Wende

Donderdag 12 november treedt Wende op in Nijmegen. Wat een toepasselijke naam heeft ze voor een optreden in zo'n week! Maar dat zal wel toeval zijn.

Toeval was zeker niet de Vorlesebühne die gisteren als pauzevoorstelling bij de RU in de Rode Laars werd gehouden. In Nederland heb je zoiets niet, een paar mannen die op stoelen op een podium zitten en hun (literair absurdistische) teksten voordragen. Nee, in Nederland heb je meer vrouwenleesclubjes en heel veel alcohol schijnt daar niet te vloeien (zo luidde althans de vergelijking).

Een leuke impressie geeft Voxlog:

Zes verhalenvertellers op een rij, de helft Duits en de helft Nederlands, schotelden de bezoekers een gevarieerd literair menu voor: liedjes, verhalen, gedichten, zelfs een slide lecture. Het centrale thema is het eigen leven in de DDR, en het einde dat er aan de opdeling van Duitsland kwam nadat de muur was doorbroken. Een dozijn gasten was getuige van deze zogeheten Vorlesebühne.


De leden van beide voorleesgroepjes zappen in een razend tempo langs hun literaire spinsels. Het gaat over kroketten die uit de muur zouden kunnen worden getrokken als ie er nu nog zou staan. Over waar de Berlijners waren toen de muur viel – in slaap gevallen in een luie stoel na een nachtdienst, kijkend naar het testbeeld van de tv. Over paraderende reuzen op straat, te zien in een powerpointpresentatie, toen de Duitse eenwording een feit was. Over de Kittifix-lijm die werd gesnoven door DDR-kleuters om ‘te vergeten dat die uit het westen ons wilden afmaken’. Er wordt een gedicht voorgedragen over de vrijheid om te reizen, Nutella te eten met een lepel en om te kiezen tussen arm en rijk, want niemand is gelijk. Een Duitse voorlezer vertelt over de bende waarvan hij lid was, en die een aanslag pleegde op Honecker – en daarbij zijn achtste dubbelganger ombracht. En een van de jongere leden, die drie was toen de muur viel, vertelt dat ze toen op zoek was naar haar moeders schoot – maar diens benen waren geamputeerd.

Ondertussen ging het notitieboekje van een van de voorlezers rond (normaliter hebben ze een gastenboek, maar dat hadden ze nu niet bij zich); daar moesten we allemaal een portret van onszelf tekenen. Kon hij in Duitsland laten zien wie er allemaal bij de voorstelling in Nijmegen waren. En volgens mij was ik de enige medewerker tussen al die studenten (maar dat viel niemand op, denk ik).

Om vier uur vond er nog een evenement rondom de herdenking van de val van de muur plaats en wel de 'onthulling' van de 'Nijmeegse Berlijnse muur', een stukje houten muur beschilderd door graffiti-artiest Rob Arts en een twintigtal studenten. Dat evenement heb ik maar even overgeslagen, hoewel er gratis Glühwein geschonken zou worden. De muur staat in ieder geval mooi en de entourage is perfect oostduits door de jaren '70 betonbouw en opgebroken straten in verband met de werkzaamheden aan de Heyendaalseweg.

Maar of dat voorzien was?