Gisteren voor het eerst sinds jaren weer eens geschaatst: dat viel nog niet mee! Vroeger scheurde ik op m'n kunstschaatsjes iedereen voorbij - zelfs de jongens op noren - en draaide er een rondje of een achtje achteraan. Daar was gisteren bepaald geen sprake van. Het was vooral uitkijken voor de butsen en sneeuwduintjes in en op het ijs, en natuurlijk opletten om niet over een of ander kind te struikelen.
En opeens ging het dan ook mis: een buurmeisje van een paar straten verderop riep me, ik keek om en boem daar lag ik....
Maar later ging het weer lekker en vond ik het jammer dat we naar huis moesten. Gauw een ijscompres op m'n knie. Geluk bij een ongeluk dat we daarna een verjaardagsfeestje hadden bij de buren met volop warme dranken en spijzen.
Alles weer lekker verdoofd zullen we maar zeggen. Het gesprek ging al snel over de sneeuwschuivende mannen. Eind goed al goed.
2 opmerkingen:
And still alive :-)
And kicking!
Een reactie posten