Ik was gisteren op ouderavond. We kregen als ouders een interactief praatje aangeboden door de mentoren van de brugklas van mijn zoon.Veel ouders - eigenlijk bijna allemaal - dachten: 'het is ouderavond, dus we moeten met z'n tweeën komen, want we zijn allebei ouder'. De school had daar duidelijk niet op gerekend, dus vanuit allerlei hoeken en gaten moesten er stoelen gehaald worden. Zo kon het gebeuren dat we met z'n vijftigen in een leslokaal gepropt zaten. Maar de sfeer was er niet minder om. De ramen en de deur werden opengezet. Dat was handig, want zo hadden we ook mooi uitzicht op de gang en gangleven kan ook uitermate boeiend zijn.
De mentoren begonnen met te vertellen dat onze kinderen (en zijzelf) enorm geboft hadden met zo'n aardige en lieve klas. Andere brugklassen waren beduidend drukker. Vervolgens vertelden de mentoren wat we van hen konden verwachten en wat ze van ons verwachtten. Ze waren erg benieuwd naar onze ervaringen.
En al gauw kwam het gesprek op wiskunde. De strengheid van de juf. Eén van de kinderen van de ouders was behoorlijk in paniek thuisgekomen, omdat hij zijn wiskundewerkboek was vergeten; dat was door de docent in zijn (van de jongen dus) agenda genoteerd en er werd verwacht dat hij die aantekening de volgende dag voorzien van twee handtekeningen zou komen laten zien aan de juf. Dit soort praktijken zijn we in Nederland niet meer gewend! Maar, verzekerde de mentor, dit soort gesprekken hebben we in het begin van het jaar altijd met klassen die haar voor het eerst hebben - ze moeten erg wennen aan de 'Russische methode' - maar aan het eind van het jaar loopt iedereen altijd met haar weg. Uiteindelijk is het namelijk een ontzettend lieve vrouw. Ah, een schaap in wolfskleren dus?
Andere kinderen waren bleken juist nu al heel blij te zijn met haar, omdat ze bij haar tenminste iets LEERDEN. Tja, daar valt ook iets voor te zeggen natuurlijk. En anderen snapten er juist weer helemaal niets van, van die hele wiskunde. De Wageningse methode is nu eemaal niet iedereen op het lijf geschreven....
En verder ging het over huiswerk, het schoolfeest, traktaties, allergieën, testen, proefwerkweek, oudervereniging, mailadressen, website, klassenhyves.
Het werd eigenlijk best een leuke avond. En we waren best een leuke klas. Misschien moeten we ook maar eens gaan hyven met elkaar.
En vanavond weer ouderavond. Van tennis deze keer. Zouden ze daar ook strenge juffen hebben?
11 opmerkingen:
Afgezien van de internet-gerelateerde zaken komt het me allemaal erg bekend voor. Toch is de laatste eerste-klas-ouderavond die ik bijwoonde alweer 10 jaar geleden. (De volgende keer zal het bij jullie denk ik over alcoholgebruik op schoolfeestjes gaan.)
Ik was overigens altijd een van die weinige ouders die alleen kwamen. Ik heb daar nooit spijt van gehad; het leek me zinloos dat nóg iemand er een avond aan opofferde. De voornaamste reden dat ik ging was dat ik het tegenover mijn kinderen niet aardig vond om niet te gaan. De verstrekte informatie vergat ik meestal ter plekke, maar gelukkig waren mijn kinderen zelf beter op de hoogte.
Ik was idd ook in m'n eentje gegaan, ook voornamelijk voor m'n zoon en natuurlijk ook uit nieuwsgierigheid. Als mentor heb ik zelf behoorlijk wat van dit soort avonden gedraaid en ik vond het eigenlijk wel eens aardig om aan de andere kant te zitten!
Sommige dingen wist mijn zoon overigens niet, namelijk dat alle onvoldoendes tot het herfstrapport overgedaan mogen worden...
Wel leuk om nu aan de andere kant van de lijn t zitten. Veel verschil met Oss?
Mieke
Ha Mieke,
Ja, dat was idd een keer leuk, om aan de andere kant te zitten! Het was zeker vergelijkbaar met Oss; zoonlief heeft leuke mentoren (twee vrouwen, een wat ouder en een wat jonger).
Ik moest ook soms even terugdenken aan mijn eigen onderwijstijd, bijvoorbeeld door me af te vragen 'hoe zou ik daar op antwoorden?'of zo.
De sfeer was in ieder geval goed en dat is eigenlijk wel het belangrijkste.
Ik ben gewoon blij dat ik geen mentor meer ben :), maar ben natuurlijk wel nog steeds docent, een zéér strenge uiteraard, én ouder...
Ik gedraag me overigens altijd erg slecht op ouderavonden zoals je weet! :)
En sta je nu op de zwarte lijst waar het potentiële mentoren betreft?
Ik had een collega die wel eens op het matje geroepen is omdat hij zich niet 'gedroeg' tijdens een ouderavond...
Hoi,
ik ga je nu toch maar eens volgen als collega van LeWi. Natuurlijk was ik ook op de ouderavond en ik schrok ook af en toe een beetje van de strenge uitspraken. Klas 1C is toch wel de drukste klas en de ouders van de druktemakers zijn er al op aangesproken. Gelukkig houdt mijn dochter zich nog rustig. Ook bij ons werd het nog een gezellige avond. Oh ja, ik was alleen! Plaats genoeg dus.
Leuk, Diana, welkom; ik zal je nog introduceren op het blog. Vind ik altijd leuk, net als op een feest of zo.
Over feest gesproken: was je dochter ook op het schoolfeest gisteren?
Beetje late reactie van mij. Ja, ze was op het schoolfeest en vond het helemaal leuk! Gelukkig is ze nog niet met vriendjes bezig en heeft ze alleen maar lol!
Een reactie posten