Voor de roeiers die de beginnerscursus scullen hadden afgerond, werd er een lesje boordroeien georganiseerd. Iedereen mocht daar aan meedoen, maar er waren er uiteindelijk maar drie aanmeldingen voor. Wat op zich perfect was, want dan konden we een vierpersoons boot plus stuurman bemannen en hadden we lekker twee coaches aan boord; bijna privéles dus.
Boordroeien staat te boek als lastiger, omdat het er nog meer op aankomt dat je met z'n allen precies gelijk roeit om te voorkomen dat de boot instabiel wordt. Ik vond het echter een stuk makkelijker, omdat ik maar één riem hoefde te bedienen en de palen elkaar niet hinderlijk kruisen tijdens het roeien.
Blij dus dat ik dit aangedurfd heb, want eigenlijk wilde ik me op het laatste moment nog terugtrekken ('stel nou dat ik al slechtste roeier aller tijden door de mand boot val' en dat soort van gedachten).
Quo vadis heette de boot waar we mee voeren. Hoe toepasselijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten