Herzien

Het gebeurt niet heel vaak dat ik mijn mening over iemand herzie, maar afgelopen week heb ik mijn mening over Halina Reijn flink herzien. Ik vond haar altijd een reuze-irritante, dellerige nitwit (als tafeldame bij DWDD en in de film Zwartboek), maar na het zien van het toneelstuk The Fountainhead moest ik mijn mening bijstellen: zij kan wel degelijk fantastisch toneelspelen.

Heel knap bijvoorbeeld hoe zij als niet zo mooie vrouw een stuk van een vrouw kan neerzetten. En met wat voor een lef! En wat voor een lichaam!

Vier uur lang duurde het toneelstuk, dat in feite een hommage aan de onafhankelijke, eigenzinnige, compromisloze kunstenaar is. Reijn speelt de dochter van de baas van het architectenbureau, waar haar lieveling, de protagonist Ramsey Nasr (ook mijn lieveling :) maar niet voor wil werken, omdat hij dan compromissen zou moeten sluiten; hij zou nog liever doodgaan van de honger dan zich daarvoor te lenen.

Zijn vriend van de architectenopleiding, gespeeld door Aus Greidanus jr., heeft daar aanzienlijk minder moeite mee: alles voor geld en roem. Ook de andere spelers blijken speelballen te zijn: van macht, hunkering naar aandacht, altruïsme....

Mooi stuk, dat aanzet tot nadenken en meningen herzien. En toch een ode aan de oorspronkelijkheid.

Walnoten verzamelen

Een eekhoorn, dat heb ik me niet vaak gevoeld. Ja, vroeger, als ik een paardenstaart had misschien. Maar gisteren voelde ik me er een. Een die noten verzamelde voor de winter. En ik was niet de enige die noten verzamelde. Nee, de hele co-bomenclub was aanwezig op het walnotenveldje.

En samen waren we heel slimme eekhoorns, want we verzamelden niet alleen noten voor onszelf, maar ook voor de groep. Iedereen stond namelijk de helft van de noten die hij geraapt had af aan de gemeenschappelijke manden waarin noten verzameld werden om olie van te maken.

Die olie kunnen we dan later gezamenlijk weer tegen kostprijs kopen van de persman. Maar eerst moeten alle noten nog gekraakt worden. Dat doen we binnenkort, op onze eerste kraakavond, bij het haardvuur (van blokken uit onze eigen boomgaard) met een goed glas zelfgemaakte pruimenlikeur erbij.

Het begin van een nieuwe, idealistisch-autarkische samenleving.

Hondenspeeltuin

Onze buurvrouw heeft een hond. En aangezien het een grote hond is, gaat ze er vaak mee naar de uiterwaarden. Of lekker naar het nieuwe Lentse strand.

Maar binnenkort kan ze er ook mee gaan spelen in de nabij gelegen hondenspeeltuin; deze zal 24/7 open zijn, met uitzondering van de uurtjes met speciale activiteiten.
Speciale activiteiten? Happy hour voor de baasjes? Nee, puppy-uurtjes en rassenmiddagen.

De verzorgingsstaat in optima forma.

Die overigens paradoxaal genoeg te danken is aan de crisis: bewoners mochten namelijk zelf ideeën inleveren bij de gemeente omdat er door de recessie (voorlopig) minder huizen gebouwd zullen gaan worden.

Lief hè? Nu wil ik ook een hond.

Het tweede weekend van september

Vaste prik: het tweede weekend van september reizen we met de oud-studiegenoten en aanhang af naar Zuid-Limburg.

En ook dit jaar hadden we weer prachtig weer. En ook dit jaar merkten we dat we weer een jaartje ouder waren geworden. Wijzer? Welnee, wrakkiger....

Twitteren met Thom

De opening van het academisch jaar afgelopen maandag was weer een feest! Rector Bas Kortmann was er, de burgemeester was er, het cortège was er, er werden prijzen uitgereikt, Douwe Bob was er, Joke Hermsen was er....

