Door ESB ben ik gestrikt om mee te schrijven aan een van de estafetteboeken die nu door Lent gaan. Het is een initiatief van het collectief Locatie Lent.Het bestaat uit een tiental boeken met 100 lege pagina's die beschreven moeten worden door een zo gevarieerd mogelijk aantal inwoners (maar ook bouwers en bestuurders) uit Lent. Thom de Graaf schrijft bijvoorbeeld ook mee. Het is de bedoeling dat je opschrijft hoe je aankijkt tegen de ontwikkelingen in Lent tot nog toe.
Van de teksten wordt gebruik gemaakt bij exposities, op website van het project etcetera. Door mee te schrijven verleen je daar automatisch toestemming voor. Dat vind ik wel slikken maar het feit dat de boeken mogelijk geschonken worden aan het Nijmeegs archief spreekt me wel weer aan. Dan krijgt je geschreven woord toch weer wat meer eeuwigheidswaarde. Verba volant, scripta manent, nietwaar?
Maar eerst zal ik het hier even digitaal archiveren, want je weet maar nooit met die kunstenaars.
Hier komt-ie:
KUNST
Voordat wij in Lent kwamen wonen, hadden wij al vrienden in Lent; die woonden er namelijk al. Hun enthousiaste verhalen hebben er zeker toe bijgedragen dat wij de waalsprong durfden te wagen.
Een verhuizing is natuurlijk altijd een sprong in het diepe en zeker een verhuizing naar een nieuwbouwwijk. Je hebt namelijk geen idee van de sfeer van de wijk en hoe je buren zullen zijn. Al gauw bleek dat wij wat dat betreft met onze neus in de boter waren gevallen.
Al voor dat wij ons huis betrokken hadden, was er al een bewonersvereniging opgericht, compleet met weblog waadoor we al virtueel met elkaar kennis konden maken en ideeën uitwisselen.
Wat ons onder andere meteen al met elkaar verbond, was dat onze straat onderdeel was van een gewaagd project: het kunstgevelproject. Dat project hield in dat op de gevels van de huizen in onze straat – de Rolling Stonesstraat – kunstwerken zouden worden geplaatst. Wij hadden dus niet alleen te maken met de gebruikelijke partijen als makelaars, projectontwikkelaars, hypotheekadviseurs, banken, notarissen, bouwmarkten, verzekeraars en ga zo maar door, maar ook met het Centrum voor Beeldende Kunst.
En dat schept al een band: je bent toch met z’n allen met iets speciaals bezig en je hebt er eigenlijk geen idee van hoe het zal uitpakken.
Wat dat laatste betreft: gelukkig is dat allemaal goedgekomen: de kunstwerken zitten strak op de gevels en het is goed toeven in onze vrolijke straat. Er zijn regelmatig straatfeesten en over belangstelling van buitenaf hebben we niet te klagen; regelmatig lopen er ‘toeristen’ door onze straat.
Soms – als ze een beetje hard praten – horen we ze commentaar geven op de gevels: ‘die vind ik mooi, maar die daarnaast vind ik spuuglelijk’ en heel soms sluiten we weddenschappen af: ‘gaat-ie de gevel aanraken of niet?’
Maar meestal negeren we de bezoekers van onze straat. We zijn er aan gewend bekeken te worden als een schilderij!
Maar meestal negeren we de bezoekers van onze straat. We zijn er aan gewend bekeken te worden als een schilderij!
Het enige wat onze wijk nog fijner zou maken is een beetje meer groen. Ondanks de bonte gevels vind ik de aanblik nog steeds wat kaal. Maar de ervaring leert dat een nieuwbouwwijk er ook 5 tot 10 jaar voornodig heeft om voldoende ‘op groen’te zijn. Hebben we tenminste iets om naar uit te kijken!
O ja, en de bereikbaarheid van de wijk zou natuurlijk ook nog verbeterd kunnen worden. De tomtoms raken nu danig in de war, omdat ze maar blijven zoeken naar de geplande straten die er nog steeds niet zijn. Maar dat schijnt binnenkort goed te komen.
