Op naar de Olympos!

Via een tip van LS - collega en tevens liefhebber van leerzame quizzen - kocht ik het boek Op naar de Olympos, geschreven door Hein van Dolen. Prachtig voorleesboek met leuke stripachtige plaatjes over de Griekse goden. Mijn kinderen zijn er dol op en willen meteen naar bed als ik zeg dat ik ze ga voorlezen uit dit boek. Op de achterflap staat te lezen dat het boek bedoeld is voor (zeer) jonge toehoorders en beginnende lezers, maar mijn kinderen (9 en 12) vinden het absoluut niet kinderachtig, integendeel zelfs. Vooral de serie verhalen over Afrodite niet gisteren en met name het verhaal over het overspel met Ares.

Ares had al een tijdje op de uitkijk gestaan. Zodra de kust vrij was, liep hij op een holleetje naar Afrodite en zei: 'Kom, schat. Je man is weg, dus we kunnen onze gang gaan.' Nou, dat wilde zij ook graag en dus doken ze samen het bed in.

Dat vonden ze wel heel erg enthousiast en spannend klinken. Het commentaar van de kinderen is soms ook heel aandoenlijk. Bijvoorbeeld bij het verhaal over de schandelijke verwekking van Adonis, de allesmooiste man die ooit geleefd heeft, ontstaan uit de verbintenis tussen Myrrha en haar vader. Maar uit zulk soort relaties kunnen toch alleen maar heel lelijke kinderen voortkomen, net als bij broer en zus?

Helemaal gelijk, en van dit soort opmerkingen geniet ik dan weer. Morgen verder met Prometheus.