Herzien

Het gebeurt niet heel vaak dat ik mijn mening over iemand herzie, maar afgelopen week heb ik mijn mening over Halina Reijn flink herzien. Ik vond haar altijd een reuze-irritante, dellerige nitwit (als tafeldame bij DWDD en in de film Zwartboek), maar na het zien van het toneelstuk The Fountainhead moest ik mijn mening bijstellen: zij kan wel degelijk fantastisch toneelspelen.

Heel knap bijvoorbeeld hoe zij als niet zo mooie vrouw een stuk van een vrouw kan neerzetten. En met wat voor een lef! En wat voor een lichaam!

Vier uur lang duurde het toneelstuk, dat in feite een hommage aan de onafhankelijke, eigenzinnige, compromisloze kunstenaar is. Reijn speelt de dochter van de baas van het architectenbureau, waar haar lieveling, de protagonist Ramsey Nasr (ook mijn lieveling :) maar niet voor wil werken, omdat hij dan compromissen zou moeten sluiten; hij zou nog liever doodgaan van de honger dan zich daarvoor te lenen.

Zijn vriend van de architectenopleiding, gespeeld door Aus Greidanus jr., heeft daar aanzienlijk minder moeite mee: alles voor geld en roem. Ook de andere spelers blijken speelballen te zijn: van macht, hunkering naar aandacht, altruïsme....

Mooi stuk, dat aanzet tot nadenken en meningen herzien. En toch een ode aan de oorspronkelijkheid.