Les nuits en botanique en Michelle Gurevich

Eigenlijk wilden we twee jaar geleden al naar een optreden van Michelle Gurevich, maar dat werd helaas afgeblazen: de Russisch-Canadese zangeres was tegen een burn-out aangelopen.

Dus we waren blij toen we hoorden dat ze in mei in Brussel zou optreden. Wel vonden we het tijdstip raar: het zou om 12 uur 's middags beginnen. Nou ja, een lunchconcert, misschien omdat ze avondoptredens nog te zwaar vindt, dachten we. 

Maar gaandeweg bleek dat ze zou optreden op een festival (les nuits botanique); dat was niet echt duidelijk op de site, totdat we er vlak van tevoren op keken voor de adresgegevens. We zouden dus een heel festival gaan bezoeken, wat een feest! En het was een mooi, ingetogen festival, midden in Brussel in de botanische tuin. Er waren strandstoelen, bistrotafeltjes met stoelen om een drankje te drinken, hangmatten en hangstoelen.

Voor de optredens waren er een buitenpodium en twee binnenzaaltjes; je kon rustig heen en weer lopen, zonder dat het ergens heel druk was (behalve bij onze heldin, daar waren wel veel mensen op afgekomen). 

Of we nu verzadigd zijn? Nee hoor, ze komt in oktober weer naar België, De Roma in Antwerpen om precies te zijn. Het ziet er naar uit dat dat geen festival zal zijn. Maar ja, je weet het maar nooit hè, met die zuiderburen!

Heraclescement

Gelukkig zijn er nog genoeg Grieken die hun eigen cultuur waarderen, bijvoorbeeld door merknamen te geven aan producten of gebouwen die aan hun eigen mythologie herinneren, bijvoorbeeld Heraclescement (zie plaatje hierboven).

Soms kiezen ze voor iets minder voor de hand liggende namen, ook leuk. Zo heb ik een auto gehuurd bij verhuurbedrijf Centauro, gegeten bij restaurant Antigone en boodschappen gedaan in supermarktketen Dionysos.

De boot huren bij bootverhuurbedrijf Medusa ging me echter wat te ver.

Heerlijk weekje Griekenland

Het was een heerlijk weekje Griekenland afgelopen week; ik was er te lang niet geweest (ja, vorig jaar naar Cyprus, maar dat telt niet echt). Eigenlijk wilden we gewoon vrienden in hun tweede huis in Griekenland bezoeken, omdat ze daar altijd zo enthousiast over vertelden, maar zij konden niet in de periode waarin wij verlof hadden. 'Maar maak gewoon gebruik van ons huisje, dan maken we daarna gauw een afspraak voor als we er wél zijn', want na een week zullen jullie net als wij verslaafd zijn aan Nikiti en dan zien we jullie lekker vaak daarna'.

Nou, die proef op de som wilden we best nemen.

En hun snode plannetje bleek gelukt; we hebben ons hart verloren aan Nikiti (en Chalkidiki). En eigenlijk waren ze er gewoon bij; ze belden zeker twee keer per dag om te vragen hoe het was en om ons nog wat extra tips te geven. Soms liepen we al facetimend door de supermarkt of op de markt, zodat ze ons persoonlijk konden begeleiden en zeggen bij welke kraam we wat moesten kopen. 

Handig, zo'n persoonlijke reisgids; misschien wel een gat in de markt en zeker vertrouwder dan een AI!

Moederdag 2.0

 

Kijk, dat is nou eens een leuke moederdagverrassing: een kaartje van zoon, schoondochter én kleinkinderen.

On strike

 

Na de landelijke staking in Den Haag vorig jaar november waren er deze week weer stakingen tegen de ondoordachte monsterbezuinigingen op het onderwijs en wel in estafettevorm: iedere dag een andere studentenstad. Donderdag was Nijmegen aan de beurt. En ik was erbij (zoals je links op de foto bij het pijltje ziet, in een - jawel! - rode jurk).

Natuurlijk was ik erbij! De sloop van het onderwijs door dit onzalige kabinet is niet te verteren. Ze willen alles oplossen met innovatie, maar zijn voor het gemak even vergeten waar die innovatie ook alweer vandaan komt. Van de wetenschap, de kip met de goeden eieren die ze maar even de nek om willen draaien. Want studenten en docenten zijn weke, woke vogels die aan waarheidsvinding doen en hun leugens doorprikken en daar zijn ze niet van gediend. Boeten zullen ze voor die kritische houding!

