Maar als vrouwen niet lezen, wat gaan ze dan doen? Televisie kijken (heel gevaarlijk), shoppen (nog veel gevaarlijker) of werken (het allergevaarlijkst). Eigenlijk redelijk onschuldig dus, dat lezen.....
In het voorwoord van het boek, dat door Kristien Hemmerechts is geschreven en vrij op pdf beschikbaar is, wordt de vraag gesteld waarom er toch zoveel afbeeldingen zijn met lezende vrouwen: is dat erotiserend, een excuus om een vrouw af te beelden, of vervelen de vrouwen zich gewoon en lezen ze een boekje tijdens het poseren dat er dan maar bij wordt geschilderd?
Het verdient aanbeveling om het hele stuk van Hemmerechts te lezen, maar hier alvast een paar aardige uitspraken uit het voorwoord:
'Over de vrouw die leest, weten we één ding met zekerheid: ze is niet waar ze is; ze is 'hier'en ze is 'elders''.Het boek staat vol met mooie illustraties (schilderijen, tekeningen en foto's) van lezende vrouwen. Het lijkt me een prachtig boek en absoluut ongevaarlijk.
'En dat we meer tijd nodig hebben om een leven te leven dan om erover te lezen. Was dat niet het geval, dan zouden wij nooit over het leven van iemand anders kunnen lezen. En hoe eenzaam zouden we dan niet zijn.'
'Leven, lezen, leren: is het een toeval dat die woorden zo sterk op elkaar lijken?'
Maar hoe zit dat nou met schrijvende vrouwen? Zijn die wel gevaarlijk? Het toeval wil dat daar ook een boek over bestaat. Daar is geen stukje van openbaar. Dat kan ik me wel voorstellen. Schrijvende vrouwen zijn natuurlijk stukken gevaarlijker dan lezende vrouwen....
recensie uit de Volkskrant
16 opmerkingen:
Gegroet Festina!
Jouw grootmoeder zou de stelling onderschrijven!
Ooit betrapte zij mij op de inhoud van een boek. Destijds Beauvoir en Sartre. Volgens haar konden boeken je op het slechte pad brengen. Zie madame Bovary. In ieder geval op slechte ideeën.
In die zin waren boeken gevaarlijk, zeker voor vrouwen.
Bij lezende vrouwen weet je niet precies wat er in de vrouwen omgaat, daarom vind ik de portretten van de lezende vrouwen zo mooi. Ingetogen en verdwenen in een eigen wereld waar niemand bij kan. Er gaat iets mysterieus vanuit, een verstilling. Schrijvende vrouwen zijn in die zin minder gevaarlijk want het geschrevene is openbaar.
Misschien zou de stelling moeten zijn: alle vrouwen zijn gevaarlijk of zelezen of schrijven, zuigen of stoffen, je weet het nooit!
Ja, dat is wel een mooie gedachte (die laatste dan....).
Wat dat eerste betreft: misschien was je je tijd wel ver vooruit? Sartre, daar noem je ook wat! God is dood! En dat in een katholiek gezin? Mochten de jongens dat wel lezen dan?
Derde boek in deze reeks heet: Vrouwen met groene vingers ijn buitengewoon!
Dus we gaan allemaal tuinieren na het lezen en schrijven!
Dat lijkt me een strak plan!
Toen je grootmoeder mijn verdorven (in haar ogen) literatuur stiekum las om te kijken of het door de beugel kon ging er niemand meer mee naar de kerk. God was trouwens al dood verklaard door Nietzsche. Beauvoir en Sartre waren onze heiligen. Niet huwen maar hokken, in die tijd not done, vrijheid en emancipatie van ons vrouwen. Inmiddels vraag ik mij af of er iets mee is bereikt nu ik de hectiek van de gezinnen zie.Zo heeft alles een keerzijde.
Trouwens, Emma van Jane Austen komt vanaf donderdag op belgie 1.
Een schrijvende maar toch nauwelijks gevaarlijke vrouw.
Ach, omaatje toch...
Bedankt voor de tip van Jane Austen; ik zal eens kijken of ik kan kijken (dwz of er niet te veel hectiek in het gezin is). Het schijnt dat vrouwen die schreven vooral gevaarlijk leefden (want tegen de gevestigde orde). Ook Jane Austen heeft niet lang geleefd. Maar misschien zou ze nog wel korter geleefd hebben als ze de afleiding van het schrijven niet gehad had. Wie zal het zeggen?
Dan zijn inmiddels alle vrouwen gevaarlijk. Ze schrijven boodschappenbriefjes, absentiemeldingen voor de kids, sommigen schrijven bekeuringen uit of ze bloggen. Woow, ik ben gevaarlijk!!!!!
Joehoe!!!
Ik heb me nu toch al zo'n vijf dagen weten te bedwingen... ;-)
Omdat je bang was voor al die gevaarlijke vrouwen?
Ben... ;-)
Wil je erover praten? :-)
Nee, ik kom van Mars!
Ja, da's nou balen!
Ik hou van lezende mensen (man of vrouw, maakt niet uit!). Lang geleden was ik in de Parijse metro (of was het nu Londen?) en 't was om helemaal blij van te worden: zowat iedereen stond daar op het ritme van de metro te wiebelen met een opengeslagen boek onder ogen! Zelfs die personen, bepaalde types, die je op het eerste gezicht bepaald niet als 'lezer' zou bestempelen!..
Maar 'lezende vrouwen' schijnen meer te intrigeren?
Er is ook een - hele leuke - weblog vol afbeeldingen van lezende vrouwen! Zie:
lezendevrouwen.blogspot.com
Meteen rijst - in ieder geval bij mij - nieuwsgierigheid naar wát ze zoal lezen!..
(wacht, er is ook een boek met de titel ‘Na het lezen van uw boek heb ik mijn man verlaten’..
Dus tóch gevaarlijk?! Hoop niet dat onze mannen dat lezen, straks gaan ze 't ons verbieden.. :o) )
Dat van de metro, dat was waarschijnlijk Parijs, want daar viel het mij ook op. Wat zijn die Fransen toch vele malen intellectueler dan wij Nederlanders, dacht ik nog!
En dat lezen, dat kan je soms de ogen openen ja, ook aangaande je man. Of vrouw.
Geslacht maakt niet veel uit, idd. Niet-lezende mensen zijn veel gevaarlijker volgens mij....
Bedankt voor de sitetip!
Een reactie posten