Met een tante als Katharina verveel je je nooit: altijd wilde ideeën. Zoals nu ook weer het voorstel om samen een vakantiebezoek aan haar vriend Kees Wieringa en zijn vrouw Moos d'Herripon, het talentvolle echtpaar dat een kunstcentrum aan het opzetten is in Frankrijk, te brengen.
Ze zijn het nog volop aan het verbouwen daar, maar het is al bewoonbaar en er zijn al prachtige, ruime en stijlvolle kamers met gouden randjes voor (de) gasten ingericht. Je ziet nu al hoe luxe het straks gaat worden, ook al zijn de concertzaal, dansstudio en expositieruimte nog niet klaar. Wat uiteindelijk expositieruime moet worden is nu bijvoorbeeld nog wijnkelder (wat ook niet te versmaden is natuurlijk en voor een deel zal het zeker deze functie blijven behouden gelukkig...). Maar je kunt je er al een voorstelling van maken hoe mooi die ruimte straks gaat worden, met al die nissen en doorkijkjes.
En niet alleen het landhuis/ kasteeltje is prachtig, ook de heerlijk groenglooiende omgeving; enfin, wie kent de wijnrijke Bourgogne niet? Gelukkig was het mooi weer, dus we hebben lekker buiten kunnen eten (en champagne drinken) en door het bos achter het huis kunnen wandelen. Een deel hiervan zal straks als camping gaan fungeren; fijn voor de wat minder rijke kunstenaars!
Het gebouw zelf dateert uit de 19e eeuw (1837 om precies te zijn) en is gelegen tegenover de kerk. Dat laatste maakt het uitzicht ook aan de voorkant zeer pittoresk en maakt wekkers overbodig. Want zeg nou zelf, hoe fijn en landelijk is het niet om gewekt te worden door het luiden van de klokken van de eeuwenoude dorpskerk? Je waant je gelijk in een lang vervlogen tijd.
Kortom, het was een sprookjesweek.
Maar ook 'hard werken': 's ochtends yoga in de dansstudio-in-opbouw onder de professionele leiding van Moos, daarna ontbijt met onder andere verse croissants en jus d'orange geserveerd door Kees, vervolgens een stukje fietsen door de schitterende omgeving en een kopje koffie drinken op een van de terrasjes aan de rivier de Yonne, terugkeren voor een heerlijke lunch in de tuin met soep van verse groenten en kruiden uit de moestuin, stokbrood en kaasjes, 's middags wat lezen en door het dorp kuieren, een kasteel bezoeken of eventueel wat pastis drinken, om een uur of vijf gaan zwemmen in de rivier en daarna een uitgebreid diner met (alweer) verse groenten uit de tuin, de nodige flessen wijn en interessante gesprekken met de rest van de gasten, die (nu) voor een groot deel (nog) bestond uit klussende vrienden en familie.
Soms was er ook nog een excursie, zoals naar de lichtshow op (ja óp) de kathedraal van Sens en af en toe een privépianoconcert van Kees of uitstekende compilatie Franse chansons.
Bestaat volmaaktheid? Wat mij betreft de afgelopen week in Villeblevin wel. It's a villa I believe in en ik zal zeker op korte termijn naar deze oase terugkeren.
Verder gun ik iedereen een tante Katharina.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten