Madame Bovary

Vandaag heb ik helaas afscheid moeten nemen van Madame Bovary. Ik heb het boek van Flaubert met plezier (eindelijk eens) gelezen.

In zekere zin een behoorlijk betoverend boek, vooral mooi en toch ironisch geschreven. Prachtige vergelijkingen, heerlijk om in weg te dromen. Ik vroeg me - praktisch als ik soms toch ben - af hoe het Emma in de moderne tijd vergaan zou zijn. Zij zou met haar temperamentvolle karakter waarschijnlijk nooit getrouwd zijn met de degelijke, sullige Charles, of er na een korte samenwoningstijd achter zijn gekomen dat het nooit echt wat zou kunnen worden tussen hun twee. Bovendien zou ze zich met de moderne sociale media nooit zo verveeld hebben in het afgelegen dorp en zou ze gewoon zelf voor haar dochtertje hebben moeten zorgen. Tja, de moderne tijd is leuk, maar niet zo lux als-ie lijkt! En de kooplust wordt tegenwoordig meer dan ooit aangewakkerd en vergemakkelijkt, iets wat toch wel bedreigend zou zijn geweest voor de madame. Maar haar depressies zouden wel beter behandeld kunnen worden met moderne therapie & medicatie.....

Naast Emma en Charles spelen nog meer personen een rol in de ondergang van de familie Bovary: Homais, de ambitieuze apotheker, meneer Lheureux, een soort koopman/ bankier die behoorlijk debet was aan de kredietcrisis van Emma c.s., en natuurlijk de minnaars van madame Bovary: Rodolphe en Léon, die het leuk vonden om met Emma te spelen, maar niet thuis gaven toen zij in moeilijkheden kwam.

De vertaling van Van Pinxteren is wel wat ouderwets, maar dat hinderde niet echt. Het is tenslotte ook een oud boek en in het Frans lezen zou een goede oefening zijn geweest, maar kost zoveel tijd hè.