'Gaat u zitten op de zwarte stoel', zei ze, terwijl ik in haar spreekkamer rondkeek. Posters van uitvergrote oogbollen met uitleg over de meest vreselijke oogaandoeningen. Verder ongeveer 50 stempels uitgestald op het ongezellig uitziende bureau. En natuurlijk de
'Kijk maar even in het lampje. Nee, hoofd rechthouden. Hmm, ogen zijn goed. Alleen die scheelkijk, hè, daar moeten we iets aan doen. Komt u op 1 maart maar naar onze depandance in de Waalsprong, dan kijken we met de orthoptist (loensdeskundige) of oefeningen of een operatie nodig zijn'. Wat! Operatie? Ik dacht gewoon een brilletje of iets dergelijks.
'Waarom heeft de huisarts u trouwens naar deze locatie laten komen? U woont toch in Lent, dan had u toch beter naar de Waalspronglocatie verwezen kunnen worden?' Ja, sorry hoor, ik heb alle mogelijkheden niet precies in beeld, ben geen ziekenhuisspecialist (en de huisarts blijkbaar ook niet?).
Lastig hoor, al die vragen beantwoorden terwijl en zo'n lamp in je oog priemt. Geen fouten maken nu, Festina, geen fouten maken nu.
'Eh, ik heb ook nog last van een soort uitslag op mijn ooglid.'
'Ja, dat zie ik ja. Heeft u een ooglidcorrectie gehad', vroeg ze bestraffend, terwijl ze in mijn oog scheen. 'Eh, nee', schamperde ik.
'Dan ga ik u bacteriedodende zalf voorschrijven', zei ze en ze pakte een van de vijftig stempels van haar bureau. 'Als het helpt, stopt u meteen en als het niet helpt, kijken we 1 maart verder'.
En ik stond weer buiten. Enigszins beduusd.
Maar de zalf helpt voortreffelijk. Goddank.
9 opmerkingen:
gelukkig!
Pas op met die operatie hoor. Ik beb ik als kind ook zo'n 'rechtzetoperatie' gehad en die heeft niks geholpen, waarbij ik je de rest van de details zal besparen. Dit is natuurlijk wel heel lang geleden, maar ik zou zeggen: als je van dat scheel kijken niet echt last hebt, bezin dan eer gij begint (wat i.h.a. geen slechte raad is trouwens).
Overigens: als je iets (medisch) hebt heeft iedereen het ineens ook gehad (of op z'n minst iedereen z'n buurvrouw en die haar moeder), dus niks van aantrekken hoor! (Van mij dus ook vooral niet.)
Sterkte ermee!
'Ik beb ik als kind' leze men als 'ik heb als kind'.
@ Edwin: ja hè.
@ schrijver: ik laat operatie ook als allerlaatste optie over. Een jaar of 15 geleden hebben ze me dat ook eens voorgesteld, en ook met de waarschuwing dat het niet altijd goed gaat (wellicht jou indachtig?). Maar misschien is de techniek inmiddels verder gevorderd.
Ja, wie weet heb ik de wetenschap vooruit geholpen ;-)
Oefeningen heb ik ook gedaan trouwens: elke week met bus en trein naar Leiden om nieuwe te leren.
Fysiotherapie....maar dan voor de ogen. Hielp het?
Da's moeilijk na te gaan, want ik weet niet hoe het anders geweest zou zijn. Ik doe het in elk geval al 40 jaar niet meer... (Mijn ogen staan in elk geval niet recht, maar meestal corigereer ik dat onbewust zelf.)
Loenzen was toch sexy!
Wat wil je nog meer??
Lol, maar met beeldschermen is het niet zo handig toch..
Een reactie posten