Een gezongen geschiedenis van Frankrijk

Van Franse chansons wist ik eigenlijk heel weinig. Je ne regrette rien en ne me quitte pas, daar hield het zo'n beetje wel mee op.

Maar daar is nu verandering in gekomen door een gezongen geschiedenis van Frankrijk van Bart van Loo. Ik ben nog maar halverwege, maar wat een leuk boek is dat zeg! En het is tevens voor het eerst dat ik een boek met een tweede scherm lees, want het is natuurlijk gaaf als je de muziek hoort bij de tekst die je er over leest. Dat is eenmaal een van de voordelen van deze tijd. Van Loo heeft de belangrijkste liedjes uit zijn verhaal zelf op zijn eigen site al bij elkaar gezet, maar soms zap ik ook door naar You Tube zelf voor nog wat extra opnames of bijzondere uitvoeringen.

Hoe ik op het spoor van dit boek ben gekomen? Door good old DWDD natuurlijk, en dan met name de eerste aflevering (zie hierboven; uiteindelijk is hij daarna nog 3 keer teruggekomen en wie weet komt hij vaker?), waarin hij Matthijs van Nieuwkerk en Jan Mulder (en mij) helemaal wist in te pakken.

EN NU LEES IK DAT HIJ OP 6 FEBRUARI NAAR NIJMEGEN komt! Qui vient avec moi?

UB flirtparadijs (2)

Hoeveel mensen zouden hun partner in de (universiteits)bibliotheek hebben ontmoet? Die zijn vast niet op een hand te tellen. Van een iemand weet ik het in ieder geval zeker, en dat is een voormalig lid van het College van Bestuur; die liet zich bij elk praatje in onze bibliotheek ontvallen dat hij zijn vrouw in de UB Nijmegen had ontmoet. Best aandoenlijk. En dat zonder social media!

Nee, tegenwoordig gaat dat anders; naast analoog kun je ook helemaal losgaan in anoniem en digitaal flirten. En dat levert een behoorlijk aantal extra bezoekers op. Studeren in de UB is hot!

Ook onze directeur is zich hiervan bewust; zij pleit voor het inrichten van nog meer intieme hoekjes zonder boekjes; je kunt er donder op zeggen dat onze studenten straks ook een nachtopenstelling eisen. Want wie A zegt, moet ook B zeggen. De volgende stap zal waarschijnlijk het openstellen van de magazijnen zijn, want volgens de door Mark Deckers aangehaalde columniste Nadia Cho is seksen tussen de boekenrekken pas écht het summum!

I’ve always had the cliched fantasy of having sex in Main Stacks, so we wasted no time in heading there first. The trick to doing it in Stacks is to go at a time when there won’t be a lot of people studying at the same time and to pick a section of books that people won’t ever think to look up. Like the British Royal Academy archives.

We decided that, out of the millions of books in the library, the shelves full of books on religion seemed like the best place to fuck. We moved the adjacent shelves to block our location so that we couldn’t be seen from the rows on either side. I liked having our shelves of choice close to each other so that the setting was nice and cozy.

Ook in België
bedding down in the library

Inspiratiedag

Aangezien ik een backofficebaan heb, vind ik het altijd een feest om een dagje buiten mijn eigen werkplek te vertoeven om inspiratie op te doen. Maar gisteren was het wel heel erg raak: twee inspiratiesessies: één over de UB-website en één bij de HAN.

De dag begon en eindigde met de website-inspiratiedag ('less is more') onder leiding van Margareth Bles, de projectleider mobiele website in het prachtige Villa Klein Heumen. In de sjieke villa moesten we trouwens wel hard werken: pittige discussies voeren, pitches houden, rondrennen met geeltjes, flapoverpapieren volschrijven, filmpjes en websites bekijken, in het sprookjesachtige besneeuwde bos rondwandelen en een heerlijke lunch naar binnen werken. Nou ja, die laatste twee waren natuurlijk echt geen straf, evenals de borrel achteraf niet.

En tussendoor moest ik het luxe verblijf in de natuur even verlaten voor een bezoek aan de HAN, dat al eerder afgesproken was, dus zeker door moest gaan en ook heel veel inspiratie opleverde. De aanleiding voor het bezoek was een gezamenlijk busreisje naar het NVB-congres met de twee informatiespecialisten Irma van Houts en Lieke van Nes. We hadden toen al het vermoeden dat het interessant zou zijn eens een kijkje in elkaars keuken te nemen. En dat was meer dan geslaagd; wat een leuke buren hebben we eigenlijk! Om het verhaal compleet te maken schoof HAN-collega Maarten Hekman ook aan. Veel overeenkomsten (studiezalen, balies, wel of geen eten en drinken, wel of geen stilte, cursussen informatievaardigheden, digitale bibliotheek), maar ook veel verschillen (bij de HAN wordt door de bibliotheek bijvoorbeeld veel meer service verleend op het gebied van beeld- en spelmateriaal).

Wat ik met al deze informatie ga doen? Meenemen naar de backoffice!

