Nee, natuurlijk zouden wij nooit twee uur gaan rijden om het noorderlicht te gaan bekijken. Als we het toevallig zouden zien, dan zou het mooi meegenomen zijn. We zouden gewoon bij Tromsø de berg opklimmen, een beetje bij het stadslicht weggaan, dan zou het vanzelf wel op ons pad komen. Dachten we op woensdag nog. Want we hadden van de Noren zelf gehoord dat zij het noorderlicht soms toevallig zagen als ze de vuilniszakken buiten zetten, of buiten een sigaretje opstaken. Dus zoiets zou ons ook zo maar kunnen overkomen.
Maar ja, wij waren er maar een week, dus het moest er die week eigenlijk wel van komen, die toevallige ontmoeting. En uiteindelijk hebben we dat toeval een handje geholpen door toch maar een tour te boeken op de zaterdagavond, de avond voor ons vertrek. Laten we het op oplaaiend enthousiasme houden. Garantie overigens niet verzekerd volgens het organiserend bedrijfje, maar het werd een succes: we zagen het noorderlicht in z'n volle glorie, met dansende banen en al. Het kwam en het ging en het was spectaculair. Soms was het zo groen, dat het paars werd. Het was dan ook Kp 4 die avond, een best gunstige waarde qua geomagnetische activiteit in de lucht. Ja, we zijn echte kenners geworden.
En tussendoor konden we genieten in de speciaal voor ons opgezette tenten waar een vuurtje was om je aan te warmen, en heerlijke thee, koffie en chocomel werd geserveerd. O ja, en worstenbroodjes en pannekoekjes voor je werden gebakken. Wat maakte het uit, dat het pas drie uur was voordat we thuis waren? We zouden in het vliegtuig wel slapen. En reken maar dat we dat gedaan hebben.
Vooral ook omdat we ook al een sleehondentocht achter de kiezen hadden op die dag, terwijl we eigenlijk van start waren gegaan met een walvissentocht, die halverwege echter afgebroken werd omdat een van de motoren van de catamaran het begaf. Tja, en dan moet je wat, nietwaar?
En de rest van de week was ook al behoorlijk intensief geweest, met werken (ja, daarvoor kwamen we eigenlijk), gezellige avondjes uit eten (meestal in een restaurant: rendier en kabeljauw met kaviaar zijn daar zeer aan te raden, maar ook een keer bij Helene, onze Erasmuspartner, thuis, alwaar we onder andere kabeljauwlever voorgeschoteld kregen: goed om het vitamine D-tekort door de ultrakorte pooldagen aan te zuiveren), het filmfestival, de Ølhallen (øl is bier en minstens even duur als olie - een rondje bier voor 5 personen kostte 55 euro...) en de airbnb-avonturen (tien keer gevallen op de gladde oprit en bovendien zelf ontbijt en lunch maken).
Kortom, een heerlijke week in het Parijs van het Noorden!
