Gisterenmiddag togen we - gelokt door de verleidende tekst kom toveren met bladgoud & geheimzinnige teksten ontcijferen - naar de tentoonstelling Katherina van Kleef in het Valkhofmuseum. Ik ga een andere keer nog wel ECHT kijken, want voor kinderen is de tentoonstelling zelf wat minder aansprekend, hoewel ze het niet eens zo onaardig vonden, maar de belevenissen in het Scriptorium zullen ze niet snel vergeten.
Zo'n anderhalf uur lang waanden ze zich echte monniken - en dat zonder zich te hoeven verkleden. Ze werden in middeleeuwse sferen gebracht door het decor, de prachtige lessenaartjes met opdrachten in dikke boeken die ze met een strikje moesten openen en sluiten, de ganzenveren waarmee ze moesten schrijven op het 'perkament', het lampje waarmee ze moesten bijschijnen, het middeleeuwse schrift dat ze moesten ontcijferen, de middeleeuwse muziek die ze via een iPod konden beluisteren, de plaatjes uit de getijdenboeken die ze bij de juiste maanden moesten zien te leggen.
Wat alleen ongelooflijk jammer was, was dat het bladgoud op was, want daar waren we eigenlijk voor gekomen. 'Zaterdag was het door de gratis toegang zo druk, er waren wel 80 kinderen en het bladgoud moet hélemaal uit Duitsland komen'.
Tja, we leven niet meer in de Middeleeuwen, denk ik dan. Een béétje volksverlakkerij....
2 opmerkingen:
Jammer van dat bladgoud. Kun je de kinderen mooi meegeven dat "het niet allemaal (blad) goud is dat er blinkt".
Ha, ha, die is goed!! Een educatieve draai eruit slepen!
Een reactie posten