Bergje post

We hadden al enkele dagen geen (papieren) post meer ontvangen, maar vandaag had de postbode post voor ons: een bergje kerstkaarten. Niet iedereen houdt van dit gebruik, maar ik vind het wel wat hebben, die vrolijk gekleurde post. En altijd zitten er wel weer verrassingen tussen. Van onze vrienden zijn er een stuk of drie die creatieve kaarten maken. Dat zijn eigenlijk altijd wel de èchte verrassingen waar we op zitten te wachten. Maar die komen niet met kerst, nee, dat zijn NIEUWJAARSKAARTEN. Nog even wachten dus.

Eén vriendin van mij, Enig, misschien ken je haar uit eerdere verhalen, stuurt altijd een echte BRIEF van een kantje of vier, vijf. Ik heb haar al eens gezegd dat ze beter kan gaan bloggen, want al dat geschrijf naar al die mensen twee keer per jaar (met m'n verjaardag krijg ik ook altijd een zeer uitgebreide brief en dat zal ongetwijfeld ook voor de rest van haar vrienden en familie gelden) zal haar heel veel tijd kosten, maar ze schrijft nou eenmaal graag zegt ze. En ik geloof haar. Het leuke van zo'n handgeschreven brief is dat-ie helemaal op maat is. De aan mij gerichte brieven gaan dus over boeken, bibliotheekleven, tuingebeurtenissen, geplande reisjes, de observaties met betrekking tot mijn kinderen in Epen (met mijn zoon heeft ze heel wat afgeboomd over Harry Potter en LOTR). En die van anderen natuurlijk over weer heel andere zaken.

En soms krijg je een kaart men namen die je eigenlijk niet veel zeggen. Van één van de kaarten dacht ik bijvoorbeeld dat die van onze afdeling automatisering waren; bleek het van de moeder van een vriendje van mijn dochter met de namen van haar nieuwe vriendje met kinderen te zijn. En die hadden dezelfde namen als de jongens van onze automatiseringsafdeling. Weird.

Maar mede om dit soort verrassingen vind ik kerstkaarten leuk.

Zelfs het feit dat ik met sommigen alleen kerstkaartcontact heb. Da's nog altijd beter dan geen contact. En als de warmte niet van de zon komt, dan moet-ie maar ergens anders vandaan komen!

Fijne kerstdagen!