En zo hadden we een ineens een studerend kind. Een studerend kind dat klaagt over de enorme bureaucratie rondom zijn inschrijving op zijn school, het aanvragen van zijn beurs, het aanvragen van zijn OV-kaart ('studentenreisproduct'). Al die termen en wachtwoorden. En dan is de school nog niet eens begonnen. Ja, wen er maar alvast aan, jongen, was steevast ons antwoord.
Maar waar wij niet op gerekend hadden, is dat ook wij als ouders ook ineens allerlei accounts moeten gaan aanmaken.'Mijn DUO' voor de ouders. En daar kun je inloggen met een DigID. Ja man, die heb ik niet, hoor. En wat is ons belastbaar inkomen over 2012? En hoe komt dat dat we, nadat we ons er suf naar gezocht hebben, deze week ineens een brief op de deurmat valt met daarop ons belastbaar inkomen voor 2012? Dat hebben we niet aangevraagd hoor, want we hebben nog niet eens een DigID aangevraagd.
Maar dat zullen we wel moeten doen, want waar DUO wel de exacte hoogte van ons belastbaar inkomen kent, weet de organisatie niet of we 1 of meer kinderen hebben, en of we zelf eventueel nog studiefinanciering aan het afbetalen zijn, dus komt er een foutief bedrag op de berekening van onze ouderbijdrage door DUO. Onze zoon had gelijk, het is een ondoordringbaar bos met al die niet met elkaar samenwerkende overheidsadministraties in inlogwouden.
Zat-ie nog maar gewoon op de middelbare school, dan werden de boeken nog netjes voor hem betaald, hoefde hij geen metershoog bedrag aan collegegeld, waar hij 'collegegeldkrediet' voor kan krijgen te betalen, werden we tenminste nog een beetje gepamperd als ouders; ik wil die tijd weer terug!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten