Verschil

Een voor een kwamen de dozen met schoolboeken binnen.
Eerst die voor mijn zoon. Die keek niet blij en wilde 'm dus ook niet openen, laat staan de inhoud ervan kaften. 'Zet maar boven, want ik wil voorlopig nog niet aan school denken, ik heb nu vakantie!' De typische 'in het nu leven' - reactie, zoals je die wel vaker bij jongens van een bepaalde leeftijd aantreft.

Wat een verschil met toen die voor mijn dochter binnenkwam! 'O mamma, ik ben zo benieuwd wat er in zit en hoe het boek voor economie eruit ziet! Ik heb nu al zin om ze te kaften. Zal ik net als vorig jaar weer aparte kleuren voor de talen doen? Ik moet wel effen kaftpapier hebben, want dan kunnen we er op schrijven als we ons vervelen tijdens de les. Oh nee, er is alleen nog maar zwart kaftpapier van D, want het mijne hebben jullie voor inpakpapier gebruikt. Mag ik nu kaftpapier gaan kopen? Ik wil mijn boeken wel weer zelf gaan kaften, want ik moet het wel goed blijven oefenen, voor als ik zelf later kinderen krijg; dan kan ik het hun ook leren. Of zouden ze dan alleen nog maar digitale schoolboeken hebben?'

Ehh, een slimme meid is sowieso op haar toekomst voorbereid....