Leonard Cohen en de retraitedienstplicht

Afgelopen zondag heb ik met veel plezier de documentaire Halleluja, Leonard Cohen is terug! bekeken. Werkelijk een prachtige man die Cohen! Ik was al verliefd op zijn liedjes en stem, maar ben nu ook onder de indruk van zijn toewijding aan het boeddhisme.

Er zijn in de documentaire beelden te zien van de in monnikspij mediterende, zingende, kokende en vegende Leonard Cohen (maar ook met beelden van zijn recente concerten in België en van Jan Rot die een paar van de door hemzelf vertaalde liedjes van Cohen speelde).

Wat me trof was dat hij vertelde dat zijn vader een militair was en eigenlijk ook een militaire carrière voor hem had gewild - een wens die overigens nooit in vervulling kwam doordat zijn vader voortijdig stierf en zijn moeder een militaire carrière ook niet zo speciaal zag zitten.

Maar, zo zei de Canadese zanger, bepaalde aspecten van het militaire leven, zoals orde en discipline, bevielen hem wel en vond hij terug in het boeddhistische klooster.

En ik had ineens een heel mooie gedachte: als we in plaats van de al weer twintig jaar geleden afgeschafte dienstplicht een retraiteplicht voor alle mensen zouden instellen? Dan zou er misschien wel minder oorlog zijn, dus ook minder militairen nodig zijn. Win win!

En ik weet al welke leraar ik zou willen! Zeker als hij af en toe een liedje zou zingen.

Buskruitthee

Als mijn broer en zijn vrouw uit Engeland op bezoek komen, nemen ze altijd iets typisch Engels mee. En ook deze keer was ik weer zeer verrast door wat ik kreeg: een setje witte en groene Whittardthee met onder andere gunpowder tea. En nee, ik ben niet ontploft, sterker nog, het smaakte zelfs lekker. Pfew!

Maar waarom heet het dan in 's hemelsnaam buskruitthee als je er niet van ontploft, vroeg ik me af.

De naam blijkt, zo leerde ik via internet, afgeleid van de vorm die de bolletjes (!) thee oorspronkelijk hadden; die leken op het achttiende eeuwse buskruit. En dat gold ook voor de wat grijsachtige kleur van de theeblaadjes waar de bolletjes van gedraaid werden.

Maar gelukkig heeft de thee ook nog een andere naam: parelthee. Dat klinkt we wat vriendelijker, maar gaat wel voorbij aan de wat rokerige en grassige smaak van de drank. Verder vind ik het opmerkelijk dat deze thee in de smartshop te krijgen is. Dat maakt me nieuwsgierig naar het volgende kado uit Engeland!

 

Eerste iPadklassen in Nijmegen

Ook in Nijmegen zijn nu de eerste iPadklassen van start gegaan. Op het Dominicus College worden in de brugklassen van het gymnasium zo veel mogelijk lessen via de iPad gegeven; dit om het onderwijs te verlevendigen en moderniseren.
Ik ben heel benieuwd wat hun ervaringen over pak weg een half jaar zullen zijn. Eén ding is zeker: mijn kinderen zijn stikjaloers (en ik ook een beetje - hoewel: als ouder moet je de helft van de kosten voor het apparaat betalen). Het ziet er in ieder geval hoopvol uit:



En als de kinderen groot zijn en rechten in Rotterdam gaan studeren, dan kunnen ze de iPadvaardigheden meteen in de praktijk brengen. Maar het liefst eigenlijk ook hun oudere broers en zussen al en niet alleen degenen die rechten in Rotterdam gaan studeren.

Wij zijn er in ieder geval klaar voor!

Volg hier het weblog van het iPadproject van het Dominicuscollege

Stem wijzer

Sinds kort heeft mijn zoon maatschappijleer. En hij vertelde dat hij in het kader van de verkiezingen voor dat vak binnenkort mag gaan schoolstemmen.

'Leuk! Op welke partij ga je stemmen dan?'

'Dat weet ik nog niet.'

'Misschien moet je de stemwijzer eens proberen dan'.

'Hoe dan?'

'Nou, gewoon via internet.'

'Okay.'

............

'En, wat was de uitkomst?'

'Ehhhhh, 50plus.'

'Oeps, daar zul je flink mee scoren op school......'

