En wat het heeft opgeleverd? Voor jullie hopelijk: een open gordijn, een inkijkje in mijn leven (hopelijk, hoewel ik niet alles bespreek....): dank voor het lezen en de opmerkingen, lieve mensen, ze worden zeer gewaardeerd.
Voor mij: een heleboel geweldige nieuwe verhalennetwerken en contacten. Hierboven bijvoorbeeld een Festina-Lente-foto die ik kreeg van Leendert de Vink, die ik nog maar net heb leren kennen via de blogsphere en wiens Huize Zeezicht-stukjes ik altijd met plezier lees, waardoor ik me soms even in Katwijk waan. Als je heel goed kijkt, zie je hem in de weerspiegeling van het raam de foto nemen.
Dat is het mooie van de online contacten die je opdoet: je kunt ze bijna aanraken. En soms ontmoet je ze na een tijdje in real life en kun je ze nog écht aanraken ook!
Andere, al bestaande contacten, veranderen soms door het bloggen; sommige vriendschappen of familiebanden zijn absoluut sterker geworden door het blogavontuur. Sommige familieleden zijn zelf een weblog begonnen.
Bovendien heb ik een leuk archief van gebeurtenissen en gedachten opgebouwd: handig voor als ik ooit mijn memoires wil schrijven (daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen). En heb ik een hoop ICT-angsten overwonnen.
Maar bovenal is het schrijven zelf leuk. Het is (uitleg voor wie het zelf nooit doet) een heerlijke bezigheid; je vergeet even alles om je heen. Je bent even op avontuur (hallo, ik ben er even niet, ik ben even op avontuur), je ontrukt je even aan de dagelijkse beslommeringen.
En dat is uiteindelijk het mooiste wat er is: er even niet zijn. En daardoor juist te zijn.
7 opmerkingen:
Gefeliciteerd met deze mijlpaal!
En wat een mooie beschouwing over het avontuur dat Bloggen heet. Geweldig!
Wat een eer om je eerste lustrum op deze manier te mogen opluisteren. En verder kan ik me helemaal bij de opmerkingen van jou en Wim aansluiten. Bloggen is een wereld waar je je soms helemaal in kan verliezen. Op naar het volgende lustrum!
@ Wim: dank je, ook voor je mooie woorden! Het grapige is, dat ik Leendert weer via jou ken!
@ Leendert: geheel verdiend, die eer!
Wat een feest voor jou om te bloggen en voor ons om mee te lezen!
Lijkt het dat je minder blogt dan de eerste jaren nu de tweed er is?
Of dat je kinderen nu probleemloos door de schooltijd gaan?
In ieder geval is het heerlijk soms even jouw wereld gewaar te worden door jouw ogen en je stijl van relativerende bij en tussenzinnetjes.
En hallo ik ben er even niet maar je bent er juist wel!
Ja, wel minder bloggen dan vroeger; zal deels door de andere speeltjes Facebook en Twitter komen, maar ook omdat ik soms het gevoel heb om in herhaling te vallen. En wat de verhalen over de kinderen betreft: die vinden het niet altijd goed meer als ik stukjes over hen schrijf (terwijl die juist de leukste dingen meemaken)!
Gefeliciteerd. Wij blijven lezen!
Ha, dank je, wederzijds! Jij bent overigens een van de mensen die ik pasgeleden voor het eerst aangeraakt heb! Was leuk je eens de hand te schudden (in de Nijmeegse UB nog wel) en ben benieuwd wat je dochter uiteindelijk gaat studeren!
Een reactie posten