Varkenslatijn

SPQR: Sono Porchi Questi Romani...

klik op de afbeelding om 'm te vergroten

Mart Smeets, (ouwe)hoeren en het regionaal archief Nijmegen

Naar het programma Verborgen Verleden kijk ik eigenlijk maar zelden - ik heb daar te weinig geduld voor vrees ik. En dat terwijl het eigenlijk een heel leuk programma is: ongelooflijk hoe familielijnen lopen en waar mensen van af blijken te stammen.

Maar zeker als aangekondigd wordt dat de familiegeschiedenis van Mart Smeets onderzocht gaat worden, dan krijg ik echt niet de kriebels om te gaan kijken. Nee, ik krijg eerder de kriebels van meneer Smeets zelf.....

En tóch heb ik vandaag de uitzending over Mart bekeken. Waarom? Omdat we vandaag een lezing (lunchinformatiesessie) kregen van twee medewerkers van het Regionaal Archief Nijmegen met betrekking tot hun mooie en sociale digitale activiteiten. Zij wezen op de aflevering van afgelopen zaterdag, waarin een van hen voorkwam in de laatste tien minuten, waarin duidelijk werd dat Mart Smeets afstamt van ...... een Nijmeegse prostituee! Kijk, dat vond ik nou mooi. En blij dat meneer Smeets was! 'You make my day! Ik kom uit een hoerennest!' Ha, ha, geen wonder dat hij altijd zo ouwehoert!

Zie hier het blogbericht van de RANners zelf over deze kwestie. En hieronder de betreffende aflevering van Verborgen Verleden:

Iraanse beleefdheid

Beleefdheid behoort tot de kern van de Iraanse cultuur. Ta'rof noemen de Perzen die beleefdheid/ etiquette zelf. En omdat die beleefdheid zo prominent aanwezig is in de Iraanse cultuur, kan die natuurlijk ook niet ontbreken in een cursus Perzisch.

Zo zien we in het filmpje hierboven hoe je een ander altijd voor moet laten gaan (niet één keer, maar een paar keer), je (soms letterlijk) moet vechten om de rekening te mogen betalen en je aangeboden voedsel altijd eerst moet weigeren voor je het aanneemt. En dat allemaal uit respect voor de ander.

Ook wel eens verfrissend.

Bibliotheek Lent dicht

Hoewel het er al lang aan zat te komen, gaat het binnenkort toch echt gebeuren: de bibliotheek in Lent gaat verdwijnen. Merkwaardig voor een groeigemeente, maar er is beloofd dat de bibliotheek in Oosterhout, het andere deel van de Waalsprong, gemoderniseerd en uitgebreid gaat worden en er een afhaalpunt in het voorzieningenhart in Lent komt; die staat zelfs al aangekondigd op de sluitingsposter.

Is het erg dat de bibliotheek in Lent gaat verdwijnen? Voor mij persoonlijk niet, want ik gebruik de bibliotheek eigenlijk toch alleen als afhaalpunt van de boeken die ik in de catalogus gevonden heb en het voorzieningenhart waar het nieuwe afhaalpunt gaat komen, ligt veel dichter bij mijn huis dan de huidige bibliotheek. Dat zal voor meer mensen gelden.

Maar voor de mensen van oud-Lent, die hier altijd kwamen, zal het een hard gelag zijn; daarom ben ik toch verdrietig. Vooral ook omdat het postkantoor en de slijter ook al weg zijn. En het Rabobankkantoor. En omdat ook de supermarkt vanuit oud-Lent naar nieuw-Lent zal verhuizen.

Ik schaam me daarom eigenlijk een beetje om Vinexbewoner te zijn; net of ik mede schuldig ben aan deze ontwikkelingen. En dat terwijl de Lentenaren ons zo gastvrij ontvangen hebben. Hoewel ik weet dat die schaamte onzin is, want waarschijnlijk zou de bibliotheek zonder de nieuwbouw al eerder gesloten zijn.

No, it's the government, stupid!

UB flirtparadijs

Had je eerst biddys, nu kun je gewoon anoniem via Facebook op gespot: UB flirten. Een enorm succes voor degenen die de pagina gemaakt hebben, maar wel een beetje sneu voor degene die biddys ontworpen heeft, want daar vertoont niemand zich blijkbaar meer (laatste bericht dateert van 21 december vorig jaar).

 

Of scholieren toegelaten worden op deze pagina's, valt zeer te betwijfelen...

Terugkomst captcha

Helaas, helaas, ik keer toch maar weer terug naar de beveiliging van mijn comments via woordverificatie (captcha); er komt momenteel toch weer te veel spam door. En wel vreemd genoeg bij met name één bericht: weekendje Aken. Waarom daar precies weet ik ook niet, maar het zij zo. Eerder was met name Jip en Janneke in het Perzisch vertaald het doelwit. En nu ben ik het zat.

Sorry mensen......

Echt begonnen met werken

Nu we de nieuwjaarskoffie achter de kiezen hebben, kunnen we pas écht beginnen met werken!

Overbetuws Romeintje

Heel toevallig werd ik van de week via Facebook geattendeerd op het bestaan van het zogenaamde Overbetuws Romeintje. En natuurlijk rustte ik niet voor ik een schatkistje met de op Romeinse wijze bereide koekjes in handen had. Het duurde even voor ik precies wist waar ik wezen moest (via de site kwam ik er eerst niet helemaal achter, maar een mailtje aan Gé Berns, de bedenker van het concept, bleek voldoende) en nu ben ik in het trotse bezit van zo'n felbegeerd kistje Romeinse koekjes.

En lékker dat ze zijn! Dat laatste is ook wel logisch: ze zijn ontwikkeld volgens oud-Romeins recept,  op basis van pure, eerlijke streekproducten zoals honing, scharreleieren, walnoten et cetera. Ook voor de Romeinen zou dat overigens wel de luxe variant zijn, want honing was destijds relatief duur; meestal gebruikte men de ingekookte siroop van druivensap of loodsuiker als zoetstof voor wijn of gebak en dat laatste kon behoorlijk giftig zijn.

Waar ik ze gehaald heb dan? Nou, eigenlijk vlak bij mij om de hoek, namelijk bij Landwinkel De Woerdt, waar ik - schande! - nog nooit geweest was. Lekkere streekproducten dat ze daar hebben! Een van de toppers (de appeltap) heb ik ook meteen maar aangeschaft. Heerlijk bij die Romeinse koekjes!

Kapster zonder stroom

Vandaag moest ik naar de kapper. 'Maar ik waarschuw je, het kan zijn dat de stroom er morgen een tijdje af moet, dus dat je haar misschien met koud water uitgespoeld moet worden. En je niet kunt pinnen', aldus de kapster toen ik gisteren de afspraak maakte. Nou, dat leek me niet zo'n probleem. 'O ja, en als je je haar geverfd wilt hebben, dan heb ik alleen om half negen nog plek.'
Dat leek me al een groter probleem: in de vakantie om half negen! Maar ja, het leek me nóg erger om op zaterdag naar de kapper te moeten. 'Doe maar dan', zei ik stoer.

De kapster had zich in elk geval goed voorbereid: ze had degenen die hun haar geverfd wilden hebben om half negen gepland, zodat ze nog zou kunnen zien welk kleurtje er in de haren ging. Want ja, de lampen zouden ook uitgaan bij de stroomstoring. En de verwarming was op z'n heetst gezet.

Daar zaten we dan: twee kapsters en drie klanten. Te midden van de kaarsen, die dit keer niet alleen voor de gezelligheid waren aangezet. Het verven ging goed; beide kapsters kwamen de op te brengen kleur overeen. Want ja, de computer, waar de kleurkaarten van de klanten inzitten, had ook een storing. In verband met de stroomstoring maar niet aangezet? Nee, een probleem met de kapperssoftware.

De roddeltijdschriften werden uitgereikt. 'We weten niet hoe lang er nog licht is om te lezen, maar ga jullie gang'. Heerlijk oud nieuws, nog niets over de breuk van Rafaël en Sylvie dus. Wel al over goede voornemens (maar niet van Rafaël en Sylvie). Alle sterren wilden afvallen. Behalve Frans Bauer, want de fans vonden hem niet leuk meer toen hij afgevallen was.

Er kwam een man van het elektriciteitsgebeuren buiten binnen. 'Binnen tien minuten zal de stroom er waarschijnlijk afgaan.'
De kapster, duidelijk zenuwachtig aan het worden: 'Ik zet de kap even op je haar, dan hoeft de kleur niet zo lang in te trekken.' Zo, en nu even gauw uitspoelen, dan heb je nog warm water.

Gauw knippen. 'Kun je ook in het donker knippen?' 'Ja, dat is niet zo'n probleem. En er staan genoeg kaarsen aan.' Ehm, ja.

Weer het mannetje van het elektriciteitsgebeuren. 'Je mag wel een tienstrippenkaart nemen hier', zei de kapster gevat. Maar de man had goed nieuws. 'Waarschijnlijk zitten jullie toch in een andere elektriciteitsgroep, want de lampen blijven gewoon aan, zie ik.'
Een zucht van verlichting. Ook bij mij, want binnen het uur stond ik geverfd en geknipt weer buiten. En dat is een record.

Leve de gevreesde stroomstoring!

Lama varen

 

Herkenbaar, dit soort lijstjes? Voor mij wel in ieder geval. Laat maar varen dus; ander keertje weer. Het is mij niet eens gelukt de klusjes die ik voor de kerstvakantie gepland had te klaren!

Mocht je het toch willen proberen: heel veel succes en hierbij 10 tips om het vol te houden.

Het merkwaardigste voornemen hoorde ik overigens van een vriendje van een vriendje van mijn zoon: elke dag mijn tanden een keer poetsen. Je zal er maar elke dag naast zitten....

Wel een mooie gedachte om het jaar mee te beginnen en tijdens dat tandenpoetsen eens over na te denken:

via Ester