Kalme chaos

And now that you find it, it's gone.
And now that you feel it, you don't.
I'm not afraid.

Kalme chaos begint prettig bizar. Niet met deze regels, maar die komen wel voor in het schitterende boek van Veronesi. Evenals andere tekstfragmenten van Radiohead.

In de auto, waarin Pietro Paladini, de hoofdpersoon van het boek, zich geposteerd heeft na de dood van zijn vrouw, ligt namelijk een CD van Radiohead. Hij stelt zich voor dat de tekstfragmenten van de liedjes boodschappen van zijn overleden vrouw zijn.

Het posteren voor de school van zijn dochter in die auto is trouwens geen kwestie van een dag, maar van ongeveer een half jaar. Het is de toevallig ontstane manier van Pietro om zijn rouw te verwerken.

Zijn werkzaamheden voor kantoor verricht hij in diezelfde auto en uiteindelijk is het niet eens zo erg dat hij enige afstand neemt van kantoor, aangezien zijn bedrijf in een fusieproces verwikkeld is. Het wordt hem dan ook gewoon toegestaan door zijn superieuren.
En zo worden verlies en samengaan in deze auto met elkaar verweven.

Want de fusie kan hij niet helemaal buiten de autodeur houden. Sterker nog, hij fungeert als vertrouwenspersoon voor de protagonisten en randfiguren van het fusieproces. Zij lijden. De belangrijkste vraag waar hij zelf mee te kampen heeft, is waar Zijn eigen Lijden om zijn vrouw uitblijft.

Inmiddels is Kalme Chaos verfilmd, maar volgens mij zou er ook een prachtig totneelstuk van gemaakt kunen worden. Op het toneel hoeft dan alleen maar een auto te staan. En ze kunnen allemaal langskomen: de personages, de palindromen, de seizoenen, de afstandsbediening, de mobiele telefoon, de honden, de broer met opium, de muziek van Radiohead.

Katharina, bedankt voor dit boek. En voor In de ban van mijn vader. Dat kun je inderdaad het beste voor dit boek lezen. Beide prachtige boeken!