Rijbewijskeuring op je 75ste

Blogberichten schrijven is fijn, maar verzoeken ontvangen voor een gastblog is zo mogelijk nóg fijner. Vandaag kreeg ik er een van ..... mijn vader!
Hij stuurde mij een handgeschreven brief met een verhaal dat volgens hem blogwaardig was. Het verhaal kende ik al wel van de vorige keer dat ik mijn ouders een bezoek bracht - helaas hebben we de laatste tijd veel bezoeken moeten brengen bij mijn ouders in verband met plotselinge pech met mijn vaders gezondheid; liever doe je dat in leukere omstandigheden. Maar het gaat nu gelukkig weer beter, veel beter! En met trots presenteer ik dan ook zijn gastblogstukje:

De rijbewijskeuring

Pasgeleden moest ik me laten keuren voor het verlengen van mijn rijbewijs en aangezien je je voor je rijbewijs niet door je eigen huisarts mag laten keuren toog ik naar Gorssel, naar dokter B. Alles was prima in orde volgens haar, 'maar', zei ze wel, 'als ik jou was zou ik een keer naar de oogarts gaan.'
'Nou, dat komt later wel een keer, eerst die aanvraag maar eens weg', dacht ik, want ik was er al rijkelijk laat mee.

Dus de papieren opgestuurd naar het CBR. Na een kleine maand kreeg ik bericht; waar het formulier van de oogarts bleef. Dus dokter B. had blijkbaar gezegd dat ik hoognodig naar de oogarts moest, terwijl ze tegen mij gezegd had dat ik naar de oogarts zou moeten gaan als het zo eens uit kwam.

Een week of 3 verder had ik een afspraak met de oogarts.
Het oordeel van de oogarts luidde: hele gezonde ogen, dus ik dacht: 'dat is dan klaar'.

Weer een paar weken later een brief van het CBR. Die dachten zeker dat ik stekeblind was, want ik moest van hen ineens .... een oogtest en rijexamen doen doen. Dat was schrikken. Bij het examen aangekomen kijkt de examinator mij na de oogtest aan en schudt zijn hoofd. Voor de vorm hebben we nog een stukje gereden.

Wat blijkt nu? De oogarts heeft tijdens de test m'n hoofd naar een computerkastje gedirigeerd, waardoor mijn oogleden voor m'n ogen gingen zitten en ik dus maar de helft zag volgens de computertest. De uitslag van die test heeft hij opgestuurd naar het CBR.

En nu, na een paar maanden door mijn vrouw te zijn rondgereden, en 200 euro aan controlekosten armer, heb ik eindelijk m'n rijbewijs weer. Met 'dank' aan de artsen.