Lampenramp

'De mussen vallen van het dak', zegt men wel als het warm, zeg maar gerust té warm is. Welnu, bij onze bibliotheek vielen zelfs de lampen van het dak, of liever gezegd plafond. En eigenlijk was het maar één lamp, maar wel een grote.

Gelukkig zat er niemand onder toen het enorme gevaarte zo maar op klaarlichte dag naar beneden kletterde, want die zou morsdood geweest zijn.

Of het een aanslag op een langstudeerder betreft, is nog niet duidelijk. Maar dat er af en toe lampen naar beneden vallen in belangrijke ruimtes is blijkbaar heel normaal in Nederland.

Gelukkig zijn de temperaturen nu weer wat gedaald....

Zo zag de leeszaal er in gelukkigere tijden uit.

Einde van Latijn

Einde van Latijn, einde van economie en einde van ouderenzorg: oorzakelijk verband?

Voor eeuwig verbonden?

Zijn mijn dochter en ik nu voor eeuwig verbonden sinds we ooit een Apple-acount hebben gedeeld, omdat zij mijn iPod Touch overkocht en zij mijn Apple ID voor het gemak een tijdje deelde? Het begint erop te lijken....

Want toen zij een nieuwe iPod Touch kocht en een nieuwe Apple ID invoerde op háár naam, kon ik niet meer bij mijn apps. En toen ik de ID op mijn iPad weer terugveranderde naar mijn e-mailadres, kon zij niets meer op haar iPod downloaden.

Wat is dit voor een waanzin? En ik was nog wel zo'n grote Applefan geworden de laatste paar jaar. Maar van dit soort geintjes word ik nerveus. Want we willen ook wel eens iets voor onszélf.

Is er wifi na de dood?

Terechte vraag.....

Nooit gezien

Stond dit gedicht altijd al op de muur van het huis waar ik elke dag langsfiets of niet? Het is me in elk geval een week geleden pas opgevallen.

als de Waal uit het zicht is, stroomt de verbeelding

En wat ik me ook afvraag, is wat ermee bedoeld wordt. Wordt men pas creatief als men ver genoeg van de beroemde Nijmeegse rivier weg is, of draagt men de Waal altijd in verbeelding met zich mee?

Ik droom verder.

Wordfeudhoorspel

Nu Wordfeud allang niet meer dé hype op de iPhone is (de meeste mensen zijn inmiddels overgestapt naar Songpop), maar nog wel een behoorlijke status als subhype heeft, is er voor de liefhebbers (van weleer) vanaf morgenavond een heus wordfeudhoorspeldrama op de radio te beluisteren: de avonturen van mevrouw Nederland.

Dat lijkt misschien saai, maar door de chatfunctie kan het spelletje tot behoorlijk spannende avonturen leiden, vooral als je tegen random personen speelt; voor sommige mensen is Wordfeud eigenlijk één grote datingsite. Dat was de maker van het hoorspel, die wel meer verhalen maakt waar sociale media een grote rol in spelen, ook opgevallen.

Het verhaal: 'een alleenstaande vrouw krijgt een mobiele telefoon cadeau van haar zoon, die aan de andere kant van de wereld woont. Het onschuldige spelletje Wordfeud zorgt ervoor dat haar overzichtelijke leven compleet overhoop komt te liggen. Een stemmig hoorspel over verlangen, troost en gemiste kansen, tussen een liefdesverhaal en een thriller in'.

Elke werkdag van 18.55 tot 19.00 uur op radio 5. En als je geen zin hebt om elke werkdag om vijf voor zeven klaar te zitten voor vijf minuten hoorspel, dan kun je 'm na afloop van de serie (20 afleveringen) in z'n geheel beluisteren; dat lijkt mij persoonlijk een stuk aantrekkelijker.

Veel luisterplezier!

P.S. Mevrouw Nederland heeft ook een eigen facebookpagina, waar de fragmenten op terug te luisteren zijn

Krijgen we bezoek?

'Mamma, krijgen we bezoek?'
'Hoezo?'
'Nou, het is zo mooi opgeruimd in huis.'
'Nee hoor, het is gewoon vakantie; dan heeft mamma tijd voor dat soort zaken.'
'O.'

Mooi hoe kinderen geconditioneerd kunnen raken....