspirerend project; students as partners.

i-learn
En als laatste sprak Stacey Greenwell over het i-learn model, dat meer een leermodel dan een bibliotheekmodel is, maar dat ze wel mooi in een LibGuide hebben geïntegreerd. Een belangrijk onderdeel is de reflectie van de studenten op wat ze geleerd hebben.

En dat is hard nodig. Ook (en misschien wel zeker) bij online learning!

Keynote Michael Eisenberg

De openingslezing van ECIL 2014 werd verzorgd door keynote the Michael Eisenberg. Vol ongeloof werd er gereageerd op het feit dat ik nog nooit van hem gehoord had; tja, dat krijg je als je nieuw in het veld bent, dan mis je wel eens wat grote feiten....

Professor Eisenberg is de stichter en directeur van de succesvolle School of Information aan de universiteit van Washington. Zijn Big Six model is hét instrument voor het onderwijs in informatievaardigheden; tevens heeft hij miljoenen binnengesleept voor het bevorderen van information literacy.

In zijn (powerpointloze) lezing gaf hij - hij gaat bijna met emeritaat - een overzicht van zijn imposante carrière. Zijn boodschap aan ons was om in plaats van losse cursussen in verschillende systemen en databases van de bibliotheek een programma aan informatievaardigheden aan te bieden; het gaat naast het vinden immers ook om het proces van zoeken, filteren en vooral beoordelen van informatie. We moeten er voor willen zorgen dat élke student aan de hogeschool/ universiteit (liefst grondig) kennis neemt van uitgebalanceerde zoekstrategieën; het gaat er om een fundamentele gedragsverandering in het evalueren van informatie te bewerkstelligen.

Verdere tips:

• focus on people
• don't get comfortable
• technology does matter
• remember context and integration
• focus on problem solving skills
• plan, do, check, act 
• work together ('we can sit together with a beer or a glass of wine or - when you are in Seattle - a joint')
• begin early (toddlers)

Door de twee provocatieve oneliners aan het eind wist hij mij helemaal voor zich te winnen:

"Reading and writing are just subskills of information literacy"
"This is our time" (zelfs Obama vindt dat)

Heel inspirerende man; terecht een grootheid!

ECIL: wereldcongres

Een beetje overdreven hoor, een hele binnenstad tot werelderfgoed maken. Dacht ik. Totdat ik er geweest was. Want man, man, man, wat een mooie stad!

En wat een geluk dat ik juist daar naar zo'n interessant Europees congres over informatievaardigheden mocht gaan: de European Conference on Information Literacy. Wat zeg ik: Europees? Er waren deelnemers uit de hele wereld (Amerika, Afrika, Australië, Azië en veel Europese landen natuurlijk). Er waren ECHT INTERESSANTE LEZINGEN en het was heerlijk om de hele week ondergedompeld te zijn in de wereld van de informatievaardigheden. Alsof er even helemaal niets anders bestond. Het congres, Dubrovnik en ik.

O ja, en de rest van de deelnemers natuurlijk. Het zou me niet verbazen als ik vijftig of meer visitekaartjes in de pocket heb van collega's die allemaal dezelfde passie hebben; ik ben er nog niet aan toegekomen ze te tellen. En wat een geluk dat deze (saaie?, don't call us dull!) bibliotheekmensen ook van feesten houden. De organisatoren hadden voor ons al een welkomstreceptie, galadiner in Kroatische stijl en hotel op een prachtige locatie geregeld en zelf hebben we daar nog het een en ander aan bourgondische en toeristische activiteiten aan toegevoegd; de hoogtepunten daarvan waren de twee kilometer lange wandeling over de muur en een bezoek met de Engelse collega's aan de Cave bar.

Een vijfsterrencongres op een vijfsterrenlocatie. De inhoud ervan moet nog een beetje bezinken en zal ongetwijfeld in latere posts opduiken, maar dit was alvast de eerste impressie die ik met jullie wilde delen.

Of er dan helemaal niets niet geslaagd was? Jawel, maar dat was voornamelijk mijn eigen schuld: ik was de oplader vergeten (kon ik gelukkig vrij snel herstellen, zoals jullie ongetwijfeld gemerkt hebben) en had te weinig visitekaartjes bij me....

Herkansing volgend jaar in Talinn!

Mijn hotel de komende week

En o ja, mijn congresprogramma, bijna vergeten. Maar toch de hoofdmoot.

Kroatisch leren

Bok! Als je naar een land op vakantie of congres gaat, is het altijd aardig om een paar woordjes van de plaatselijke taal te kunnen spreken. Je weet immers maar nooit waar dat toe leidt.

Dat vonden de organisatoren van de ECIL ook, dus plaatsen ze een videootje met wat basiswoorden Kroatisch op hun facebookpagina. Zondag maar eens kijken of ik er wat van bak!

En sowieso, want het wordt mijn eerste buitenlandse congres en de eerste keer dat ik alleen naar het buitenland reis. Best spannend dus....