Festina lente, sed festina zou ik wat dat betreft in navolging van Marion (enkele bladzijden terug) willen zeggen.
We love you, land of hope and glory!
8 opmerkingen:
Als ik dit zo lees zou ik bijna in een dorp willen wonen. Het lijkt vaak of daar veel meer leuks en creatiefs gebeurt dan in een stad, maar dat komt misschien doordat je er in een dorp eerder iets over hoort.
En de bereikbaarheid per OV, hoe staat het daar mee?
Dat laatste is een beetje een pijnpunt, met name qua bus. We hebben hier wel een station, maar om bij ons te komen moet je bijvoorbeeld nog 20 minuten lopen. En dat er in een dorp meer creatiefs gebeurt, daar geloof ik niet in. In de stad gebeurt zoveel meer!
Het staat nu alleen in de belangstelling omdat het nieuwbouw is en zo (er is geld beschikbaar om het gebied te promoten zeg maar). Maar misschien word je in een dorp wel eerder betrokken. Dat kan wel zo zijn idd.
Lent is toch best een leuke plek. Beetje kale nieuwbouw nog. Als de weg klaar is, en de tweede stadsbrug, en er een fatsoenlijke bus rijdt... Mijn favoriete plekje tijdens de zomerfeesten is ook in Lent: Havanna!
Twintig minuten lopen naar het station is voor mij beslist acceptabel, dat doe ik hier in R'dam ook meestal als ik ga werken. (Maar ik kán met de bus als ik wil, dat is natuurlijk het verschil, al spaart het weinig tot geen tijd).
Mijn ouders woonden vrnl. in dorpen (maar nu wonen ze in Middelburg) en ikzelf tot mijn 21e (toen ik trouwde) ook, en het leek altijd net of in die dorpen meer te beleven was dan in de stad. Dat het niet klopt realiseer ik me, maar ik heb nog steeds dat gevoel. In een dorp ga je er eerder op af misschien, ik weet niet wat het is; ik kom in elk geval zelden ergens.
Festina!
Mooi stukje geschreven.
Lent heeft het. Zo moet je het natuurlijk promoten. Dorp aan de rivier waar je dromerig kan uitkijken over het water, watertandend naar de stad die jammer genoeg an die andere seite ligt.
En wat te zeggen over de kunstenaars uit Lent zelf. De exposities in het dorp van deze kunstenaars.
De dijk met de uiterwaarden, vlakbij de ooipolder. daar waar nog de rust hangt van weleer en ga zo maar door.
Je hebt helemaal geen kustgevels nodig om Lent op de kaart te zetten. en zeker geen Tom de Graaf.
@ LeWi: Lent is hartstikke leuk! En met name omdat het ook zo dicht bij Nijmegen ligt! Met de zomerfeesten zijn wij meestal weg, maar dit jaar zijn we er; zie ik je vast bij Havanna!
@schrijver: ik heb vroeger altijd in dorpen gewoond, maar daar was eigenlijk weinig te doen (voor de jeugd dan); zodra we konden, zaten we in de stad. Maar zo'n dorp aan de stad is natuurlijk geweldig: van twee walletjes snoepen: het dorps- en het stadsleven (de meeste inwoners van Lent komen trouwens uit Nijmegen). En jij gaat zelden ergens heen? Ook niet naar het filmfestival?
@ Katharina: je hebt gelijk: elke week een expositie in de dorpsschuur should do it.
Ik ga inderdaad hoogst zelden ergens heen. Niet naar het filmfestival en ook niet gewoon naar de film. Toneel is zeker drie jaar geleden, een concert vijf jaar. Dit moet dus wel aan mij liggen i.p.v. aan de stad. Als ik in een dorp woonde ging ik vast ook niet, want dan kom je ook nog 's bekenden tegen... Ik heb dus, bij nader inzien, geen reden om naar een dorp te willen verhuizen. Gelukkig maar, want het zou toch niet kunnen.
Gelukkig zijn er nog boeken, nietwaar? Het filmfestival hebben we (samen met vrienden) vrij regelmatig bezocht. Leuk tijdverdrijf, 5 films op een dag (Volkskrantdag).
Een reactie posten