Cave (what's in a name?) houdt overigens niet van de zon. 'It's fucking daylight, it's terryfying!' klaagde hij aan het begin van het concert. Maar wij vonden het prachtig om Cave eerst te zien in het zonlicht, daarna bij zonsondergang en het daarna langzaam donker te zien worden onder zijn bezielende leiding.
Helaas stond ik deze keer niet in de eerste, maar in de vierde rij, zodat ik Hem niet kon aanraken, noch op het podium getrokken werd, zoals sommige lucky bastards hieronder.
Desalniettemin was het genieten op het hoogste niveau.
Maar. zoals ik al zei, het hele festival was een groot hoogtepunt. En dan heb ik zelfs de zaterdag, toen David Byrne met een naar verluidt geweldige show optrad, moeten missen. Verhuizende dochters kun je immers niet negeren; die kunnen zelfs een hele klus zijn, vooral met dertig graden....
Maar: er is een herkansing. Zondag treden zowel David Byrne als Nick Cave op op Rock Werchter. Plus een aantal bonussen als the Arctic Monkeys, Eels en Naaz. Zal ik gaan? En: zou ik dat aankunnen, zo veel moois op 1 dag?
Recensies:
Nick Cave zie hier
David Byrne zie hier
Rest zie hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten