Verbeeldingskracht in training

PRESENTeren

Nu, een dag na de training, dansen mij nog de kleuren voor ogen die Marina Noordegraaf bij haar training presenteren en didactiek heeft gebruikt. Zoveel visualisatie en fantasie heb ik nog nooit tijdens een training gebruikt zien worden; als Marina bijvoorbeeld zegt dat er een rode draad door de cursus loopt, dan staat daar ook netjes een bolletje met een rode draad op tafel.

Ze weet het ook gezellig te maken met allerhande opstellingen, kleurige spelletjes, boekjes en boeken, pennen en snoepjes.

Maar ging de cursus dan ook ergens over? Jazeker! We kregen een uitgebreide uitleg over de ijsberg van Mc Clelland, de logische niveaus van Bateson/ Dilts en de 3 basisbehoeften van een mens (1. je competent voelen, 2. autonomie en 3. verbondenheid) die daar op inspelen. Verder zijn ook de dramadriehoek (met filmpje!), de kernkwadranten en de cirkel van invloed behandeld en hebben we elkaar advies mogen geven met betrekking tot problemen die we tijdens instructies tegenkomen. De motivatie van de student en het hoe die te beïnvloeden kwam daarbij veelvuldig aan bod.

En tóch werd de cursus ondanks alle theorie nergens droog, omdat het merendeel op beleving was gericht. En door het nooit aflatende enthousiasme van Marina natuurlijk....

Lentse danssalon

In Lent is - eerlijk is eerlijk - niet heel veel te doen. Je hebt er de plaatselijke tennis-, voetbal-, dam- en etceteraclub en drie of vier leuke restaurants en daar houdt het wel zo'n beetje mee op; de rest van het vertier moet maar in Nijmegen gezocht worden.

Daarom was het extra leuk dat er afgelopen weekend door twee nieuw-Lentenaren een heuse danssalon werd georganiseerd. Nee, geen stijldanscafé, maar gewoon ouderwets swingen op muziek uit de jaren '70, '80 en '90.

Tout Lent was er en wat nog leuker was: er waren ook nog heel wat Nijmegenaren die de oversteek hadden gewaagd. Nog niet over de nieuwe brug, want die is pas over een half jaar klaar. En ik vrees dat de Lentse Danssalon er rond die tijd wel een zaaltje extra bij mag huren, want dan zal de toestroom uit onze moederstad helemaal niet meer te overzien zijn natuurlijk!

Tea can fix it!

Ik heb het lang niet meer over thee gehad op dit weblog. Misschien komt dat omdat ik tegenwoordig meer koffie drink? Anyway, voor veel mensen ben ik nog steeds de dame van de thee en zijn alle berichten over thee nog steeds my cup of tea.

En ik was dus ook blij verrast dat Mieke mij attendeerde op bovenstaand plaatje. So true!

Dansen op Griekse vazen

Toen wij het bij onze colleges klassieke archeologie over Griekse vazen kregen, werd ons nog eens stevig op het hart gedrukt dat Griekse vazen niet bedoeld waren om bloemen in te zetten; nee, water, wijn en olijfolie, dát werd er in bewaard (en gemengd).

Maar de opdracht om de plaatjes tot leven te laten komen, die hebben we nooit gehad. De leerlingen van enkele scholen (in samenwerking met het Ure Museum) in Engeland wel. En dat heeft best een leuk resultaat opgeleverd.

via Nederlands Klassiek Verbond

Dansen met data

Sommigen dansen met sterren, anderen met Delsing. En bij DANS (Data Archiving and Networked Services) danst men met data. Wij, vakreferenten geschiedenis van Nederland, hadden het geluk er een kijkje in de keuken te kunnen nemen, aangezien een van de deelnemers van ons landelijk overleg werkzaam is aldaar.

En de wereld van de duurzame opslag van data en alles wat daarbij komt kijken (verouderde systemen, CD-rot, verschillende formats, verdwijnende websites, toestemmingen, vertrouwelijkheid, veranderende beleidslijnen, fusies) werd ons in het mooie gebouw ('hier is nog geld') geopenbaard. Duurzame opslag van data blijkt vooral goed geregeld bij de sociale, historische en archeologische wetenschappen. De rest volgt onder druk van NWO nu ook. En jawel, er draait ook een pilot voor de psychologen.

Mooie projecten waar DANS aan meewerkt/ meegewerkt heeft zijn onder andere Getuigen Verhalen, Veteran Tapes, National Accounts, Nederlandse Volkstellingen en Ariadne.

Neem er eens een kijkje, zou ik zo zeggen. Want het is er FEEST; data zijn hot!

Gevoed door Feedly

God, wat baalde ik toen ik hoorde dat Google Reader per 1 juli verdwijnt. Wat een onbetrouwbare sujetten, daar bij Google. Als iets goed werkt, moet je het gewoon behouden, klaar. Maar gelukkig zijn er altijd mensen die weten wat je moet doen in zo'n geval; die mensen volg ik netjes via - je raadt het al - Google Reader.

Een geluk bij een ongeluk is dat Google niet bij machte is het erachter liggende systeem van RSS-feeds te versjteren. Dus eigenlijk volg ik ze niet eens via Google Reader, maar via RSS-feeds die in Google Reader ingelezen worden. En die kun je ook gemakkelijk laden in Feedly, zo betoogden mijn bronnen en masse. Mooi, Feedly maar eens installeren. Zucht, daarvoor moet je wel naar een andere browser dan Internet Explorer, die op het werk standaard staat ingesteld; in onze cursussen aan studenten en docenten zullen we dus nooit (?) met Feedly aan moeten komen. Maar ik moet zeggen: voor de rest werkt het perfect. De feeds hoefden niet eens opnieuw ingesteld te worden, die worden in een keer vanuit Google Reader ingelezen; wat een ongelooflijke service!

En wat helemaal mooi is, is dat de app op de iPad helemaal gesmeerd loopt. Je swipet van het ene artikel naar het andere en het wordt ook nog eens aantrekkelijk gepresenteerd allemaal. Nee, mij hoor je niet meer terugverlangen naar Google Reader.

En al helemaal niet meer sinds ik gisteren ontdekte dat je ook waardevolle tips van Feedly krijgt. Tips voor het volgen van sites of weblogs die bij jouw setje feeds passen. Zo volg ik nu het weblog van Arnon Grunberg: ik wist niet eens dat hij een (Engelstalig) weblog had!

Niet dat ik daar normaal van gediend ben hoor, van dat soort aanbevelingen; zie hier wat Bol.com mij pas aanraadde om te kopen: de biografie van Joop van den Ende....

Maar de tip van Feedly was wel goed. God praise the Lord.