Als je met je kinderen gaat winkelen, kom je in heel andere winkels dan als je zelf gaat winkelen. Zo kwam ik vandaag, winkelend met mijn kinderen, bij de Free Record Shop. Ik kwam daar altijd om CD's te kopen. Ik was er lang niet geweest.
Nu kwam ik er dus met mijn kinderen om credits te kopen. Voor Habbo, een soort Second Life voor kinderen. Dat hadden ze lang niet meer gespeeld of beter gezegd: daar hadden ze lang niet meer op rondgehangen, maar nu hebben ze het herontdekt. En dat kwam weer omdat ze op onze computer mochten spelen in verband met een online toepassing van het Klokhuis, die bij hun eigen computer niet werkte en die wij wel de moeite waard vonden: GameKit; daarmee kun je zelf je eigen games ontwerpen. Tja, ouders vinden het nu eenmaal prettig als hun kinderen van consument ook een beetje producent worden. Wij wel tenminste. Maar dit keer is het offer heel groot: we kunnen niet meer op onze eigen computer, omdat die bijna constant bezet is.
'Kijk mam, ik heb een chocolademachine gekocht'.
'Wat kun je daar dan mee?'
'Chocomel maken.'
'Maar dat lust je toch helemaal niet?'
'Op Habbo wel.'
Zucht. We waren al langer van plan er een laptop bij te kopen. Het moet er nu maar eens van komen.
3 opmerkingen:
Kun je niet bloggen op de computer van je kinderen?
Wat een geweldige dialoog :-)
@ schrijver: nee, die geeft bijvoorbeeld al een kruisje bij de woordverificatie. We hebben ze er lang mee kunnen 'foppen', maar er moet nu echt wat gebeuren. Ook bij onze eigen computer floept de verbinding nogals eens uit. Bij onze verhuizing lukte draadloos internet niet (hoewel we een hele goede systeembeheerder als vriend hebben), hebben het een tijdje laten rusten, maar nu gaan we maar eens echt stappen ondernemen...
@ Edwin: ik kwam ook niet meer bij...
Een reactie posten