De dag begon 'gezellig' met het volgen van lezingen over de geschiedenis van protest en het maken van protestborden en de vakbonden hadden gezorgd voor een heuse frietkraam op het protestplein. Ook Marcel van Roosmalen was present, maar die nam genoegen met een lullig krentenbolletje in de hand.

En natuurlijk was de altijd parmantige Alexandra van Huffelen, onze nieuwe collegevoorzitter, present. Met witte jas, maar daarna in een rode jurk op de zeepkist. Langzaam stroomde het plein vol.

En begonnen de toespraken. Van de vakbonden, studentenverenigingen, collegevoorzitters en andere prominenten, waaronder Bas Bloem. Daarna togen we in een lange, indrukwekkende mars naar de stad.

Met Alexandra, Willem Halffman en Sijbrand de Jong in de frontlinie:

En ook daar weer toespraken, van onder andere Jimmy Dijk en Paul van Meenen. Tja, als je het doet, moet je het goed doen!

En natuurlijk waren er ook wat bibliotheekcollega's present; noblesse oblige!

Of ik de volgende keer weer mee zou doen? Jazeker, en dan nog feller, langer en luider. Maandag wordt Amsterdam op z'n kop gezet. Zet 'm op daar, jongens en meiden!

2 euro yoga

Soms denk je: wat zijn die sociale media toch geweldig! Een maandje geleden bijvoorbeeld: toen poste een vrouw (naar later bleek uit mijn straat, ik kende haar voordien niet) een oproep op Nextdoor: of mensen zin hadden om yoga te doen. En dan niet officieel, maar gewoon met z'n allen een zaaltje huren en iemand zoeken die op vrijwillige basis de lessen zou kunnen geven. Dan zouden we met z'n allen lekker de edele kunst van yoga kunnen beoefenen zonder dat dat ons veel geld zou gaan kosten.

Topidee, dacht ik, ik meld me aan! Maar of zoiets zou gaan lukken, daar had ik mijn twijfels over, want wie gaat er nou gratis yogales geven? Maar je zult het geloven of niet: twee yogadocenten meldden zich spontaan aan.

En inmiddels hebben we de eerste lessen al gehad, voor 2 euro per persoon per keer. Eigenlijk zou er de ene week op de woensdagavond en de andere week op de zaterdagochtend lesgegeven worden, maar nu blijkt dat de yogadocenten het zo leuk vinden, dat er toch élke woensdagavond en zaterdagochtend een les is (en soms nog een extra les in de week). En de lessen zijn goed en professioneel!

Het enige probleem is, dat zo'n dertig procent van de deelnemers niet komt opdagen als ze zich hebben opgegeven voor een les. Soms met (late) afmelding, en soms zelfs zonder afmelding. 

Alsof (bijna) gratis betekent dat je je ook niet aan de basisfatsoensregels hoeft te houden. Hoe WERKEN deze breinen? Sowieso gaan we daar straks de oorlog niet mee winnen vrees ik.....

Ondankbare hondhoudingdames!

Songpop

SongPop speel ik inmiddels al zo'n dertien jaar. Ja, daar schrok ik ook van! Het is een leuk tijdverdrijf voor een minuut of vijf per dag, even een paar liedjes raden. Met sommige mensen (meest collega's) speel ik al heel lang, ondanks dat er velen gestopt zijn. 

Er komen altijd weer mensen bij die me uitdagen. Dat zijn meestal volstrekte vreemden. Soms leukerds, en soms ook echt vervelende, opdringerige mannen. Vaak weet je al van tevoren dat ze vervelend gaan worden als ze alleen vrouwen bij hun contacten hebben staan. 

Dan krijg je na een aantal keer tegen (niet met!) elkaar gespeeld te hebben dit soort berichten - er zit een chatfunctie bij SongPop:

Wat een romanticus zeg! Gelukkig maken deze gasten al gauw een einde aan de wedstrijd als ik niet reageer. Maar wat me intrigeert: denken ze nu echt dat ze op deze manier een vrouw kunnen versieren? Dan ben je echt een sneu mannetje...

Dus je bent gewaarschuwd, ik trap er niet in!