Lobi da basi

Een heel enkele keer doe ik het nog maar: een ceedee kopen - de laatste was geloof ik van Ellen ten Damme. Gewoon omdat het kan. En omdat ik de artiest wil steunen. Sommige artiesten verdienen dat nou eenmaal.

Glenn de Randamie, alias Thypoon, is er zo een. Zeven jaar maar liefst heeft hij over het opnemen van z'n cd gedaan. En het is dan ook meteen de plaat van het jaar geworden. Terecht, want wát een prachtige en gevarieerde nummers staan erop. Hard en zacht, fel en gevoelig, vrolijk en dromerig, maatschappijkritisch, filosofisch, warm, geweldig, oogst van zeven jaar tot zichzelf komen na een turbulente periode van alsmaar optreden en het bijkomen van een gebroken relatie. Het getal zeven, dat past blijkbaar bij hem, want in de tussentijd heeft hij ook nog even religiestudies gedaan, zoals hij uitlegde voor het spelen van het nummer Hemel valt bij het akoestisch optreden in Lent pas.

Die optredens, die zijn sowieso een aanrader, iets wat mensen die dit jaar naar het North Sea Yazz Festival en Lowlands bezochten, zeker zullen beamen. Lekker op z'n blote voeten het publiek vermaken, bespelen en platspelen. Zó goed en zo zonder enige arrogantie. Echt iedereen blij. Zo'n baas!
Zelfs de koning en koningin, vergezeld door het voltallige kabinet wist hij een paar jaar geleden plat te spelen met een kritisch nummer over Nederland; de enige die het echt leek te begrijpen, was overigens Máxima:



Lobi da basi: Liefde is de baas.

De twaalf werken van Poetin

да, dat is een leuk cadeautje voor onze held Poetin: een eretentoonstelling met voorstellingen van de president als Hercules, terwijl deze zijn twaalf beroemde werken volbrengt.

Op de afbeelding zie je hem in gevecht met Europa, Japan, Canada en de Verenigde Staten oftewel tezamen de Hydra van Lerna. 

Ideetje voor Ruttes volgende verjaardag? Laat je door hierdoor inspireren!

Festival De Oversteek

Als je van kleinschalige, maar toch krachtige festivals houdt, moet je echt in Nijmegen-Noord komen wonen.

Ook dit weekend was het weer raak met festival De Oversteek. Geen gezapig dorpsfeestje, maar gewoon keihard 50 voorstellingen op 20 verrassende (= schuren, kassen, landgoederen, boomgaarden) locaties in het polderlandschap van Nijmegen-Noord. Helaas was de tijd te kort om alle 50 voorstellingen te bezoeken, dus we hebben maar geprobeerd ons op de toppers te richten.

Aan toppers geen gebrek: wat bijvoorbeeld te denken van optredens van Dimitri Verhulst en Typhoon (de Nederlandse Stromae, maar dan nóg liever)? Zomaar in Lent deze gasten! Weg met het klein-duimpje-gevoel!

Maar ook de bandjes Einfach Kurt ('je krijgt wel echt een countrygevoel in deze omgeving'), Wolf in Loveland, Bird on a Wire ('dromerige popmuziek met een donker randje') en Bewilder waren fantastisch.

En de toneelvoorstellingen Detox en Sinds het vallen waren ook zeer de moeite van het bekijken waard. Deze laatste twee waren onderdeel van de zaterdagavondroute, waar ook een radio-avontuur van Radiobaken bij zat. 

Radiobaken 'verzamelt verhalen en feiten op lokaties waar het landschap in beweging is en maakt hiermee radio-theater en installaties'. Het was een flinke wandeling met de radioweirdo's, die uitzonden vanaf een verrijdbare kar met muziekinstallatie en antennes op het dak, maar absoluut de moeite waard en niet in de laatste plaats omdat het zo'n zwoele avond was. Liepen we daar met een man of dertig met radio's in onze handen om het programma, waar we zelf deel van uitmaakten, live te kunnen beluisteren.

Aan de échte beeldende kunst zijn we niet eens toegekomen; dat moet volgend jaar beter!

Welkom bij de Romeinen

Het kan je bijna niet ontgaan zijn, maar voor de mensen die het nog niet weten: vanavond begint de historische comedy Welkom bij de Romeinen. Voor kinderen bedoeld, maar voor de volwassenen beslist geen straf om mee te kijken. Met Pierre Bokma als Caesar, Paul de Leeuw als Nero en Carice van Houten als Cleopatra.

Kan niet wachten tot het zover is! (maar moet nog wachten tot half acht).

Hier een voorproefje bij DWDD.

De piano en het station

Een ontzettend leuk en warm idee: het plaatsen van een piano in de stationshal in Nijmegen. Iedereen die wil mag er op spelen. Gezelligheid kent er gelijk geen tijd meer:



Kijk, daar word ik nou blij van!