En - misschien wel omdat het zijn laatste opening van het academisch jaar als rector was - Kortmann was fel in z'n openingsspeech. Hij zette de toon door de in de zaal aanwezige Thom de Graaf op de volgende woorden te vergasten: 'Uw wat wilde uitspraak afgelopen week dat het onderscheid tussen hogescholen en universiteiten mag verdwijnen heeft mij verrast. Maar het is een mooi onderwerp voor nader debat'. Daarna hekelde hij bemoeienis van de overheid met de al te nadrukkelijke bemoeienis met het hoger onderwijs.

En aangezien ik het eerste meteen al spectaculair vond (ja, ik ben niets gewend, ik weet het), twitterde ik 'Mooi, Kortman kiest meteen de aanval t.o. Thom de Graaf inzake samenvoeging universiteit/ HBO bij #oaj14'.

Oei, dacht ik later, Kortmann heb ik geloof ik niet goed gespeld, en Thom de Graaf, moet dat nu met 1 f of 2 ffen. Nou ja, niemand die daar op let, Twitter is eenmaal een snel medium en niemand die daar op let.

Ja, dat dacht ik echt.

Maar ik vergiste me daar deerlijk in. Want 's avonds kreeg ik meteen via Twitter een tik op de vingers. Van....Thom de Graaf (@Thdegraaf). 'Wie heeft daar voor gepleit? Misschien eerst de bron bestuderen?'

Eh, ja, eigenlijk wel, maar ook toen had ik weinig tijd om het uit te zoeken, want ik had m'n eerste yogales van het seizoen, en heb 'm snel een linkje gestuurd met een samenvatting van de rede die hij de week ervoor als voorzitter van de HBO-raad bij de HAN had gehouden. 'Dat is een redelijk verslag waarin niet staat dat ik hogescholen en universiteiten zou willen samenvoegen. 't Idee alleen al.'

Tja, op Twitter is nu eenmaal geen plaats voor nuance. Maar het moet gezegd: TdG heeft z'n webcare goed op orde; nu de open grenzen tussen HBO en universiteit nog!

Studerend kind

En zo hadden we een ineens een studerend kind. Een studerend kind dat klaagt over de enorme bureaucratie rondom zijn inschrijving op zijn school, het aanvragen van zijn beurs, het aanvragen van zijn OV-kaart ('studentenreisproduct'). Al die termen en wachtwoorden. En dan is de school nog niet eens begonnen. Ja, wen er maar alvast aan, jongen, was steevast ons antwoord.

Maar waar wij niet op gerekend hadden, is dat ook wij als ouders ook ineens allerlei accounts moeten gaan aanmaken.'Mijn DUO' voor de ouders. En daar kun je inloggen met een DigID. Ja man, die heb ik niet, hoor. En wat is ons belastbaar inkomen over 2012? En hoe komt dat dat we, nadat we ons er suf naar gezocht hebben, deze week ineens een brief op de deurmat valt met daarop ons belastbaar inkomen voor 2012? Dat hebben we niet aangevraagd hoor, want we hebben nog niet eens een DigID aangevraagd.

Maar dat zullen we wel moeten doen, want waar DUO wel de exacte hoogte van ons belastbaar inkomen kent, weet de organisatie niet of we 1 of meer kinderen hebben, en of we zelf eventueel nog studiefinanciering aan het afbetalen zijn, dus komt er een foutief bedrag op de berekening van onze ouderbijdrage door DUO. Onze zoon had gelijk, het is een ondoordringbaar bos met al die niet met elkaar samenwerkende overheidsadministraties in inlogwouden.

Zat-ie nog maar gewoon op de middelbare school, dan werden de boeken nog netjes voor hem betaald, hoefde hij geen metershoog bedrag aan collegegeld, waar hij 'collegegeldkrediet' voor kan krijgen te betalen, werden we tenminste nog een beetje gepamperd als ouders; ik wil die tijd weer terug!