ECIL 2015: Tallinn

Tallinn: kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen?

En daar zat ik ineens zomaar in Tallinn, een prachtige plaats in Estland, waar ik normaliter nooit naar toe zou gaan, maar waarvan ik blij ben dat ik er toch een keer geweest ben. Want wat een sprookjesachtige, middeleeuwse en tegelijk moderne en dynamische stad is het! Voor dat eerste moet je maar eens Tallinn in Google afbeeldingen opzoeken, en voor het tweede raad ik je aan de Tegenlichtdocumentaire E-stonia: een land als start-up te bekijken.

Hoe dat zo kwam? Vier letters zijn daarvoor verantwoordelijk: de E, de C, de I en de L. Vaste lezers van dit blog herkennen hier natuurlijk meteen de ECIL (European Conference on Information Literacy) in, die ik vorig jaar ook al bezocht en toen in een andere charmant stadje in Oost-Europa, namelijk Dubrovnik was.

Ook dit jaar weer een mix van interessante (en helaas ook oninteressante) lezingen en presentaties, waarvan een van mijn hand. Bij congressen moet je immers niet alleen halen, maar ook brengen, nietwaar?

En ook dit jaar heb ik weer veel geweldige contacten opgedaan, zowel uit het binnen- als buitenland. Met anderen, die ik nog van vorig jaar kende, heb ik de contacten weer aangehaald. Het voelde alles bij elkaar als een warme familie. Vooral de karaokebar deed wonderen in het vrienden-voor-het-leven gevoel.

Een verschil met vorig jaar was dat er een dag gereserveerd was voor een excursie buiten de stad: goed om het land echt wat beter te leren kennen. Wij gingen voor de trip naar het nationale park van Estland met als topattractie een ritje met de paardenkoets door een van de vele mooie buitenverblijven aldaar.

Waar de conferentie volgend jaar is? Praag! Getsie toch.