We waren voor het eerst weer eens gezellig uit eten. Op een terras uiteraard, en netjes op anderhalve meter van elkaar. Na het eten kwam er opeens een vrouw naar mij toe; ze wist met moeite een halve meter afstand te houden.
'Ben jij soms Karin?'
'Karin? Nee, ik ben Monique'.
'Ik zou toch zweren dat je Karin was.'
'Sorry, dan heb ik waarschijnlijk weer een dubbelgangster.'
'Maar je geeft echt geen cursus kunstgeschiedenis?'
'Nee, sorry. Maar welke Karin bedoel je dan? Wie weet ken ik haar.'
'Nou, je weet wel, Karin Haanappel!'
'Sorry, nooit van gehoord.'
Teleurgesteld en vol ongeloof droop ze af.
Soms kun je mensen niet geven wat ze willen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten