Nu wel, maar ik moet bekennen dat ik er niet veel aan vond: te klef, te dweperig en te expliciet, met te veel details die ik eigenlijk niet wil kennen, bijvoorbeeld dat zowel Ischa als Connie in hun broek moesten poepen toen Connie voor het eerst met Ischa mee naar huis ging, of dat de ballen van Ischa na zijn overlijden even koud waren als de rest van zijn lichaam. Maar ik heb toch doorgelezen, omdat er af en toe ook aardige zinnen, gedachten, en woorden in stonden, zoals het verschil tussen literatuur en journalistiek, lezen en beleven, delen is verdubbelen en rouw is rauw (en spruw in Connies geval) en adieuïteit (een door Ischa verzonnen woord).
En het levensverhaal van Ischa boeide me toch ook wel: het begin van zijn leven in een concentratiekamp en later de verstoting door zijn eigen ouders, iets wat al begon met de verstoting door zijn vader van alle boeken van zijn boekenkast behalve de thora, die juist weer extreem goed gekend moest worden.
Eigenlijk had ik überhaupt nog nooit iets van Connie Palmen gelezen, maar heb haar wel vaak op televisie gezien.
Gek toch; eigenlijk hoort dat andersom te zijn. Maar om echt een oordeel te vormen moet ik misschien de wetten of de vriendschap eens lezen. De voorbereidingen voor het boek de vriendschap heb ik door het lezen van dit boek in elk geval wel tot me genomen.
Wie heeft er wel eens iets van Connie Palmen gelezen en: wat vond je ervan?
6 opmerkingen:
Heb alleen Lucifer gelezen van haar.
Vond ik wel boeiend om te lezen. Wel wat zware verbinding met mtyhologie en zo als ik me goed herinner. Dat hoeft van mij niet.
Ik begin binnenkort maar eens voorzichtig met de vriendschap (na Nero en Seneca :-)
Zowel De wetten als De vriendschap gelezen, al een aantal jaren geleden. Met name De wetten vond ik prettig leesbaar. Zijn beide minder autobiografisch dan I'm.
Ik ga eens kijken of ik ze op de stapel kan krijgen!
Ha Fastina!
Enfin weer boven water.
Jammer genoeg kan ik over La Palma niets zeggen omdat zij een van de zeldzame schrijvers is die ik tot nog toe heb gemeden.
Wacht op haar boek over de relatie met Hans van Mierlo?
Nee, ook niet.
Wat ik je ook nog kan aanraden op je stapeltje: De profielschets van Joke Hermsen. In een ruk uitgelezen.
@ Ik heb wel vrij veel werk van Connie gelezen; toen ik ongeveer 18 was (denk ik) las ik De vriendschap. Op die leeftijd vond ik dat een erg mooi, herkenbaar boek. Ik zou het nu nog eens opnieuw moeten lezen.
PS. Murakami al ontdekt! You hate it or love it. Schitterend...
Een reactie posten