In mijn google-reader staat nog de RSS-feed naar de wereld van Martin Bril. Aangezien daar niets meer op zal verschijnen, naar ik aanneem, kan ik 'm beter uit mijn reader verwijderen, zodat er plaats voor een andere feed komt; ik wil namelijk niet te veel feeds in m'n reader. Maar ik vind het zo oneerbiedig! Ik las zijn stukjes namelijk graag.
Terwijl ik met deze gedachte aan het worstelen was, dacht ik aan een column van Martin Bril zelf over het telefoonnummer van Kees Fens, dat hij nog in z'n mobiel had zitten na diens overlijden. Hij kon het niet over zijn hart verkrijgen dat nummer uit het geheugen van de telefoon te halen. Deed het dus ook niet, sterker nog, hevelde het nummer zelfs over naar z'n nieuwe mobiele telefoon. Kijk, dat getuigt van echte liefde.
En ik? Ik kan zoals gewoonlijk weer eens niet beslissen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten