Slangenman

cobra´s onder de parasol

Ik ben er mijn hele leven al bang voor: slangen. En op het El Fnaplein liep ik dus steeds met een grote boog om de slangenbezweerders heen. Ik had al begrepen dat de cobra's die ze daar uit het mandje laten komen vaak te duf zijn om spectaculair te worden, dus dat de slangenbezweerders losse slangen bij zich hebben om om de nekken van de toeristen te leggen voor een foto.

Geen haar die op m'n hoofd die er aan denkt om zo'n foto met echte slang te willen!

De laatste dag was ik echter toch iets dichterbij het slangentafereel gekomen om het van een afstandje te filmen, met de muziek en sfeer erbij. Komt er uit het niets zo'n slangenbezweerder met slang achter op z'n rug op me af. Of ik even wil betalen.
'Eh, hier 20 dirham (2 euro).'
'Nee, 200 dirham! De slangen moeten ook eten. Of nee, eerst mee op de foto met de slang.'
'Nee, dat wil ik niet. Ik vind slangen eng.'
'Ja, maar dit is een waterslang, die doet niets.'
'Hoor eens, ik wil het niet, ja!'
'Oké, dan krijg je korting: 100 dirham. Dan hoef je ook niet op de foto met de slang.'
En hij gooide de slang achter zich op de grond. Alsof het daar beter door werd. Een andere slangenman kwam hem bijstaan.
'Wat is hier aan de hand?'
'Ze wil niet betalen en is bang voor slangen.'
Maar dat was buiten Katharina gerekend. Want die kwam net aanlopen en kan heel streng kijken met haar mooie bruine ogen.
Gelukkig werden de mannen daar zenuwachtig van en kozen ze (slangen?)eieren voor hun geld. Wat een helden.

Mijn liefde voor slangen is er niet groter op geworden. Mijn liefde voor Katharina wel...